Były kiraŭnik MZS Biełarusi Ivan Antanovič: Ja zarablaŭ hrošy, ačarniajučy ZŠA
Na Minskim knižnym kirmašy adbyłasia prezientacyja knihi «ZŠA: «Vidavočny los» u nievidavočnym śviecie». Jaje aŭtaram vystupiŭ były ministr zamiežnych spravaŭ Biełarusi Ivan Antanovič. Kniha źjaviłasia ŭ vydaviectvie «Vyšejšaja škoła».
Ivan Antanovič.
Sam Antanovič, navat budučy kiraŭnikom źniešniepalityčnaha viedamstva našaj krainy, mieŭ hramadzianstva Rasii, ciapier jon žyvie ŭ Maskvie, zajmajecca vykładańniem. Antanovič viadomy svaimi nieadnaznačnymi vykazvańniami. Naprykład, adnojčy jon nazvaŭ kanclerku Hiermanii Anhiełu Mierkiel «łachudraj».
«ZŠA: «Vidavočny los…» vyjšła pry padtrymcy Ministerstva infarmacyi. Antanovič skazaŭ, što z ZŠA źviazany z 1969 hoda, kali ŭ Ministerstva zamiežnych spravaŭ BSSR pryjechała supracoŭnica AAN Beci Uajtłaŭ, jakaja adbirała supracoŭnikaŭ dla dalejšaj pracy ŭ Ńju-Jorku. «Tady mnie niechta skazaŭ, što jana lubić žarty, žartuj ź joj. I ŭvieś čas ja tolki i žartavaŭ. U vyniku dla pracy ŭ AAN ja byŭ rekamiendavany adzin z dvaccaci čałaviek. «Moža być vykarystany ŭ pracy AAN pry najaŭnaści strohaha načalnika», — tak było napisana ŭ rekamiendacyi», — raskazvaje Antanovič.
U vyniku dypłamat pravioŭ u Štatach kala piaci hadoŭ, i potym pa niekalki razoŭ na hod lataŭ za akijan. «Kali viartajucca ź niejkaj krainy, časta raskazvajuć, jak palubili jaje. A ja nie palubiŭ i nie moh palubić».
Pry hetym Antanovič pryznaje, što ZŠA byli i jość viadučaj krainaj śvietu. «Jany chacieli być adnaznačnym suśvietnym lidaram u XXI stahodździ, ale vojny, jakija Amieryka raźviazała ŭ pačatku stahodździa, nie dajuć hetaha dasiahnuć».
Jak biezumoŭna pazityŭny faktar u historyi Amieryki były ministr adznačyŭ pieršuju ŭ śviecie Kanstytucyju, u jakoj napisana, što ŭładu možna vybirać i adchilać. «Jak by ni było, ale ZŠA zastajecca demakratyčnaj krainaj pa siońnia».
Havoračy pra niadaŭni vizit u Minsk dziaržsakratara ZŠA Pampiea, Antanovič skazaŭ, što heta vielmi dobry faktar. «My na pravilnym šlachu, nam treba vučycca ŭ mocnych i bahatych krain, ale hladzieć pry hetym, kab nas nie prydušyli».
Siarhiej Kizima, adzin z recenzientaŭ knihi.
Antanovič pryznaŭsia, što zarablaŭ hrošy ŭ svoj čas, ačarniajučy ZŠA. Z zały prahučała pytańnie ad vučonaha-fizika i byłoha pasła ŭ Karei Ihara Maleviča: ci nie ličyć dypłamat siabie adkaznym za toje, što ŭ našaj krainie praź jaho publikacyi i dziejnaść sfarmavaŭsia niehatyŭny vobraz Amieryki.
«Nie liču, bo ŭ epochu supraćstajańnia dźviuch vialikich dziaržavaŭ — ZŠA i SSSR — kožnaja vyšukvała słabyja miescy ŭ kankurenta, i heta rabiła našy krainy jašče bolš daskanałymi. Heta narmalna, što ja prajšoŭ šlach ad jaršystaha krytyka ZŠA da pazityŭnych acenak», — skazaŭ Ivan Antanovič.
