Pamiatajecie rep «žančyna — mara, žančyna — bos»? Barbara Huzarevič — pra chajp, bahiemnaje žyćcio i fieminizm
Barbara Huzarevič imhnienna stała zorkaj bajnetu, vypuściŭšy trek «BOSS»: zaśpiavała biełaruskamoŭny rep pra dziaŭčat, jakija kirujuć ułasnym žyćciom. Ciapier maje ŭžo dva treki, i jašče dva ŭ raspracoŭcy, da taho ž niadaŭna vyjšaŭ fit ź biełaruskamoŭnym reperam Gleboki Smak. Svaboda pahutaryła z Barbaraj.
Čytajcie taksama:
Takoha vy jašče nie bačyli! Caca zapisała rep pa-biełarusku i płača ad ščaścia, što pryjšła da hetaha VIDEA + šmat FOTA
«Na «hłamurnuju kisu» ja nie kryŭdžusia». Barbara Huzarevič raskazała, jak patraciła $4000 na biełaruskamoŭny rep9
* * *
«Razmaŭlać na rodnaj movie ŭ Biełarusi — heta dyskamfort»
Sustrakajemsia ŭ kaviarni ŭ centry horadu. «Što, voś tak adrazu fatahrafavacca? — Barbara prafesijnym rucham papraŭlaje pasmu vałasoŭ. — Dajcie chacia b harbaty zamoŭlu». Dziaŭčyna nie chitruje — usio pa-biełarusku. I tut ža pahadžajecca: joj časta havorać, što jejnaja mova dziela chajpu. Navat maci joj tak kaža.
«Razmaŭlać na rodnaj movie ŭ Biełarusi — heta dyskamfort, — pryznajecca Huzarevič. — Na ciabie kožny raz dziviacca i pierapytvajuć: «A? Što? Ja ničoha nie razumieju, ty možaš narmalna skazać?» I ja nie atrymlivaju asałody ad taho, što ja kahości razdražniaju. Mnie prosta śmiešna, kali ludzi voś tak kažuć, što moładź prosta chajpicca. Ja chaču pahladzieć na ludziej, jakija realna dziela niejkaha «vypinańnia» taki dyskamfort na siabie biaruć — ja takich nia viedaju».
Dziaŭčyna nia ŭtojvaje, što svajo staŭleńnie da movy źmianiła radykalna. U škole admaŭlała jaje zusim, paśla ŭniversytetu stała cikavicca biełaruskaj historyjaj, a ciapier aktyŭna prapahanduje biełaruščynu. Pamknieńnie razmaŭlać pajšło z prostaha pryncypu: nia viedaješ, dzie ŭziać, — zrabi sam: Barbara aburajecca, što maładomu biełarusu siońnia niama dzie pačuć sučasnuju movu.
«Ludzi pisali, što im dziŭna čuć pra Instagram-storyz, Hučy, kali heta na biełaruskaj movie: jany nia mohuć heta ŭsprymać, — kaža Huzarevič. — Nia viedaju, jakija asacyjacyi siońnia ź biełaruskaj movaj. Šmat u kaho heta ci apazycyja, ci škoła. Mnie zachaciełasia pakazać, što voś ja, jakaja ja jość, pryhožaja, hlamurnaja, razmaŭlaju na svajoj movie ŭ svajoj krainie, i mnie heta ŭ padabajecca».
Pytajemsia, ci chacieła b vystupić na scenie BNR-102, i Barbara ažno ŭskokvaje i kryčyć, što hatovaja choć zaraz. Ale pryznajecca — u jaje tvorčaści zaraz metaj nia muzyka, a mova. Tamu, majučy dobryja vakalnyja dadzienyja, jana schapiłasia za rep jak za formu — usio dziela taho, kab nadać movie sučasnaści. Kaža, što pryhožyja śpievy siońnia nikomu nie cikavyja.
«Jość prosta pryhožyja instahramy, a jość eskort-instahramy»
Siarod pastoŭ Barbary jość i śpieŭnaje videa dla Instagram-kastynhu ŭ rasiejski hurt «Serebro». Mienavita hetaje videa razam z fatasesijaj dla ńju-jorkskaha Elements Magazine i trekam «BOSS» zabiaśpiečyli dziaŭčynie bolš za 10 tysiač padpisantaŭ.
«Sama ja nie madel, chiba tolki amatarka pafotkacca, — śmiajecca Huzarevič. — Viadoma, ja zdymałasia i ŭ kamercyjnych roznych prajektach, naprykład u reklamie «Biełkart» (śmiajecca). Ale ja nie ŭjaŭlaju ŭ Biełarusi takuju specyjalnaść, jak madel».
Barbara kaža, što ŭ Miensku pracavać madellu i vieści «bahiemnaje» žyćcio nierealna: chiba što byli b dźvie madeli na ŭsiu Biełaruś. I naohuł takaja praca zališnie idealizavanaja, bo zdymki — heta doŭhi i fizyčna składany praces, płaciać za jaho mała, bo ŭ našaj krainie bieźlič pryhažuń, jakija hatovyja zdymacca i biaspłatna. A tak uva ŭsich jość padpracoŭka. Sama Barbara pracuje administratarkaj u kazino i pahadžajecca, što zboku jaje žyćcio, moža, vyhladaje bahaciejšym, čym u siarednich biełarusaŭ. Pytajemsia, jak jaje ŭvohule pačaŭ turbavać los sučasnaj Biełarusi?
«Nu ja ž nie ślapaja, — kaža Barbara. — Ad taho, što ŭ mianie tut butelka vina i «Bistro de Luxe» — heta nia značyć, što ja ślapy čałaviek ci nierazumny».
Na dumku dziaŭčyny, 90% hlamurnych instahramaŭ, dzie bolšaść fota z restaranaŭ i z pryhožymi mašynami — heta akaŭnty eskort-pasłuh: seks-turyzm u Biełarusi ni dla kaho nie sakret. Tut ža dadaje, što zboku i jaje akaŭnt moža tak vyhladać, ale jana prosta karystajecca tym, što fota z mašynami i restaracyjami dobra «łajkajuć».
«Kali nia brać hetuju eskort-supolnaść, to ŭ asnoŭnym u Bistro DeLuxe i Cafe de Paris šmat mienavita cikavych ludziej, — kaža Barbara. — Viadoma, što heta nie ludzi «BNR-100», ale jany taksama nie ślapyja, majuć mazhi, i ź imi prosta cikava vieści razmovu».
«I jana b u hetyja dźviery bum iłbom!»
Akramia palityki i ekanomiki, dziaŭčyna vykazvajecca jašče i pra feminizm. Dakładniej, jana krytykuje biełaruskich feministak za radykalizm i pošuki seksizmu tam, dzie, na jaje dumku, maje miesca asabistaje nieparazumieńnie.
Suprać feminizmu Barbara ničoha nia maje — jon šmat nam daŭ histaryčna, u tym liku pravy pracavać i ŭdzielničać u vybarach (chacia, kažučy ab pravie vybaru, Barbara iranična ŭśmichajecca). Adnak dziaŭčyna mocna aburyłasia, kali pačuła vykazvańnie «Siońnia my padali žančynie palito, a zaŭtra my za jaje prymiem rašeńnie, ci treba joj rabić abort». Huzarevič kaža, što, kali joj adčyniać dźviery ci padaduć palito, abražanaj siabie nie adčuje — naadvarot, jana ŭ hetym momant karaleva. Da taho ž i mužčyna mužčynu (i žančyna žančynie) moža palito padać — Barbara nia bačyć u hetym hiendernych padtekstaŭ.
«Jak heta možna ŭsprymać u niejkim nehatyŭnym sensie? — aburajecca dziaŭčyna. — Tolki kali ty zvyšzakampleksavany čałaviek i ŭ kožnaj sytuacyi bačyš, što ciabie niejak prynižajuć. Kali b ja była mužčynam i jana skazała b, što joj nia treba dźviery prytrymlivać, ja b hetyja dźviery prosta adrazu pierad jaje nosam i začyniła b: «Kali łaska, trymaj sama, anijakich pytańniaŭ». I jana takaja ŭ hetyja dźviery bum iłbom! Nu surjozna, chočaš trymać — na zdaroŭje, trymaj».
Z kaviarni biažym za Barbaraj u dvary na Pulichava: tam mieścicca studyja hukazapisu. Siońnia dziaŭčyna tut upieršyniu, tamu pa darozie jana pieramaŭlajecca sa svajoj vykładčycaj vakału — pa-rasiejsku.
«Jana zusim nie razumieje, kali ja havaru na biełaruskaj movie, — apraŭdvajecca Huzarevič. — Jana biełaruska, ale kali ja ź joj razmaŭlaju pa-biełarusku, jana vielmi, vielmi, vielmi doŭha heta asensoŭvaje. Nam heta prosta niazručna, ja ź joj pracuju, płaču joj hrošy».
Barbara i vykładčyca vakału
Pišuć novy trek — ciapier užo vakalny i seksualny. Ale pierad hetym u Maskvie zrabili sacyjalna-palityčny.
«Ty žyvieš u krainie mary, mary ŭ ciabie niama, bo tvaja stol — 500 dalaraŭ z dyplomam FMA», — začytvaje ŭryvak dziaŭčyna. — I taki prypieŭ idzie, jak ad ułady: «Tak, nie čuli pra svabodu mierkavańniaŭ! Tak, u nas svaich tut šmat žadańniaŭ! Tak, my vašuju volu padaŭlajem! Tak, my, štab anarchii, uładu zachaplajem!»
«U mianie ŭsio dobra, ale ty nia viedaješ, što budzie zaŭtra»
Jość u treku radok i pra sumnaviadomy artykuł 328: «Z čatyrnaccaci hadoŭ ubačyš volu ŭ dvaccać vosiem». Huzarevič krychu strymana pryznajecca: u ich ź Nikaj Nikanavaj była damova zrabić niešta da vybaraŭ.
Dziaŭčaty paznajomilisia jašče ŭ dziacinstvie ŭ letnim relihijnym lahiery — Barbara pachodzić z relihijnaj siamji, choć siabie relihijnym čałaviekam nia ličyć. Padčas zdymak filma «Pakaleńnie 328» Barbara dapamahała Nicy — u tym liku stajała «na šuchiery» na płoščy Lenina, kab u vypadku zatrymańnia źniać usio na videa. U Niki było šmat arendavanaj techniki, i dla strachavoj kampensacyi paškodžańnia patrebny byli b dokazy.
«Ja ź joj chadziła paŭsiul, — uspaminaje Barbara. — I było vielmi strašna, kali my zdymali na płoščy Niezaležnaści. Chacia biehać ad dziaržavy ŭžo ź dziacinstva ŭ nas zakładziena i heta ŭžo nie ekzotyka niejkaja. Heta ŭsio zrazumiełyja ŭsim rečy».
Pytajemsia, jak heta spałučajecca ź siabroŭstvam z majoram Ministerstva abarony.
«Siabroŭka kaža: «Hałoŭnaje, kab nijakich proźviščaŭ nie było!», — uśmichajecca Barbara. — Jana razumieje, što nia budzie efektu ad taho, što jana mnie skaža: «Nie rabi, nie zapisvaj!». Ja ŭsio roŭna zrablu toje, što chaču».
Barbara nia ŭtojvaje, što jaje asiarodździe ŭsio ž čaściej dalokaje ad hramadzka-sacyjalnych prablem, i pytańni: «Navošta tabie heta ŭsio?» jana čuje nia tolki ad žurnalistaŭ.
«Maje siabroŭki, naprykład, tak i kažuć: «Ja razumieju, što ŭsio kiepska, ale pakul mianie heta nie datyčycca — heta mianie nie datyčycca». A ja tak nie mahu. U mianie ŭsio dobra, i ŭ siamji ŭsio dobra, ale ja razumieju, što prosta ty nia viedaješ, što budzie zaŭtra. I ty nia viedaješ, jak buduć žyć tvaje dzieci. I kali budzie ŭsio zusim drenna, to mo i tabie budzie nia tak prosta žyć. Ty budzieš u niebiaśpiecy».
