Pa akruzie Anisim vyłučyŭsia kałarytny fiermier, viadzie kampaniju pad słovy Kastusia Kalinoŭskaha
U Staŭbcoŭskaj vybarčaj akruzie zarehistravanaja inicyjatyŭnaja hrupa 32-hadovaha Juryja Ivanoŭskaha, kiraŭnika fiermierskaj haspadarki «Pan Ježy». Ivanoŭski vyrašyŭ stać deputatam paśla taho, jak nie dačakaŭsia dapamohi ad… Aleny Anisim.
Juryj Ivanoŭski. Fota pramen-news.by.
Juryj naradziŭsia ŭ Niaśvižy, baćka byŭ vajskoŭcam. Potym siamja pierajechała ŭ Navakołasava. Juryj taksama adsłužyŭ u vojsku. Skončyŭ Biełaruski instytut pradprymalnictva pa śpiecyjalnaści «ekanamist-mižnarodnik», ale pa adukacyi nikoli nie pracavaŭ.
«Baćkam u 1990-ja davodziłasia šmat pracavać, pracavali jany i za miažoj: Polšča, Niderłandy, Kipr. Byli na siezonnych pracach u sadach. Čas taki byŭ, čym mahli, tym i zarablali. Mianie časta pakidali na babulu i dziadulu.
Kim tolki nie davodziłasia pracavać, navat na rasijskaj Poŭnačy byŭ. Pracavaŭ mularam, budavali damy ŭ horadzie Łabytnanhi Jamała-Nianieckaj akruhi. Zusim pobač sa mnoj u turmie «Bieły miadźviedź» siadzieŭ Michaił Chadarkoŭski», — raspavioŭ Juryj.
Pa viartańni dadomu jon zasnavaŭ fiermierskuju haspadarku «Pan Ježy». Ciapier joj užo vosiem hadoŭ.
«Paśla Poŭnačy kupiŭ zakinuty budynak u Navakołasavie, abstalavaŭ tut cech.
Čaho tolki nie vyroščvali ŭ haspadarcy, ale ciapier skancentravalisia na piekinskaj kapuście. Doŭha šukaŭ svoj pradukt, ciapier, zdajecca, znajšoŭ». Adkul takaja nazva? Juryj kaža, što heta hulnia słoŭ. Bo, pa-pieršaje, Ježy — pa-polsku Juryj, a pa-druhoje, heta adsyłka da ježy.
«Ja aktyŭna ŭdzielničaju ŭ hramadskim žyćci. Dvojčy byŭ deputatam miascovaha savieta. Što mianie padšturchnuła iści ŭ deputaty Pałaty? U nas pa haradku ŭźnikła pytańnie dobraŭparadkavańnia, navat źbirali podpisy za piešachodnyja darožki.
Źviarnulisia my da Aleny Anisim (i piśmova, i vusna ja havaryŭ), ale nijakaha vodhuku nie znajšli, jana praihnaravała našu prośbu», — raskazvaje Juryj Ivanoŭski.
Zbor podpisaŭ Ivanoŭski pačnie 14 vieraśnia. Jon užo vypuściŭ płakaty, na jakich napisana «Kaho lubiš? Lublu Biełaruś! To ŭzajemna». Hetyja słovy paŭstancaŭ 1863 hoda Ivanoŭski ličyć svaim žyćciovym devizam, jany napisany i na aŭtamabili fiermiera.
«Ja biełarus, Biełaruś maja ajčyna. I ciapier — čas hetaj frazy: i ŭ adnosinach z Rasijaj, i ŭ palitycy. Čamu b narodu nie nahadać hetyja słovy? Mnie zdajecca heta jarka i aktualna», — tłumačyć jon.
Ivanoŭski nie baicca, što praz heta jaho paličać nacyjanalistam. «Heta ž dobra, my ŭsie pavinny być takimi», — kaža kandydat.
Usiaho ŭ Staŭbcoŭskaj akruzie zarehistravana siem inicyjatyŭnych hrup, ale pałovu ź ich Ivanoŭski ličyć «statystami». Surjoznymi kankurentami jon nazyvaje tolki deputatku Alenu Anisim i milicejskaha načalnika Ivana Mamajku.
