Łukašenka pachvaliŭ Zajca
Alaksandr Łukašenka, zasłuchaŭšy dakład hubiernatara Mahiloŭskaj vobłaści Leanida Zajca na respublikanskaj sielektarnaj naradzie pa pytańniach uborki ŭradžaju, pazityŭna acaniŭ miery ŭ ahrarnaj śfiery, jakija prymajucca im, pieradaje BiełTA.
«Tyja damoŭlenaści, jakija ŭ nas z vami dasiahnuty, vytrymlivajecie. Vy słova ŭ słova paviedamili ab tym, pra što my z vami damaŭlalisia. Heta śviedčyć ab tym, što vy ŭsio ž taki damožaciesia pierałomu ŭ Mahiloŭskaj vobłaści, — miarkuje kiraŭnik dziaržavy. — Hałoŭnaje, što vy razumiejecie, što treba rabić. Toje, što vy znajšli ludziej (hubiernatar raspavioŭ ab vyrašeńni prablem z kadrami), — dobra. U Mahiloŭskaj vobłaści zaŭsiody było nialohka z kadrami. Prosta treba znajści hetych ludziej, jakija chočuć i ŭmiejuć pracavać, dobra im zapłacić».
«Prablemy zaŭsiody byli, jość i buduć. Ale ŭ nas ludzi na vioscy nie advučylisia pracavać», — zaŭvažyŭ kiraŭnik dziaržavy.
Alaksandr Łukašenka padkreśliŭ, što ahraryi ŭsich rehijonaŭ u svajoj dziejnaści pavinny ŭličvać źmianieńni klimatu, jakija adbyvajucca: «Nielha pracavać tradycyjna, jak my 20—30 hadoŭ tamu pracavali. A ŭ nas hetaja iniercyja jašče zachoŭvajecca».
