Iznoŭ pra parkoŭki: «Nie razumieju, čamu ŭ nas aktyŭna štrafujuć za hramadskuju aktyŭnaść, a z parušeńniami na stajankach pracujuć tak marudliva?»
Kožny treci darosły biełarus siońnia vałodaje asabistym transpartnym srodkam: tolki lehkavych aŭto, jak śviedčyć Biełstat, u kancy 2016 hoda naličyli krychu mienš za 3 miljony. I ich kolkaść praciahvaje raści. Paralelna ź joj padymajecca hradus niezdavolenaści pytańniem parkovačnych miescaŭ.
My dali mahčymaść vykazacca pra nabalełaje niekalkim žycharam Minska i zaklikajem vas praciahnuć temu ŭ kamientarach.
Vital Lipnicki, žychar Kuncaŭščyny: «Jak ni dziŭna, savieckaje budaŭnictva bolš uličvała patreby ludziej, zaraz ža na pieršym miescy — mašyny»
— Kali pahladzieć na novyja mikrarajony, to ŭbačyš sucelny parkinh, nad jakim uzvyšajecca šmatpaviarchovik. My achviarujem zialonyja zony i vialikija dziciačyja placoŭki na patreby mašyn, ale prablema parkoŭki ŭsio roŭna nie vyrašajecca. Kaniešnie, u savieckija časy nichto nie dumaŭ pra toje, što ludzi buduć mieć tak šmat aŭtamabilaŭ, adnak, kali źviarnuć uvahu na Asmałoŭku ci rajon Traktarnaha zavoda, bačna dobraja zaduma, tam uličvali patreby ludziej: nievialikija damy, šyrokija vulicy — usio dla taho, kab žycharam było kamfortna.
Fota: pieriechvat.bieł
Ja žyvu na vulicy Jakuboŭskaha, dzie stajać zabudovy 80-ch hadoŭ. Pryparkavacca, zdarajecca, vielmi ciažka, ale ŭ nas chacia b zachavaŭsia niejki kavałak pryrody. Zaraz ža ŭsie dvary zahortvajuć asfaltam. A tyja hazony i kłumby, što zastajucca, taksama zajmajuć mašyny, jakija ranicaj pa 15 chvilin nie mohuć adtul vyjechać, a potym traplajuć u zatory…
Kab razhruzić horad, raźvivać mietro, jak, naprykład, u Bierlinie, ci budavać novyja parkoŭki, patrebna šmat hrošaŭ. Naŭrad ci my da hetaha chutka pryjdziem.
Samaja hałoŭnaja pamyłka, jakaja pryviała da takich prablem, zdaryłasia, kali Minsk zrabili centram usiaho: tut lepšyja kramy, instytuty i kaledžy…
Kali narmalna raźvivać nie tolki stalicu, a jašče i rehijony, my zmožam zachavać niejki transpartny bałans i nie pieratvarycca va ŭmoŭnuju Maskvu.
Alaksandr Karnijeŭski, žychar Malinaŭki: «Jak aŭtamabilist ja razumieju tych, chto choča stavić mašynu bližej da svaich voknaŭ, adnak nie jak małady baćka»
— Usie prydarožnyja abočyny vakoł pastajanna zabityja mašynami. Navat uličvajučy, što ŭ nas novy dom, pryparkavacca ŭ dvary paśla 18.00 byvaje ciažka. Nichto nie raźličvaŭ, što adna siamja moža vałodać navat niekalkimi mašynami.
Jak aŭtamabilist ja razumieju tych, chto choča stavić mašynu bližej da voknaŭ. Jak małady baćka ja jašče baču, što ŭsia dziciačaja placoŭka ableplena transpartam: małyja mohuć hulacca ŭ piasočnicy ci katacca na arelach. Z tym, kab pabiehać ź miačykam, užo prablemy.
Fota Kaciaryny Karpickaj
Zaraz naša tavarystva źbiraje dakumienty, kab pastavić šłahbaum: u takim razie my chacia b budziem viedać, što parkoŭkaj karystajucca tolki žychary našaha doma.
U cyvilizavanych krainach usie kvatery adrazu budujuć z padziemnym parkinham. U nas takoje žytło, kali i robiać, parkovačnyja miescy tam kaštujuć šalonych hrošaŭ.
Na moj pohlad, treba prymušać zabudoŭščykaŭ uklučać ich u prajekt na zakanadaŭčym uzroŭni.
Fota Paŭła Dziaviatava
Nastaśsia Kurašova, žyvie ŭ Kamiennaj horcy: «U mianie składvajecca ŭražańnie, što bolšaja častka mašyn nikoli nie pakidaje miežy našaha dvoryka»
— Čas ad času, u mianie składvajecca ŭražańnie, što bolšaja častka mašyn nikoli nie pakidaje miežy našaha dvoryka: jany tam pastajanna! Dobra, što ŭładalniki chacia b parkujucca bolš-mienš pa praviłach, dziakujučy raźmietcy i bietonnym paŭśfieram z kamianiami, što nie dazvalajuć zajechać na hazony. Adnak miescy, jakija praduhledžany dla ludziej ź invalidnaściu, zajmajuć usie, kamu nie lanota.
Na moj pohlad, pierš čym pačynać budavać damy, nieabchodna vyznačyć patrebnuju kolkaść parkovačnych miescaŭ, a nie advodzić pad heta standartny, nievialiki piatačok.
Pry hetym nie zabyvać i pra zonu adpačynku: tak, u nas na 7 damoŭ majecca dziciačaja placoŭka pamieram usiaho tolki 10 na 10 mietraŭ.
Andrej Rubleŭski, žyvie pobač z Akademijaj navuk: «Kali vyjazdžaješ na pracu — praces nahadvaje niejki strašny atrakcyjon pad nazvaj «nikoha nie začapi»
— Dvuchpałosnaja daroha ŭ rajonie vulicy Staletava… Usie my vučyli praviły darožnaha ruchu, ale, vidać, zabylisia, što parkavać mašynu nasuprać inšaj u takim vypadku nielha. U vyniku ŭsia prajeznaja častka kožny dzień, byccam ačeplenaja aŭtamabilami. Kali vyjazdžaješ na pracu, to hety praces nahadvaje niejki atrakcyjon pad nazvaj «nikoha nie začapi». Piešachod, jaki vychodzić z kramy ci choča trapić na inšy bok, vidać, pavinien niejak pieraskokvać mašyny.
Fota Kaciaryny Karpickaj
Pra toje, jak lubiać susiedzi pastavić svajo «karyta» naturalna pad vokny, na hazon, ja ŭžo maŭču. I nijak nie zrazumieju, čamu ŭ nas aktyŭna štrafujuć za hramadskuju aktyŭnaść, a hetyja vyraznyja, štodzionnyja parušeńni fiksujucca tak marudliva…
Supracoŭniki DAI Minharvykankama, u svaju čarhu, zapeŭnivajuć, što ŭ stalicy robicca ŭsio, kab jana nie pieratvaryłasia ŭ Maskvu ź jaje viečnymi probkami i zatorami.
«Z 2014 hoda my aktyŭna vykarystoŭvajem skanier niapravilnaj parkoŭki «Parkrajt», jaki aŭtamatyčna fiksuje parušeńni adrazu z mašyny DAI. U lutym u Minsku startavaŭ prajekt «Elektronny pratakoł», jaki dazvalaje chutčej pravodzić prymusovuju evakuacyju. Da 2020 hoda raspracavana prahrama «Dobraja daroha», zhodna ź jakoj u bližejšy čas płanujecca adčynić novyja stajanki pryblizna na 2000 dadatkovych miescaŭ.Taksama chočacca pavysić rolu hramadskaha transpartu ŭ žyćci hramadzian, raźvivać viełasipiednuju infrastrukturu i hetak dalej. Ale paralelna z hetymi mierami u nas i kolkaść asabistych aŭto raście na vačach: chtości chapaje sabie pa 2-3 mašyny, kudy ž tut paśpieješ za ŭsimi prasačyć», — prakamientavaŭ načalnik adździeła ahitacyi i prapahandy DAI HUUS Minharvykankama Siarhiej Zaranik.
Na dumku jaho kaleh, za toje, nakolki kamfortna i biaśpiečna budzie ŭ horadzie, adkazny kožny čałaviek.
