Čamu pravaabaroncy pakul nie pryznajuć palitviaźniami fihurantaŭ «spravy patryjotaŭ»
Forum «Svabodu palitviaźniam» pryznaŭ palitviaźniami fihurantaŭ spravy «Biełaha lehijonu». Udzielniki forumu abiacali prykładać vysiłki, kab prynamsi pravaabaroncy «Viasny» taksama nazvali fihurantaŭ spravy palitviaźniami.
Ale «Viasna» pakul takoha nia robić. Na «Viasnu» tym časam pakryŭdziŭsia Andrej Bandarenka: jaho nie pryznali palitviaźniem, jon źbirajecca stvaryć novuju asacyjacyju pravaabaroncaŭ Biełarusi.
Čamu «Viasna» nie pryznaje fihurantaŭ spravy «Biełaha lehijonu» palitviaźniami i što treba, kab pryznała, tłumačyć pravaabaronca Valancin Stefanovič.
Jość spravy, dzie ŭsio adrazu zrazumieła. Heta nie takaja
«Pavodle kryteraŭ, jakimi my kirujemsia, my nie zaŭsiody možam zrabić vysnovy ab pryznańni toj ci inšaj asoby palityčnym źniavolenym da sudovaha pasiadžeńnia. Jość spravy, sutnaść jakich nam zrazumiełaja i my možam kazać pra pakarańnie za realizacyju asobaj pravoŭ, harantavanych mižnarodnymi normami. Jak svaboda mirnych schodaŭ, svaboda asacyjacyjaŭ, svaboda vykazvańnia svajoj dumki. Kali havorka viadziecca pra pieraśled za realizacyju takich svabodaŭ, my adrazu možam zrabić vysnovy pra jaho palityčna matyvavany charaktar i pra toje, što asoba źjaŭlajecca palitviaźniem. I, adpaviedna, patrabavać nieadkładnaha vyzvaleńnia.
Naprykład, spadar Kasinieraŭ (jaho sprava za piatlu na šyi statui carskaha haradavoha pryznanaja palityčna matyvavanaj). Sutnaść spravy tam zrazumiełaja. My ličym, što składu kryminalnaha złačynstva, chulihanstva ŭ jahonych dziejańniach niama. Pa sutnaści, heta było vykazvańnie svajho mierkavańnia ŭ formie performansu, tamu my ličym, što jahony pieraśled źviazany z palityčnymi matyvami, z metaj spynić jahonuju dziejnaść. Tamu my patrabujem jaho vyzvaleńnia».
«Padrychtoŭka masavych biesparadkaŭ» i «stvareńnie niezakonnaha ŭzbrojenaha farmavańnia» sapraŭdy zabaronienyja
«Tyja abvinavačańni, što vysunutyja suprać fihurantaŭ spravy «Biełaha lehijonu», a heta «padrychtoŭka da masavych biesparadkaŭ» i «niezakonnyja ŭzbrojenyja farmavańni», traplajuć pad dapuščalnyja abmiežavańni svabody asacyjacyjaŭ ci mirnych schodaŭ. Mižnarodnymi normami prava abaraniajucca tolki mirnyja schody. Heta značyć, schody mohuć abmiažoŭvacca ŭ metach abarony nacyjanalnaj biaśpieki, hramadzkaha paradku, žyćcia i zdaroŭja hramadzianaŭ. Abmiežavańni svabody asacyjacyjaŭ padobnyja.
Tamu kali my chočam skazać, što heta palityčna matyvavany pieraśled, my musim mieć arhumenty, što heta sapraŭdy tak. A kab mieć arhumenty, my pavinny nazirać niepasredna sudovy praces, u čym ich abvinavačvajuć, što tam za zbroja, jość jana ci niama jaje, ci była tam padrychtoŭka da biesparadkaŭ… Heta ŭsio budzie viadoma i ŭsio možna budzie acanić».
«Nia vieru» — nie arhument dla mižnarodnaj supolnaści
Pakul što šyrokaja hramadzianskaja supolnaść karystajecca arhumentami kštałtu «nia vierym», ale heta dosyć słabaja arhumentacyja, kab vyznačacca z charaktaram abvinavačańnia. Tym bolš asnoŭny sens pryznańnia palitźniavolenymi ŭ tym, kab mižnarodnaja supolnaść, padtrymaŭšy takija vysnovy, patrabavała ich vyzvaleńnia. A kab jana heta zrabiła, treba pradastavić adpaviednyja arhumenty.
Chaču dadać, što hetaje pytańnie abmiarkoŭvaje nia tolki «Viasna», ale i inšyja pravaabarončyja arhanizacyi, u tym liku Biełaruski Chelsynski kamitet«.
Materyjały BT i «Sovietskoj Biełoruśsii» — nia dokazy, a prapahanda
«Što da BT i «Sovietskoj Biełoruśsii», heta nia dokazy, a prapahandysckija materyjały, u jakich moža być što zaŭhodna. Aceńvać treba kankretnyja abvinavačańni. A što tam pakazvajuć pa televizii, śviedčyć tolki pra toje, što ŭłady hrebujuć prezumpcyjaj nievinavataści, harantavanaj Kanstytucyjaj našaj krainy, i jašče da pačatku sudu farmujuć nehatyŭny vobraz hetych ludziej, «abvinavačvajučy» ich ledź nie ŭ padrychtoŭcy terarystyčnych aktaŭ.
My nazirajem heta nia pieršy raz. Heta było i paśla padziejaŭ 19 śniežnia 2010 hodu, tady byli adpaviednyja publikacyi ŭ hazetach i demanstracyi filmaŭ. Ale 19 śniežnia byli padziei, jakija my mahli aceńvać. Byli naziralniki na mierapryjemstvie, my heta bačyli, my bačyli dziejańni demanstrantaŭ. U tym liku tych, jakija pačali bić škło i jakija demanstratyŭna nie spynialisia supracoŭnikami milicyi — heta potym stała apraŭdańniem dla razhonu ŭsioj demanstracyi, u tym liku bolšaści demanstrantaŭ, jakija nie ŭčyniali hvałtoŭnych dziejańniaŭ i realizoŭvali svabodu mirnych schodaŭ. Tady hetaja acenka dała mahčymaść pryznańnia ŭsich abvinavačanych u spravie palitviaźniami, bo my nie byli zhodnyja z kvalifikacyjaj padziejaŭ jak masavych biesparadkaŭ.
Štości padobnaje było i ŭ spravie Aŭtuchoviča, kali jaho abvinavačvali ŭ padrychtoŭcy terarystyčnaha aktu: u spravie fihuravała zbroja, było abvinavačańnie ŭ źniščeńni majomaści padpałam. Tady my patrabavali adkrytaha razboru, kab zrabić vysnovy ab sutnaści abvinavačańniaŭ. A ŭ vyniku adkrytaha sudovaha pracesu bolšaść abvinavačańniaŭ nie znajšła paćvierdžańnia, abvinavaŭčy bok musiŭ admovicca ad abvinavačańniaŭ u padrychtoŭcy terarystyčnaha aktu, źniščeńnia majomaści hramadzka niebiaśpiečnym šlacham i hetak dalej.
Ciapier ža ŭsio niby na etapie padrychtoŭki, treniroŭki i hetak dalej — taho, što my acanić da sudovaha pracesu nia možam».
