Kaciaryna Damańkova: Ja navučyłasia delehavać, u tym liku i kłopat pra troch dačok
Damańkova — badaj, samaja paśpiachovaja biełaruskaja madel. Svaju karjeru jana pačynała ŭ Minsku. A ŭ 2006-m vyjhrała ŭ Ńju-Jorku prestyžny mižnarodny konkurs «Supiermadel śvietu». Za dziesiacihodździe ŭ madelinhu pracavała z mnohimi viadomymi damami mody i ŭdzielničała ŭ šmatlikich fešn-prajektach, supracoŭničała z brendam žanočaj bializny Vistoria's Siesriet. Paśla Kaciaryna skončyła MDIMA. Siońnia jana mama troch dačok i zasnavalnica paśpiachovaha biźnies-prajekta — internet-resursu Bieautuhask.ru, jaki raskazvaje pra pryhažość, zdarovy sposab žyćcia i maciarynstva. Jak sumiaščać rabotu i vychavańnie dziaciej, pry hetym padarožničać, zajmacca sportam i znachodzić čas dla siabie, a taksama pra što słavutuju madel pytajuć pry sustrečach i što jaje natchniaje, my raspytali Kaciarynu.
«Toje, da čaho ty nieraŭnadušny, maje vialikija šancy na pośpiech»
— Kacia, čamu vyrašyli stvaryć prajekt mienavita ŭ internecie? Raskažycie, z čaho jon pačynaŭsia.
— Ja skončyła MDIMA i nie źbirałasia viartacca ŭ madelinh. Mnie dla dušy, dla realizacyi ŭnutranych ambicyj byŭ nieabchodny niejki prajekt. Ščyra skažu, što było strašna pačynać štości, nie majučy dośviedu ŭ biźniesie, tym bolš u ŚMI. I tamu ja pryjšła da svajoj blizkaj siabroŭki Marharyty Lijevaj. Kažu: «Ryta, treba štości rabić». U jaje było takoje ž žadańnie. Pieršapačatkova punktam uvachodu dla nas abiedźviuch staŭ prajekt, jaki nie patrabuje pastajannaj prysutnaści ŭ niejkaj adnoj hieahrafičnaj łakacyi. Adpaviedna, my vyrašyli, što budziem pracavać u internecie. Temy pryhažości, zdaroŭja, zdarovaha sposabu žyćcia vielmi łahičnyja — heta toje, što nas cikavić. I, jak praviła, toje, da čaho ty nieraŭnadušny, maje vialikija šancy na pośpiech.
— Siońnia štodzień sajt naviedvaje 400 tysiač unikalnych karystalnikaŭ. Resurs adrazu staŭ paśpiachovym?
— Jaho raźvićcio nie zaŭsiody było prostaje. Na pačatkovym etapie, kaniešnie, u nas nie chapała vopytu, pravilnaha razumieńnia taho, jak usio pavinna być vybudavana. Nielha skazać, što ideja sajta i jaho abličča naradziłasia ŭ niejki kankretny dzień, — heta praces, jaki nie zaviaršyŭsia i siońnia. My idziom da vielmi kankretnaj mety, jakaja maje i vizualnaje ŭvasableńnie. Chutka nas čakajuć peŭnyja źmieny, u tym liku kantentnyja: my stanovimsia lepšyja, cikaviejšyja, bolš uzvažlivyja, hłybiejšyja. My sočym za trendami na rynku i nie dajom sabie pasłableńniaŭ. Z adnaho boku heta, niesumnienna, prynosić zadavalnieńnie, z druhoha — pastajanny vyklik, na jaki treba adkazvać.
Adnaznačna, byli momanty, kali mnie chaciełasia ŭsio kinuć. Dumaju, što kožny ŭładalnik biźniesu sutykajecca na peŭnym etapie z punktam vyharańnia, kali nie razumieje, dla čaho jon heta robić i jakaja kančatkovaja meta. U mianie byli takija momanty, i ja ich, na ščaście, pieraadoleła — i sama, i dziakujučy svajoj kamandzie, i dziakujučy svajoj partniorcy Marharycie. I ja rada, što nie apuściła ruki, a pajšła dalej. Ciapier ja zadavolena tym, jak vyhladaje prajekt, i baču dla jaho pierśpiektyvy.
— Vy skončyli MDIMA pa śpiecyjalnaści «žurnalist-mižnarodnik». Pamiatajecie svaju pieršuju publikacyju?
— Što datyčycca niepasredna majoj śpiecyjalnaści, to takoha vopytu ŭ mianie niama. Mnie nie daviałosia napisać nivodnaha artykuła na vostruju palityčnuju temu ci na temu mižnarodnych adnosin. I nie dumaju, što ŭsio napieradzie. Usio ž mnie bolš pa dušy žyćciovyja temy, jakija majuć vodhuk u sercach čytačoŭ. Maja hałoŭnaja meta jak zasnavalnika ŚMI — być karysnaj ludziam, dapamahać, daryć im dobry nastroj. Zajmajučysia toj dziejnaściu, jakoj zajmajecca žurnalist-mižnarodnik, nie zaŭsiody možna ŭvasobić hetyja pamknieńni.
— Jakaja siońnia vaša rola ŭ prajekcie? Kolki čałaviek nad im pracuje?
— Siońnia ŭ našym štacie kala 12 čałaviek, i, kaniešnie, šmat ludziej na aŭtsorsinhu. Heta jak aŭtary, tak i techničnyja padradčyki. Maja rola ŭ prajekcie ŭ bolšaj stupieni mientarskaja. Heta peŭnaja linija, jakuju ja baču i jakuju my z kamandaj uvasablajem. Zrazumieła, što jość vialikaja kolkaść biahučych pytańniaŭ. Kali kazać pra raźmierkavańnie abaviazkaŭ pamiž mnoj i Marharytaj, to ja ŭ bolšaj stupieni adkazvaju za techničny bok: uzajemadziejańnie pa pytańniach SJeO, SMM, taho ž dyzajnu. A maja samaja hałoŭnaja zadača — kantakty z hałoŭnym redaktaram, kamandaj, naradžeńnie novych idej, natchnieńnie kamandy, kantrol jakaści — usio toje, ad čaho ja atrymlivaju vialikaje zadavalnieńnie.
— Vy davoli aktyŭna viedziacie svaju staronku ŭ instahramie. Heta taksama prynosić zadavalnieńnie?
— Zaraz u mianie, darečy, pieryjad peŭnaha zacišša. Dla mianie heta nie rabota, nie štości abaviazkovaje. U mianie nie pačynajecca panika, kali ja razumieju, što niekalki dzion ničoha nie vykładvała. Časam mnie sapraŭdy patrebny surjozny adpačynak ad hetaj sacyjalnaj sietki. Ale ŭ bolšaści vypadkaŭ jana ŭsio ž mianie natchniaje. I, niesumnienna, heta placoŭka dla kantaktavańnia z maimi padpisčykami, ja atrymlivaju ad hetaha vialikaje zadavalnieńnie, bo ja adčuvaju, što z mnohimi ź ich u nas padobnyja pohlady. Na staroncy vielmi stanoŭčaja enierhietyka — nie tolki dziakujučy tamu, što ja drukuju, ale i praz zvarotnuju reakcyju ad majoj aŭdytoryi. U mianie amal nikoli nie byvaje niehatyŭnych kamientaryjaŭ, usie vielmi pa-siabroŭsku nastrojeny adno da adnaho. Heta padobna na maju dziejnaść z Bieautuhask.ru: hałoŭnaja meta — być karysnym. Publikacyi ŭ «Instahramie», biezumoŭna, heta peŭnaje zadavalnieńnie našaha eha, słavalubnych pačatkaŭ. Ale inšy asnoŭny paryŭ, kali ja publikuju svaje historyi i pasty, — heta žadańnie być karysnym. I mnie zdajecca, heta dobra atrymlivajecca.
— Vy adkazvajecie svaim padpisčykam, što słavutaści robiać niačasta…
— Viadoma, što kolkaść aŭdytoryi takim čynam pavialičvajecca, ale ja rablu heta nie dla taho, kab chajpanuć na svajoj staroncy ci atrymać bolšuju kolkaść padpisak. Mianie sapraŭdy cikavić mierkavańnie ludziej, i ŭ hetaj situacyi nie adkazać im budzie paprostu niesumlenna. My ž kantaktujem u dvuchbakovym, a nie adnabakovym paradku.
— Dla hetaha pravodzicie i sustrečy z padpisčykami? Chvalujeciesia, ci zapoŭnicca zała?
— U mianie niama vialikaha vopytu praviadzieńnia sustreč z padpisčykami. Ja rabiła takuju sustreču tolki adnojčy — u Minsku. Kaniešnie, chvalavałasia, kolki ludziej pryjdzie, ci budzie heta kamuści cikava. Ale, pravioŭšy jaje, ja adčuvaju, što jana atrymała vialiki vodhuk u sercach ludziej. Mnie paśla prychodzili vielmi hłybokija, ščyryja, dušeŭnyja paviedamleńni, i razumieńnie taho, što ŭsio nie daremna, sa mnoj zastałosia.
— Pra što čaściej za ŭsio pytajucca ŭ vas pry sustrečach?
— Naša kantaktavańnie pabudavana ŭ farmacie lekcyj, kali ja bolš dzialusia svaim dośviedam. Pytańni, viadoma, zadajuć, ale ŭsie jany z płoskaści taho, jak być pryhožym, jak być ščaślivym, jak radavacca žyćciu. I vielmi pryjemna, što ŭ ludziej ja asacyjujusia mienavita z takimi zapytami.
Dzieci.
«Ja navučyłasia delehavać, u tym liku i kłopat pra dziaciej»
— Ci jość u vas čas udzielničać u zdymkach?
— Hetaja maja dziejnaść na paŭzie ŭ dadzieny momant jakraz praz adsutnaść času. Internet-resurs — heta maja asnoŭnaja pakul rabota. Jość i inšyja prajekty, jakimi ja zajmajusia, u pryvatnaści, supracoŭnictva ź JUNISEF u Biełarusi. Heta toje, što mianie vielmi natchniaje. Znoŭ ža, heta razmova pra toje, što ty karysny. Majo ŭzajemadziejańnie ź JUNISEF źviazana z zasiarodžańniem uvahi na prablemach padletkaŭ, dziaciej-sirot. I ŭ chutkim časie buduć peŭnyja maštabnyja prajekty.
— Padzialiciesia, jak udajecca sumiaščać rabotu i vychavańnie troch dačok.
— Na ščaście, mnie ŭdałosia vybudavać spravu takim čynam, što jana nie adbiraje asnoŭnuju častku majho času. Tak, byli roznyja pieryjady, kali ja znachodziłasia ŭ niekamfortnym stanie z-za taho, što jana zajmała zanadta šmat. Ale ja, pa-pieršaje, navučyłasia delehavać, a pa-druhoje, spadziajusia, što stresavyja situacyi ŭ biźniesie zastalisia ŭ minułym. Heta dazvalaje mnie sfakusiravacca na siamji, dzieciach i sabie. Pry hetym zajmacca rabotaj, układajučysia ŭ zručnyja dla mianie časavyja miežy. Niesumnienna, heta było b niemahčyma biez pamočnikaŭ. Mnie dapamahajuć niani, i maja ŭnutranaja nakiravanaść delehavać im kłopat pra dziaciej. U mianie jość mahčymaść udzialić uvahu nie tolki dzieciam, ale i inšym rečam, vyzvalić čas dla zaniatkaŭ lubimaj spravaj.
Maim dziaŭčynkam — šeść, try i paŭtara hoda. Starejšyja naviedvajuć dziciačy sadok, i hetamu ja vielmi rada. Nikoli nie razhladała inšy varyjant, bo liču, što dzicia abaviazkova pavinna ŭzajemadziejničać z socyumam. I kaniešnie ž, u dziciačym sadku pracujuć prafiesijanały svajoj spravy, jakija dajuć dzieciam viedy i navyki.
— Kali staić vybar, papracavać ci pryśviacić čas dzieciam, što robicie?
— Dla mianie vielmi važny bałans pamiž siamjoj i maimi asabistymi intaresami (a rabota — heta moj asabisty intares). Tamu što kali ja nie znachodžu dla raboty času, ja prosta nie atrymlivaju enierhii, jakuju paśla mahu addavać svajoj siamji i dzieciam. Tamu heta vyklučna pytańnie pravilnaha raźmierkavańnia časavaha resursu i bałansu.
— Vy paśpiavajecie i šmat padarožničać…
— …i časam, skažu ščyra, mianie heta stamlaje. Ja vielmi damašni čałaviek, mnie važny čas, praviedzieny doma. Hetak ža, jak važny hrafik, kali łahična ŭsio vystrojvajecca, a nie kali ty źjazdžaješ i imkniešsia za karotki čas znachodžańnia ŭ adnym punkcie zrabić šmat spraŭ. Ale tym nie mienš ruch mianie taksama natchniaje, i ja starajusia vytrymlivać bałans pamiž pajezdkami i znachodžańniem doma.
«Ź ciažkaściu mahu spynicca, uvieś čas heta ŭnutranaja honka»
— Ličyli, kolki krain abjeździli?
— Tak, i ich akazałasia nie tak šmat, jak ja dumała, — kala 42. Maja lubimaja dla padarožžaŭ kraina, napeŭna, Italija. Mianie vielmi natchniaje mientalitet italjancaŭ, ich luboŭ da žyćcia, mahčymaść spynicca, pasiadzieć za kubkam kavy ŭ kaviarni, suzirajučy i atrymlivajučy asałodu. Hetaha vielmi nie chapaje našamu mientalitetu. Asabista ja, naprykład, ź vialikaj ciažkaściu mahu spynicca i atrymać asałodu ad momantu. Uvieś čas heta niejkaja ŭnutranaja honka, abdumvańnie taho, što pavinna chutka adbycca, budavańnie niejkich płanaŭ.
— Ci zaŭsiody ŭdajecca znachodzić čas dla siabie?
— Heta adzin z maich pryjarytetaŭ, bo ŭ mianie jość dapamoha — našy niani. Ale nie zaŭsiody atrymlivajecca, tamu što troje dzietak, jany chvarejuć, i maje čakańni i płany zusim nie supadajuć z realnaściu. A voś kali ŭsio idzie hładka, ja, biezumoŭna, znachodžu čas dla samoj siabie. Heta dla mianie sport, naviedvańnie kaśmietołaha, čytańnie, znoŭ-taki rabota nad maim prajektam. Kolki času varta pryśviačać sabie? Dla kožnaha heta indyvidualna. Kamuści dastatkova hadzinu palažać i pahladzieć sieryjał — i jon ščaślivy, chtości hadzinu pazajmajecca sportam ci prahulajecca, a kamuści treba piać hadzin.
— Što dla vas zdarovy sposab žyćcia?
— Heta spałučeńnie fizičnaha i psichałahičnaha. Niesumnienna, u zdarovym ciele zdarovy duch. I heta nie deviz, a instrukcyja da dziejańnia. Ja lublu zajmacca sportam. Heta źviazana nie ź niejkimi tendencyjami, a vyklučna z maim samaadčuvańniem. U zale ja zajmajusia, jak praviła, biez treniera, bo ŭ mianie dastatkova vialiki bahaž, ja viedaju šmat praktykavańniaŭ. Z trenieram zajmajusia tolki piłatesam na trenažorach, mnie vielmi padabajecca hety vid sportu. Pieryjadyčna ja płavaju, zajmajusia skandynaŭskaj chadoj. U lubym vypadku, dla mianie sport — heta spałučeńnie fizičnaj nahruzki i emacyjanalnaha rassłableńnia. Zdarovy sposab žyćcia — heta i pravilnaje charčavańnie: jeści ŭ mieru, užyvać karysnyja pradukty ŭ pravilny čas, zachoŭvać intervały pamiž pryjomami ježy.
Jašče vielmi lublu čytać, ale nie chapaje dla hetaha času.
Z baćkami.
— Jakija kniha i film vas urazili?
— Ź niadaŭnich filmaŭ — «Džokier». Ja išła na jaho, śpiecyjalna nie čytaŭšy vodhukaŭ. Biezumoŭna, heta adzin z tych filmaŭ, da jakich chočacca viartacca. Doŭhi čas majoj nastolnaj knihaj byŭ «Idyjot» Dastajeŭskaha. Jana była mnie vielmi blizkaja: heta niezrazumietaść, nieadpaviednaść svajho ŭnutranaha ŭładkavańnia ŭsiamu astatniamu śvietu… Mnie byŭ vielmi simpatyčny kniaź Myškin. Heta i ciapier adna ź lubimych knih.
— Jaki najlepšy sposab adpačynku?
— Napeŭna, prosta palažać, pažadana na soncy. Kali heta pajezdka, to ŭ cišyni i spakoi pravieści paru dzion, kab rassłabicca, pieraklučycca, zaradzicca enierhijaj sonca i padaryć jaje svaim blizkim i navakolnym. Kali kazać pra adpačynak u horadzie, to heta łaźnia. Ja jaje lublu, ale naviedvaju nie časta, bo paśla łaźni, dzie ja maksimalna rassłablajusia, mnie składana sabrać siabie i ŭklučycca ŭ maciarynstva. Taksama lublu spa-rytuały — roznyja prahramy pa ciele. U lubym vypadku, usio, što nie nahružaje i nie prynosić dadatkovaha stresu, — vydatny varyjant pieraklučycca i rełaksanuć.
