Padletka z «Pahoniaj» na kurtcy vyhnali z HC «Tytan». Achova: «Siadzieŭ i całavaŭsia!»
Pa sacyjalnych sietkach raspaŭsiudžvajecca historyja minskaha padletka Hleba Huńko, jakoha achoŭniki vyšturchali z handlovaha centra «Tytan». Mahčyma, praz našyŭki na kurtcy chłopca: z Pahoniaj i bieł-čyrvona-biełym ściaham.
Hetaj historyjaj padzialilisia ŭ sacsietkach Źmicier Hałko i jaho byłaja žonka Volha Kraŭčuk, jakaja apiekujecca chłopcam.
«Naša Niva» źviazałasia z chłopcam i achovaj handlovaha centra «Tytan», dzie i adbylisia padziei.
Hlebu Huńko 16 hadoŭ. Kaža, što 28 listapada kala 2-j hadziny dnia mirna siadzieŭ na adnym z pufikaŭ u HC «Tytan».
Hleb Huńko
«Ja nikoha nie čapaŭ. Siadzieŭ adzin, tut da mianie padyšoŭ mužčyna, nie pradstaviŭsia. Pačaŭ pytacca hrubym tonam, čamu ja tam siadžu, što ja tam rablu biez darosłych. Ja pačaŭ kačać pravy, pytacca, čamu nielha być biez darosłaha ŭ handlovym centry? Paprasiŭ pakazać, dzie ŭ praviłach prapisana takaja norma.
Mužčyna skazaŭ, što jon načalnik achovy handlovaha centra. Praŭda, svajo proźvišča nie nazvaŭ. Vyklikaŭ jašče adnaho achoŭnika. Toj padyšoŭ, pačaŭ chapacca za maju kurtku. Ja prybraŭ jaho ruku i skazaŭ im: vyklikajcie milicyju. A jany adkazvali, kab ja vyjšaŭ z handlovaha centra.
Razam hetyja dvoje ŭziali mianie pad ruki i vyvieli pa leśvicy ŭniz. Tam šturchanuli, ja až ab ścianu ŭdaryŭsia», — śćviardžaje Hleb.
Pakul była šturchanina, «Pahonia», jakaja była na lipučcy, adarvałasia.
Hleb miarkuje, što jakraz praz našyŭki z «Pahoniaj» i ściaham jaho i vyvieli z «Tytana».
«Toj, jaki pradstaviŭsia načalnikam achovy, chvilinu kruciŭsia la mianie, pryhladvaŭsia pierad tym, jak padyjści. Da taho ž, tam siadzieli i inšyja chłopcy, prykładna maje ravieśniki, ale achoŭniki ich čamuści nie čapali», — kaža Hleb.
Andrej Karaciupa, toj samy načalnik achovy HC «Tytan», rastłumačyŭ «Našaj Nivie» svaju viersiju padziej.
«Siońnia biada usich handlovych centraŭ — niepaŭnaletnija, jakija pastajanna prosta tusujucca ŭ ich. Skarhi iduć ad pradaŭcoŭ, ad klijentaŭ. Na fudkorcie ŭ minułuju niadzielu darosłyja ludzi ź dziećmi nie zmahli sieści: usio było zaniata padletkami. Pryčym hetyja padletki ničoha nie nabyvajuć, siadziać i pjuć kołu, jakuju prynosiać z saboju. Kali im robiać zaŭvahi, naprykład, prybiralščyca, jany admysłova raskidvajuć śmiećcie, raźlivajuć kołu i źbiahajuć», — skardzicca Karaciupa.
Hleba jon adrazu paznaŭ pa fota.
«Hetaha chłopca ja pamiataju. Jon siadzieŭ, razvaliŭšysia, z takoj ža niepaŭnaletniaj siabroŭkaj. I jany siadziać i ŭ adkrytuju całujucca! Heta što, skažycie mnie, narmalna? Heta narmalna ŭ našym hramadstvie: voś tak, navidavoku va ŭsich… Ja liču, što heta nienarmalna! — aburajecca Andrej Karaciupa. — Naturalna, chłopcu zrabili zaŭvahu. Jon adreahavaŭ u štyki, pierajšoŭ na «ty», pačaŭ kazać: a što ty mnie zrobiš?»
Karaciupa kaža, što pradstaviŭsia chłopcu i pakazaŭ dakumienty.
«Paśla ja sapraŭdy paklikaŭ achoŭnika. My paprasili, kab hety chłopiec i inšyja padletki syšli. Pad ruki my nikoha nie brali, nikoha nie vykidvali. Kab ich treba było brać pad ruki, my b vyklikali milicyju. Da padletkaŭ my nie dakranalisia, prosta skazali: «Pakiń pamiaškańnie, tut nie miesca dla całavańnia».
I hety chłopiec syjšoŭ. Aburaŭsia, maŭlaŭ, na jakoj padstavie, ŭsio takoje… My adkazali: dzie darosłyja? Bo heta było kala fudkorta, a tam pradajecca ałkahol.
[Praviły naviedvańnia HC «Tytan» zabaraniajuć asobam da 14 hadoŭ znachodzicca biez supravadžeńnia darosłych, a asobam da 18 hadoŭ — paśla 22.00. Pry sprečnaj situacyi treba pakazvać pašpart. Hlebu Huńko, nahadajem, 16 hadoŭ — Red.]
Za ruki my jaho nie ciahnuli. Navošta? U nas jość videanazirańnie, pry patrebie my abaviazany pradastavić jaho milicyi».
Praŭda, kali «Naša Niva» paprasiła pahladzieć toje videa, dzie padletki dazvalajuć sabie całavacca, Karaciupa adkazaŭ, što «naŭrad ci tam budzie bačna».
Na abvinavačańnie, što pryčynaj takoj uvahi z boku achovy stali našyŭki z Pahoniaj, Karaciupa aburyŭsia:
«Vy što, barani Boža! Ja ščyra skažu, što da hetych simvałaŭ staŭlusia… navat stanoŭča».
Paźniej Hleb pryznaŭsia, što siadzieŭ u handlovym centry ź dziaŭčynaj. Ale, kaža, nie całavaŭsia. I ŭvohule, jak tolki da ich padyšoŭ achoŭnik, jaho siabroŭka adrazu syjšła, zapeŭniŭ chłopiec.
