«Lepšyja dni viernucca»: Lizavieta II zaklikała brytancaŭ da samadyscypliny i rašučaści
Buckingham Palace
Karaleva Lizavieta II u niadzielu ŭviečary ŭ svaim śpiecyjalnym zvarocie da nacyi i krain Sadružnaści padkreśliła važnaść samadyscypliny i rašučaści padčas pandemii karanavirusa, piša Bi-bi-si.
Jana adznačyła toj bol straty, pakuty i finansavyja ciažkaści, jakija lahli na plečy brytancaŭ u hety niaprosty čas, kali parušany zvyčajny chod rečaŭ.
Karaleva taksama vykazała ŭdziačnaść rabotnikam Nacyjanalnaj słužby achovy zdaroŭja i inšych klučavych halin i padkreśliła važnuju rolu, jakuju adyhryvaje kožny člen hramadstva.
Jaje zvarot tranślavaŭsia pa telebačańni, radyjo i sacsietkach u 20.00 pa brytanskim letnim časie. Jon byŭ zapisany zahadzia.
Karaleva skazała: «Ja źviartajusia da vas u nadzvyčaj niaprosty čas. Čas, kali parušanaje narmalnaje žyćcio ŭsioj našaj krainy: dla kahości heta ŭžo abiarnułasia horam, dla mnohich nastupili finansavyja ciažkaści, i kałasalnyja pieramieny ŭ zvykłym układzie žyćcia zakranuli ŭsich nas».
«Ja spadziajusia, što ŭ budučyni ŭsie zmohuć hanarycca tym, jak my sustreli hetyja ciažkaści. A tyja, chto pryjdzie paśla nas, skažuć, što heta pakaleńnie brytancaŭ takoje ž mocnaje, jak i ŭsie raniejšyja», — adznačyła karaleva.
Redki zvarot byŭ zapisana ŭ Vindzorskim zamku, dzie 93-hadovy manarch znachodzicca ŭ samaizalacyi, pry ŭdziele adnaho-adzinaha apieratara ŭ achoŭnym kaściumie; usia zdymačnaja hrupa znachodziłasia pry hetym u susiednim pamiaškańni. Karaleva ŭ hetaj suviazi ŭzhadała pra svoj radyjozvarot (tady ŭ jakaści pryncesy) u 1940 hodzie, u razhar nacysckich bambavańniaŭ Vialikabrytanii.
«My jak dzieci źviarnulisia ź Vindzora da dziaciej, jakich evakujavali ź ich damoŭ i adpravili [u sielskija rajony] dziela ich ža biaśpieki. Siońnia znoŭ mnohija pieražyvajuć chvaravitaje pačućcio rasstańnia ź blizkimi. Ale i ciapier, jak i tady, my ŭ hłybini dušy viedajem, što robim pravilna», — skazała karaleva.
«Choć nam i raniej davodziłasia pieraadolvać ciažkaści, u hety raz jość adno adroźnieńnie, — zaŭvažyła jana. — U hety raz my abjadnali namahańni z usimi krainami na płaniecie, vykarystoŭvajučy vialikija dasiahnieńni navuki i naša pryrodnaje spačuvańnie dziela vylačeńnia. My damožamsia pośpiechu — i hety pośpiech budzie naležać kožnamu z nas».
«My pavinny suciašacca tym, što choć nam jašče treba budzie vytrymać niamała ciažkaściaŭ, lepšyja dni viernucca. My znoŭ budziem z našymi siabrami, z našymi svajakami, my znoŭ sustreniemsia», — zaviaršyła svaju pramovu karaleva.
Jak adznačaje karespandent Bi-bi-si Nikałas Uitčeł, rašeńnie zapisać padobny zvarot z metaj padtrymać maralny duch nacyi było pryniata padčas kansultacyj z kancylaryjaj premjer-ministra.
