Na Rastvo Łukašenka pajechaŭ u chram Fiodara Poŭnaha
Alaksandr Łukašenka zapaliŭ siońnia kaladnuju śviečku la ikony śviatoha kniazia Alaksandra Nieŭskaha ŭ Chramie-pomniku ŭ honar Usich Śviatych.
La carkvy kiraŭnika dziaržavy sustreli Patryjaršy Ekzarch usiaje Biełarusi, Mitrapalit Minski i Zasłaŭski Pavał, protaijerej Fiodar Poŭny, upaŭnavažany pa spravach relihij i nacyjanalnaściaŭ Leanid Hulaka i mer stalicy Anatol Sivak.
Alaksandr Łukašenka paśla pryjezdu da chrama ŭskłaŭ kvietki da pomnika Aleksiju II i ahledzieŭ zvany, jakija buduć ustanoŭleny na zvanicy chrama-pomnika. Kiraŭnik dziaržavy aznajomiŭsia z rośpisam carkvy i zapaliŭ kaladnuju śviečku la ikony śviatoha kniazia Alaksandra Nieŭskaha.
Padčas nabaženstva kiraŭnik dziaržavy adznačyŭ, što śviata Rastva dla biełaruskaha naroda — bolš čym chryścijanskaja tradycyja. Jano abjadnoŭvaje ludziej, niezaležna ad stupieni duchoŭnaści i siły viery, zakranaje ŭ sercach hłybinnyja pačućci: žadańnie lubić, daravać, žyć u miry i zhodzie.
«Sama atmaśfiera hetaj uračystaści nastrojvaje na dobryja spravy. Mienavita ŭ kaladnyja dni bolš za ŭsio pravodzicca dabračynnych, inšych roznych mierapryjemstvaŭ. I ja ščyra ŭdziačny ŭsim, chto prajaŭlaje kłopat pra ludziej, jakija apynulisia ŭ ciažkaj žyćciovaj situacyi, — zajaviŭ kiraŭnik dziaržavy. — Heta pavinna być naša čałaviečaja patreba. Ty siońnia dapamožaš ludziam, jakija ŭ hetym majuć patrebu, - zaŭtra ludzi dapamohuć tabie».
«U roznyja časy biełaruskaja ziamla hublała miljony synoŭ i dačok, jakija, nie škadujučy svajho žyćcia, abaraniali svaju Radzimu, — kanstatavaŭ jon. — Losy mnohich biasśledna ścier čas. Ale imiony hierojaŭ minułaha stahodździa i našych dzion my ŭviekaviečyli, pabudavaŭšy hety vieličny chram-pomnik. Jon adnahodak našaj maładoj, suvierennaj i niezaležnaj dziaržavy. Usio ŭ hetym prajekcie, ad idei da ŭvasableńnia zadumy, słužyć hałoŭnaj mecie — zachavańniu histaryčnaj pamiaci, śćviardžeńniu miru i zhody ŭ hramadstvie»
Krypta chrama-pomnika, źjaŭlajučysia simvałam spraviadlivaści i talerantnaści, bieraže imiony hierojaŭ, niezaležna ad ich nacyjanalnaści i vieravyznańnia, zachoŭvaje ziamlu z roznych kutkoŭ śvietu, dzie zmahalisia biełaruskija vajary.
«Historyju nie źmianić, jaje nielha i zabyć. Bo niama lepšaj abarony, čym pamiać ab trahičnym minułym. My cenim mir, bo byli śviedkami hora i žachaŭ vojnaŭ, jak nijaki inšy narod u śviecie. Biełarusy heta vyprabavali spaŭna. My cenim mir i zaklikajem usie narody da siabroŭstva i supracoŭnictva. i ŭ hetaj misii naša dziaržava, biełaruski narod, naša carkva zaŭsiody byli adzinyja», — źviarnuŭ uvahu Alaksandr Łukašenka.
Jon jašče raz pavinšavaŭ usich prysutnych z Kaladami, pažadaŭšy hramadzianam zdaroŭja i dabrabytu. «Chaj na našaj ziamli naradžajucca dzieci. Nam vielmi važna, kab ich było šmat. Chaj u ich budzie ščaślivaje dziacinstva i doŭhaje cikavaje, jarkaje žyćcio - usio heta zaležyć tolki ad nas. A naša pryhožaja i mocnaja Biełaruś zaŭsiody dziakujučy našamu rozumu i rukam budzie kvitniejučaj u śviecie. I ŭ imia hetaha my pavinny zrabić usio. Mienavita heta ja chaču padkreślić ŭ hety śvietłaje śviata Rastva. Mienavita da hetaha zaklikaju ŭsich nas u hety dzień», - reziumavaŭ jon.
Kiraŭnik dziaržavy pieradaŭ u dar chramu-pomnika ŭ honar Usich Śviatych ikonu «Naradžeńnie Chrystova».
Alaksandru Łukašenku zrabili ŭ padarunak śpiecyjalny vypusk Jevanhiella, raspracavany dla aśviačeńnia hałoŭnaha prastoła Chrama-pomnika ŭ honar Usich Śviatych. Kožny razvarot knihi źmiaščaje adpaviednyja pa źmieście teksty na carkoŭna-słavianskaj i ruskaj movach z ukazańniem paralelnych miescaŭ. Vydańnie pakryta akładam, vyrablenym z łatuni ŭ technicy złatavustaŭskaj hraviury na stali.
