Taćciana Karatkievič skinuła 8 kiłahramaŭ i patłumačyła navošta
Lidarka «Havary praŭdu» Taćciana Karatkievič pryznałasia, što kardynalna źmianiła svoj ład žyćcia.
«Zaviała sabie praviła: spačatku ŭ kalandar zanošu čytańnie i sport, a potym ŭsio astatniaje: sustrečy, narady, pracu z dakumientami, u sacyjalnych sietkach, pajezdki i mnohaje inšaje», — raspaviała palityk u svaim fejsbuku.
Taćciana aktyŭna zajmajecca sportam: rovar, bieh, basiejn i trenažornaja zała. Ź leta jana pachudzieła na 8 kiłahramaŭ, i źmieny ŭ jaje źniešnaści adznačajuć usie znajomyja.
Tak Taćciana vyhladała raniej.
A tak — na treniroŭkach siońnia (treciaja źleva).
My źviazalisia z Taćcianaj, kab raspytać, jakija mety jana stavić pierad saboj u płanie transfarmacyi cieła.
«My časta kažam sabie: było b niadrenna zaniacca sportam, pachudzieć ci dasiahnuć niejkaha ideału, ale heta nie zaŭsiody atrymlivajecca, bo my adkładajem pieramieny na paśla. Ja pastaviła sabie hłabalnuju metu — źmianić svoj ład žyćcia, a ŭžo ŭnutry jaje jość šmat zadač: i fizičnaja padrychtoŭka, i dušeŭnaja raŭnavaha, i pravilnaje raźmierkavańnie času. Ja nie imknusia važyć 54 kiłahramy ci vyhladać na 18 hod. Niekatoryja rečy ŭžo prosta nierealnyja. U mianie bolš fiłasofskaja meta», — patłumačyła «NN» palityk.
Karystajučysia mahčymaściu, my taksama raspytali Taćcianu pra jaje ŭdzieł u hramadskim abmierkavańni zakonaprajekta ab chatnim hvałcie: Karatkievič aktyŭna vystupaje na hiendarnych dyskusijach i razam z prychilnikami zakona vyrašaje, što možna zrabić, kab jaho ŭratavać:
«U siamiejnym hvałcie jak ahresaram, tak i achviaraj mohuć vystupać abodva partniory. Ale ŭ našaj situacyi hramadstva daviedvajecca pra toje, što jon maje miesca, tolki kali sprava dachodzić da fizičnaha hvałtu, da milicyi. U hetaj situacyi čaściej pakutujuć tyja, chto słabiej: dzieci, žančyny, ludzi ŭ stałym uzroście. Žančyny ŭ hrupie ryzyki, tamu my majem situacyju, što ŭ asnoŭnym my adstojvajem hety zakonaprajekt, a taksama dbajem pra hiendarnuju roŭnaść i zbałansavanaść u palitycy: mužčyny nie mohuć pradstaŭlać intaresy žančyn u poŭnym abjomie. Jany mohuć razvažać pra miedycynu ci zarobki, ale da kanca nie mohuć stać na naš bok.
U siońniašniaj dyskusii važna nie toje, chto kaho pieramoža, a dasiahnieńnie niejkaha parazumieńnia pamiž prychilnikami zakona i tymi, chto jaho krytykuje. Vielmi drenna, kaniečnie, što my adkacimsia nazad: naša hramadstva ŭ svajoj bolšaści ŭžo asudžaje hvałt, ale pakul nie hatovaje dziejničać. U mianie tut usie spadziavańni na aktyŭnych žančyn».
