Biełaruski režysior Ščerbań pastaviŭ u Łondanie Lermantava
Pra heta paviedamlaje VVS.
Uładzimir Ščerbań. Fota: facebook.com/vladimir.shcherban.
Olivier Benet-Piačoryn, jaki źjaŭlajecca razam ź biełaruskim režysioram Uładzimiram Ščerbaniem saaŭtaram hetaj pastanoŭki, miarkuje, što typažy nie mianiajucca i Piačoryna pa-raniejšamu možna sustreć dzie zaŭhodna — u ofisie, za susiednim stolikam u bary, na sajcie ramantyčnych znajomstvaŭ.
Ščerbań i Benet viernyja lermantaŭskamu słovu i eposie, jak by ni ciažka heta było ŭvasobić na nievialičkaj scenie ŭ adsutnaści dekaracyj jak takich, kali nie ličyć cytryny, palčatki i fłakona mužčynskaha adekałona.
Pa słovach siabraŭ hetaj nievialikaj teatralnaj trupy, śpiektakl zaradziŭsia ŭ jašče mienš prydatnaj abstanoŭcy, čym scena Arcola: upieršyniu jon byŭ pakazany pierad tuzinam hledačoŭ u ścisnutych umovach łondanskaha municypalnaha žylla Uładzimira Ščerbania, u minułym režysiora Kupałaŭskaha teatra ŭ Minsku, a paźniej pastanoŭščyka trupy Biełaruskaha svabodnaha teatra.
Z kvatery režysiora pastanoŭka vyjechała ŭ śviet: spačatku ŭ faje piacizorkavaha hatela ŭ łondanskim rajonie Socha, a zatym, u žniŭni hetaha hoda, naŭprost na teatralny fiestyval u Edynburhu, dzie atrymała vydatnyja recenzii i poŭnyja zały i dakazała svaju hnutkaść i ŭniviersalnaść.
