Łukašenka pažartavaŭ, što moža vypić paŭviadra zubroŭki
Pra heta kiraŭnik Biełarusi zajaviŭ u intervju ŭkrainskamu žurnalistu Dźmitryju Hardonu.
— Ja viedaju, što vy nie lubicie pjanic. A sami zubroŭki možacie vypić?
— Paŭviadra mahu vypić.
— Da vy što!
— Ale potym mohuć pachavać. Ja pju vyklučna ŭ dvuch vypadkach. Kali źbirajucca prezidenty. Viedajecie, u mianie jość moj najlepšy siabra, ja jaho nazyvaju pravakataram, heta Nursułtan Nazarbajeŭ. Jon siadaje, viedaje, što ja nie mahu vypić, jak jany tam — «členy Palitbiuro». Nu što, Saša, pakrysie?
Ci Barys Mikałajevič byŭ. Prychodzim: «Ty daŭno abiedaŭ?» — «Nie, niadaŭna» — «Nu ŭsio roŭna, pojdziem». U stałovuju zachodzim: «Nalicie nam patrošku». Nalivajuć tam. Kali ŭžo prychvareŭ — vina, a raniej harełački. A druhi vypadak — heta ŭ žanočaj kampanii.
— Nu nie budzieš ža ty siadzieć, jak karol niejki, — skazaŭ Alaksandr Łukašenka. — Choć ty i prezident, žančyny vypivajuć, a ja budu siadzieć i rabić vyhlad, što ja niepituščy. Viadoma, patrošku i pryhubiš.
