Łukašenka pra admovu ad adnosin z Rasijaj: Kali b my hetyja kroki zrabili, my b z vami tut nie znachodzilisia
Alaksandr Łukašenka na cyrymonii ŭručeńnia premii «Za duchoŭnaje adradžeńnie» źviarnuŭ uvahu, što na fonie pieramoŭ z Rasijaj u Biełarusi aktyvizavalisia tak zvanyja «śviadomyja» i zakryčali pra stratu suvierenitetu, paviedamlaje BiełTA.
Na ich dumku, treba było daŭno admovicca ad ciesnych stasunkaŭ z Rasijaj. «Kali b my hetyja kroki zrabili, my b z vami tut nie znachodzilisia. Rasija — heta nie prosta vielizarnaja kraina, družalubny nam narod. Heta kraina, dzie my kuplali syravinu. Samaje hałoŭnaje (syraviny mora, my možam kupić jaje ŭ luboj krainie) — heta naš ahulny rynak. My ŭsie pierałapačvali i pierapracoŭvali na hetaj prastory. I što moža zdarycca i zdaryłasia b — pahladzicie na susiedniuju Ukrainu. Heta zbolšaha tamu, što pa žyvym usio parvali i pałamali», — ličyć Łukašenka.
Niahledziačy na składanyja pieramovy z Rasijaj, kiraŭnik dziaržavy padkreśliŭ, što ŭ śviecie niama takoha naroda, akramia rasijan, jaki adnosicca da biełarusaŭ ź vialikaj pavahaj i trapiatańniem.
«Pa-roznamu mohuć arhanizoŭvać śvistaplaski i iści pieramovy pamiž kiraŭnictvam krain i elitami, ale treba hladzieć hłybiej: rasijanie — našy ludzi, braty, jakija zaŭsiody hatovy padstavić nam plačo ŭ ciažkuju chvilinu. I siońnia niama katastrofy, kali my navat nie damovimsia z Rasijaj. Žyviom ža hetyja dni i budziem žyć nie horš, čym u 2019 hodzie. Vielmi chutka nie razbahaciejem, ale ni ŭ jakim razie nie zahiniem. Nie tyja časy: my stali na nohi dziakujučy svajoj pracy», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka.
