Minski liceist vyjhraŭ turnir pa siohi ŭ Prazie
Vučań mienskaha liceju pry BDUIR Anton Starykievič na turniry pa siohi, jaki dniami adbyŭsia ŭ Prazie, paćvierdziŭ vysoki rejtynh biełarusaŭ u staražytnaj japonskaj hulni, piša Radyjo Svaboda.
Siohi (hulniu časam nazyvajuć «japonskimi šachmatami») zhadvajecca ŭ VIII stahodździ, a pieršyja archiealahičnyja znachodki fihurak siohi adnosiać da XI stahodździa.
Ciapier biełaruskaja škoła siohi — adna z samych mocnych, dastatkova skazać, što ŭ topie-10 najlepšych hulcoŭ Eŭropy — šaściora biełarusaŭ, a Siarhiej Karčycki zajmaje ŭ im 1-je miesca.
Na apošnim čempijanacie śvietu, jaki prajšoŭ sioleta ŭ lipieni ŭ Berlinie i sabraŭ 128 udzielnikaŭ, mienčuki Vincent Tanian i Anton Starykievič zaniali adpaviedna 3-je i 5-je miesca.
A na ciapierašnim turniry ŭ Prazie (udzielničali hulcy ŭsich uzrostavych katehoryj, u tym liku i ź Japonii) Anton Starykievič staŭ pieršym.
«Ja zacikaviŭsia siohi piać hadoŭ tamu, kali pryjšoŭ u Mienski pałac moładzi, — raskazvaje Anton. — Tady tam byŭ klub siohi, jakim kiravaŭ Siarhiej Łysienka.
Hulnia ŭ cełym padobnaja da tradycyjnych šachmataŭ, ale maje svaje asablivaści. Hałoŭnaje adroźnieńnie: kali ŭ šachmatach źbitaja fihura vychodzić z hulni, dyk u siohi, uziaŭšy fihurku praciŭnika, ty možaš u jaki zaŭhodna momant joju skarystacca.
Niekatoryja fihury padobnyja na šachmatnyja — karol, vyšnik, vieža, koń, choć i ruchajucca krychu inakš. Ale jość i inšyja, naprykład załaty hienerał, jaki moža iści na ŭsie kletki vakoł siabie, akramia jak naŭskasiak nazad, albo kapjo — hetaja fihura moža iści ŭpierad na jakuju zaŭhodna kolkaść kletak. Ciapier ja naviedvaju klub siohi «Hinkamury», što va Ŭruččy, jaki ŭznačalvajuć Siarhiej i Andrej Łysienki i Jarasłaŭ Kandrataŭ».
U siohi hulajuć jak mužčyny, tak i žančyny, pryčym mohuć prachodzić i źmiašanyja turniry. Hałoŭny pryz u onłajn-turniry — pajezdka ŭ Japoniju — dajecca tolki žančynam. Nu a Anton paviazie ŭ Miensk u jakaści pryzu, akramia čempijonskaha kubka, sapraŭdnuju japonskuju došku siohi, zroblenuju z kai — dreva, jakoje ŭžo nielha vysiakać.
