Viktar Marcinovič. Bajkot ci ŭdzieł. Hańba ci zdrada?
Fota Siarhieja Hudzilina
Heta pytańnie vy budziecie čuć u najbližejšyja miesiacy z kožnaha prasa, zdolnaha da pieradačy internet-sihnału. Bajkot ci ŭdzieł. Hańba ci zdrada. Bajkot ci ŭdzieł.
Pakul ułada budzie vyznačacca z novym składam parłamienta, praviarać na łajalnaść patencyjnych ščaśliŭčykaŭ, kandydataŭ na čyrvona-zialony značok i deputacki zarobak, pakul budzie vyrašać, jak mienavita skarystać nazapašany ŭ hramadstvie niespakoj u suviazi z mahčymaj strataj niezaležnaści dla kansalidacyi vakoł dziejnaha prezidenta, najlepšyja i samyja adčajnyja hałovy buduć, zabyŭšysia na ŭsio, kidacca adno ŭ adnaho kakachami abvinavačvańniaŭ u bajkocie ci ŭdziele.
Niejki vielmi mahutny čaraŭnik ź vialikimi zorami na pahonach prydumaŭ u 2000 hodzie voś hety łahičny tupičok: navošta ŭdzielničać u vybarach, kali ŭsio «vyrašajecca» padčas daterminovaha hałasavańnia, kali skryni zastajucca biezabaronnymi?
I — udzielničaj ci nie ŭdzielničaj — usio roŭna atrymaješ roŭna toj adsotak, jaki namalujuć tabie napiaredadni dobryja dziadzi z vysokich kabinietaŭ. Ci: navošta krainie palityki, kali 5 hadoŭ jany ničoha nie robiać, «čakajučy vybaraŭ», a jak prychodziać vybary — abviaščajuć bajkot?
Udzieł ci ihnor? Biaździejańnie i paraza ci aktyŭny ŭdzieł i paraza? Płanu tut niama ni ŭ koha. Pravilnaha adkazu taksama niama, bo ni pa adnym z hetych scenaryjaŭ pieramoha nie praduhledžanaja.
Tak, z adnaho boku, usie masavyja vystupy nasielnictva ŭ 2006m i 2010 hadach byli pa vynikach «udziełu», dziakujučy tamu, što znajšlisia naiŭnyja samaaddanyja śmielčaki, jakija vyrašyli pajści da kanca. Ale trabły tut uźnikajuć užo z samim paniaćciem «da kanca», bo kali pieramahčy na vybarach niemahčyma praź śpiecyfiku padliku i adpracavanych za 20 hadoŭ schiem, dyk što, moža, «płošča»? Aburycca, pakryčać i pajści? Na kolki dzion, kažacie, byŭ płan ŭ 2010 hodzie? Na try?
A potym musiła niešta adbycca, niejki nieprydumany cud, jak u tych škarpetkavych hnomaŭ z South Park?
Ale nie heta hałoŭnaja prablema z udziełam. A toje vidovišča, što hierojaŭ hety ŭdzieł nie naradziŭ. Tolki achviar. I ja tut kažu nie pra svaje subjektyŭnyja simpatyi, bo ja pačaŭ pavažać paeta Uładzimira Niaklajeva našmat bolej, kali toj staŭ nie tolki paetam, ale i hramadzianinam.
Ale ja nie ŭpeŭnieny, što hetaja maja pavaha raspaŭsiudziłasia na ŭsio hramadstva. Što tam: navat siarod čytačoŭ «Našaj Nivy», źjaviŭsia ładny adsotak, jaki pačaŭ pisać u kamientach pra čałavieka, dla jakoha toj «udzieł» skončyŭsia špitalem i adsiedkaj, brydkaści, zhadvajučy «maskoŭskija hrošy», ź jakich, na dumku chiejtaraŭ, finansavałasia «Havary praŭdu».
Ź inšaha boku, voś jość bajkot. Ničoha nie rabi. I ničoha nie źmienicca harantavana.
Biełaruskaja palityka — śfiera, nabližajučysia da jakoj, zaŭvažaješ, što tut absalutna nie dziejničajuć zakony fiziki. Navat nie tak: jak praviła, pacyjent uśviedamlaje, što trapiŭ u začaravany les, užo paśla taho, jak uklučyŭsia i pa im prajechalisia pieršyja fury abvinavačvańniaŭ u hańbie ci zdradzie. Zakony fiziki tut nie dziejničajuć tamu, što na vielmi značnuju kolkaść hulcoŭ — u sakretnym kabiniecie čaraŭnika ź vialikimi zorkami na pahonach — jość svaja lalka vudu. Tamu šmat chto tut u klučavy momant pačynaje rabić akurat toje, čaho choča toj samy čaraŭnik — nie adčuvajučy, a moža, i dobra viedajučy, što zrabiŭsia maryjanietkaj.
Bajkot ci ŭdzieł? Kali ŭdzieł raptam vydasca efiektnym — u šerahach biełych znojdziecca pieška, jakaja nazavie svajho karala «rukoj Maskvy». Ci ahientam KDB. Kali bajkot atrymajecca zanadta jarkim, u šerahach čornych zaŭsiody znojdziecca lalka-vudu dla dvuch-troch piersanažaŭ, jakija raptam syhrajuć E2-E4, sapsavaŭšy pryhažość (bo bajkot ža maje sens tolki ŭ tym vypadku, kali jon paŭsiudny.
Bajkot ci ŭdzieł? Najlepšych «udzielnikaŭ» zrežuć jašče na etapie rehistracyi inicyjatyŭnych hrup, kali jany jašče nie źjaŭlajucca pradmietam cikavaści dla mižnarodnych naziralnikaŭ. Bajkotčyki buduć abiacać tytaničnuju płošču z patrabavańniem novych vybaraŭ (lalkavody ź vialikimi zorami na pahonach dobra viedajuć, što adzinaja pahroźlivaja situacyja na «płoščy» — najaŭnaść alternatyŭnaha padliku pra toje, što ŭ druhi tur vyjšaŭ niepažadany piersanaž; mienavita tamu ekzit-poły i nazirańnie buduć zabaronienyja pry maŭklivaj zhodzie tych, chto musić raŭci).
Što my majem pa vynikach?
Mnie absalutna nie cikava, bajkot ci ŭdzieł. Mnie absalutna nie cikava, kolki kandydataŭ na mandat vystavić «apazicyja» pa kožnaj z akruhaŭ, kolki śmielčakoŭ vyłučycca ŭ prezidenty, bo adzinaje važnaje tut — ličba naziralnikaŭ i ich zdolnaść vartavać skryniu štodzionna padčas daterminovaha hałasavańnia.
Zamiest taho kab spračacca, u jakim farmacie nabližacca da čarhovaj kampanii ŭsim, chto dahetul [čamuści] vieryć u inšuju budučyniu dla hetaj krainy, Biełaruś treba było vyzvalić ad čaraŭ. Jak źniać varažbu bieź źmienaŭ u vybarčaje zakanadaŭstva (jakija, kaniečnie ž, «nie paśpiejuć» unieści da 1 śniežnia), viedaje chiba što Karłas Kastanieda.
