Anton Astapovič: Tyja, chto ciapier ładzić u Kurapatach akcyi pratestu, śpiekulujuć na kaściach
Pra heta zajaviŭ staršynia Tavarystva achovy pomnikaŭ historyi i kultury Anton Astapovič, kamientujučy Radyjo Svaboda situacyju vakoł adkryćcia la Kurapataŭ restarana i pratesty aktyvistaŭ.
«Nie treba navat pratesty pravodzić. Maksymum hod prapracuje i budzie zakryty praz ekanamičnuju nieefektyŭnaść, — apisvaje perspektyvy restaranu «Pojediem pojedim». — Nia toje miesca tam dla restarana, navat biez uliku Kurapataŭ. Pamiž dźviuma darohami, pobač kalcavaja. Nu chto tudy specyjalna pajedzie adpačyvać? Heta śmiešna… A voś tyja, chto ciapier ładzić tam akcyi pratestu, ja liču, spekulujuć na kaściach».
Pavodle Antona Astapoviča, usio, što adbyvajecca vakoł Kurapataŭ, adbyvajecca ŭ miežach zakanadaŭstva. U tym liku źmiena achoŭnych zonaŭ.
«Našaja publika zaraz dahulajecca da taho (majucca na ŭvazie pratesty suprać adkryćcia «Pojediem pojedim»), što ŭsio heta abrydnie ŭładam i jany ŭvohule prybiaruć achoŭnuju zonu vakoł Kurapataŭ. Zrobiać jaje miežy adnolkavymi ź miežami samoha pomnika, — havoryć Astapovič. — Abrežuć, i heta budzie ŭ miežach zakonu. Ja vam chaču skazać, što Kurapaty — heta adzinaja historyka-kulturnaja kaštoŭnaść u Biełarusi, jakaja maje takija šykoŭnyja achoŭnyja zony. Takija idealahičnyja abjekty, jak Traścianiec, Bieraściejskaja krepaść, navat Chatyń majuć zony achovy, jakija supadajuć ź miežami samich hetych pomnikaŭ».
Jak kaža Astapovič, biełaruskaje zakanadaŭstva praduhledžvaje 50-metrovyja achoŭnyja zony dla mohiłak, što źviazana z sanitarnymi normami. A taksama dla archiealahičnych pomnikaŭ, bo vyznačyć ichnyja dakładnyja miežy biez daśledavańniaŭ byvaje składana.
«Kurapaty majuć vyklučnuju sytuacyju, — dadaje Astapovič. — Apošni raz achoŭnaja zona karektavałasia ŭ 2014 hodzie, tady podpis pad dakumentam staviŭ namieśnik ministra. I zrabili vinavataj hetuju Dryhu (Iryna Dryha, pieršaja namieśnica ministra kultury) va ŭsim. A ŭ čym jaje vina? Pierad vychadam u Minkulcie hety dakument zaćviardžaŭsia ŭ mnostvie inšych viedamstvaŭ.
Nie zaćvierdziła b Dryha hety prajekt, i Kurapaty ŭvohule mahli b zastacca biez achoŭnych zonaŭ…
Ja surjozna havaru, na kurapackaj prablemie idzie spekulacyja. Ceły šerah našych, jak ja ich nazyvaju, palityčnych łuzeraŭ choča ŭzhadak pra siabie. Ja razumieju maralny aspekt raźmiaščeńnia tam restaracyi, ale zakanadaŭča jana tam budzie».
