Pasijanarny minski hurt «Haradski vał» vydaŭ albom «Čałaviečynka»
Adrazu treba rasčaravać prychilnikaŭ Cannibal corpse: da brutał-dez-błek-treš-mietału dadzieny zapis nie maje dačynieńnia.
«Čałaviečynka — heta svajho rodu pryprava, śpiecyfičnaja sol, bieź jakoj čałaviek — nie čałaviek, —
kaža Raman Abramčuk, čyj hołas hučyć u zapisach «Haradskoha vału». — Voś, hetym albomam my nahadvajem pra jaje. Pieśni z takoj nazvaj u albomie niama, ale ideja alboma — raskazać pra samaje istotnaje ŭ čałavieku, toje, što znachodzicca pa-za jaho palityčnymi i hramadskimi pohladami, pa-za jaho sytaściu, štodzionnym razražnieńniem ci paviarchoŭnaj zadavolenaściu».
Albom jość u volnym dostupie ŭ internecie.
Muzyka dla šyrokaha ŭžytku, jakasnyja teksty (nie tolki svaje, ale i paetaŭ Antona Rudaka, Natalli Vasilevič, Źmitra Zachareviča), vyraznaja kancepcyja vyłučajuć «Haradski vał».
«Pieśni, jakija my hrajem, majuć vyrazny ŭrbanistyčny, navat vyrazna minski charaktar, tamu i paezija Antona Rudaka tut dobra prydałasia.
Šmat pryviazak da kankretnych hieahrafičnych miaścinaŭ. Nam nie treba tłumačyć, adkul my, — heta ŭsio ŭ pieśniach».
Na vokładcy «Čałaviečynki» — karcina Uładzimira Kandrusieviča «Hravitacyja».
«Ja ŭbačyŭ jaje na adnoj ź minskich vystavaŭ paru hadoŭ tamu i adrazu zrazumieŭ, što jana musić być na vokładcy budučaha albomu. Z łaskavaj zhody aŭtara tak i stałasia, — kaža Raman. — Cikava, što Uładzimir Kandrusievič (mastak) - syn kampazitara Uładzimira Kandrusieviča, jaki ŭ junactvie byŭ znakamitym rok'n'rolščykam, arhanizataram minskaha bih-bit-festu. A karcina namalavana na kavałku iržavaj blachi, što ŭmoŭna adpaviadaje hučańniu alboma».
Kulturnaja situacyja, u jakoj biełaruskamoŭnamu praduktu adviedziena vuzkaje akreślenaje miesca na tele- i radyjokanałach, zmušaje tvorcaŭ partyzanić u internecie.
«Haradski vał» — heta napaŭmifičnaje zhurtavańnie, jakoje mabilizujecca ŭ poŭnaj miery tolki dziela zapisaŭ ci značnych vystupaŭ, — kaža Raman. — Niejkaja takaja supolnaść muzykaŭ, jakim cikava hrać pieśni, jakija ja sačyniaju. Nie budu chavać, što majo śpieŭna-muzyčnaje zachapleńnie pakul značna bolš spažyvaje hrošaj, čym prynosić».
Raman pracuje ekskursavodam — vodzić achvotnych pa Minsku, ale i Vilniu moža pakazać. Inšyja muzyki «Haradskoha vała» - chto čym zajmajecca: «Bubnač Ženia Bułdyk, jaki prydumaŭ nazvu dla hurtu, śpiecyjalist pa zamiežnaekamamičnych suviaziach i łahistycy, basist Saša Karabań — technołah u chimičnaj pramysłovaści, pierkusijanist Artur Łučkoŭ — sisadmin-pradprymalnik, tolki Cimur Rejzis - prafiesijny muzyka-multyinstrumientalist».
Vykłaŭšy albom u Siecivie, muzyki adnačasova pačali kraŭdfandynhavuju kampaniju na «Tałace».
Dosyć niezvyčajny chod: u bolšaści vypadkaŭ spačatku źbirajuć hrošy na zapis. A tut kožny, kaho začapiŭ albom, moža pieraličyć hurtu hrošy na novyja zapisy, a taksama «kab fundatar alboma Raman Abramčuk zrazumieŭ, što ŭsio było niedaremna».
Žyvaja prezientacyja «Čałaviečynki» projdzie 11 maja ŭ kłubie «Hrafici» (zav. Kalinina, 16).
