Siarhiej Doŭhušaŭ ažaniŭsia: viasielle-fest u narodnych tradycyjach hulali ŭ Pružanskim rajonie FOTY
Muzyka i etnohraf Siarhiej Doŭhušaŭ i Vijaleta Nikicik zładzili viasielle-fest u narodnych tradycyjach. Na śviata ŭ viosku Stojły Pružanskaha rajona maładyja zaprasili nie tolki svajakoŭ i siabroŭ, ale i ŭsich, chto cikavicca biełaruskaj kulturaj.
«Kali ja vučyłasia va Univiersitecie kultury na teatralnaha režysiora, u nas na pieršym kursie vykładaŭ etnahrafiju Janka Kruk. I jon vielmi cikava raspaviadaŭ pra abrady, tradycyi. Ja tady jašče dumała, što chaču sabie viasielle pa ŭsich tradycyjnych kanonach, bo heta maje sapraŭdy sakralny sens, — raskazvaje Vijaleta. — A moj muž Siaržuk užo pryjšoŭ da hetaha, kali pačaŭ zajmacca falkłoram. Byŭ na roznych viasiellach i na Padlaššy, i ŭ Biełarusi. I kali my vyrašyli ažanicca, to spačatku tolki raśpisalisia, a potym užo za hod płanavali viasielle-fest».
Za asnovu para ŭziała abrady, charakternyja dla Drahičynskaha, Pružanskaha i Pinskaha rajonaŭ. U adzin dzień pastaralisia ŭmiaścić scenaryj tradycyjnaha dvuchdzionnaha viasiella.
«Z unikalnych momantaŭ byŭ pakazany abrad savy, jaki jość na Pružanščynie. Kali vynosiać piečanuju savu, usie niežanatyja i niezamužnija pavinny kuhakać. A potym chucieńka vyskačyć da piraha i adłamać kavałak. Chto bolš adłamaje — toj chutčej vyjdzie zamuž ci ženicca», — raskazvaje Siarhiej.
A ŭ kancy śviata hości tančyli na łavie — jaje treba złamać. Heta budzie simvałam taho, što bolš u hetym miescy maładyja nie praviaduć viasielle.
Kaściumy para śpiecyjalna zamaŭlała ŭ Ściepanidy Ściepaniuk z Małaryckaha rajona — heta ŭnikalnaja majstryca, jakaja robić narodny stroj na krosnach.
«My chacieli zrabić maksimum pa-sapraŭdnamu, bo pravodzilisia ŭžo rekanstrukcyi viasiellaŭ, ale jany byli jak teatralnyja. Padstaŭnyja maładyja — heta niecikava. Tut maładyja sapraŭdnyja, i my sami pieražyvali», — dzielicca Siarhiej.
Usiaho na viasielle-feście sabrałasia bolš za 120 čałaviek. Kala 50 ź ich pryjšli pa kvitkach.
«Hałoŭnaje dasiahnieńnie — udałosia stvaryć atmaśfieru. Usie z zacikaŭlenaściu reahavali, udzielničali. Było ŭražańnie, što ludzi nievypadkovyja sabralisia. I my na budučyniu zadumalisia, što, moža, i treba taki nievialički farmat padtrymlivać. Kali 500 čałaviek źbiarecca, nie budzie toj kamiernaści i dušeŭnaści».
Doŭhušavy spadziajucca, što viasielle-festy stanuć u nas štohadovaj tradycyjaj. Nastupny, naprykład, moh by prajści na Viciebščynie.
