Pryvioz žonku z Čukotki, syn pracuje ŭ MZS: što viadoma pra achoŭnika Łukašenki, jaki staŭ ministram sportu
Alaksandr Łukašenka 5 sakavika pryznačyŭ supracoŭnika Słužby achovy prezidenta Siarhieja Kavalčuka novym ministram sportu.
Siarhiej Kavalčuk biare ŭdzieł u biljardnych turnirach supracoŭnikaŭ Słužb biaśpieki. Sioleta jon zaniaŭ treciaje miesca ŭ asabistym turniry na spabornictvach u Kazachstanie. Fota turantv.kz.
Aficyjnyja krynicy vielmi ścipła paviedamlajuć ab bijahrafii čynoŭnika. Ź jaje vynikaje, što Kavalčuk rodam ź vioski Žuravok Ivanaŭskaha rajona. Ckončyŭ Adeskaje vyšejšaje artyleryjskaje kamandnaje vučylišča i Vajskovuju akademiju. U 1989-2004 słužyŭ va Uzbrojenych Siłach, a z taho času — u Słužbie biaśpieki prezidenta.
U razmovie z karespandentam «Našaj Nivy» maci novaha ministra raskazała pra jaho bolej infarmacyi.
Baćki Kavalčuka ciapier žyvuć u vioscy Hlinna Ivanaŭskaha rajona. Ninie Ściapanaŭnie — 72 hady, Michaiłu Ivanaviču — 76. Mama pracavała nastaŭnicaj biełaruskaj i ruskaj movaŭ u miascovaj škole, baćka — kinamiechanikam.
Siarhiej Kavalčuk naradziŭsia ŭ Žuraŭku, bo ŭ toj čas mama była tam zahadčycaj pačatkovaj škoły. Baćka rodam z Žuraŭka, tam žyvie i ciapier jahony rodny brat Kanstancin. Potym siamja pabudavała dom u Hlińnie, dzie i žyvuć da hetaha času.
«Płaču, rasčuliłasia ŭsia, nie čakali my takoha», — adrazu skazała nam Nina Ściapanaŭna.
«Naša viosačka addalenaja takaja, da rajonnaha centra bolš za 30 km, pobač Dniaproŭska-Buhski kanał, les bahaty i pryhožy. Syn usio heta lubiŭ — za hrybami biehać, u rečcy kupacca… I maryŭ ź dziacinstva stać vajskoŭcam. Skončyŭ škołu ŭ Ivanavie z załatym miedalom, dva hady žyŭ tam u internacie. My bačyli, što jon vielmi zdolny, sam vyrašyŭ pajechać na vučobu, tak i pajechaŭ, — raskazvaje jana. —
Pomniu, vyjšaŭ jon na aŭtobus. My chacieli pravodzić jaho, jon kaža: «Mama, nie treba» Tolki vyjšli, soniejka śviaciła, i tut adrazu doždž pasypaŭ. My jašče dumali, što heta za prykmieta».
«Adrazu pra jaho ŭ studenckaj haziecie natatka vyjšła, što taki talenavity chłopiec z hłybinki, jon mnie vyrazku dasyłaŭ. Byŭ vielmi mocnym u matematycy», — uzhadvaje maci.
Potym Siarhiej skončyŭ artyleryjskaje vučylišča ŭ Adesie i paŭstała pytańnie, kudy raźmiarkoŭvacca.
«Moh jechać u Čechasłavakiju, Hiermaniju. A jamu vykładčyki paraili: pakul ty adzin i niežanaty, jedź u addalenyja miescy. I jon vybraŭ Chabaraŭski kraj. Tam pierad hetym słužyŭ moj plamieńnik ź Biarozy. Dy i brat moj žyŭ, zastaŭsia pa raźmierkavańni paśla Lasnoha instytuta. Siarhiej vyrašyŭ: pajedu tudy, a jaho — až na Čukotku! Ja tut ledźvie nie zvarjacieła. Jon tam try hady adsłužyŭ».
Z Čukotki Siarhiej Kavalčuk pryvioz sabie žonku. Jana pa nacyjanalnaści ŭkrainka, jaje baćki vyjechali na poŭnač pa zarobki. Potym słužyŭ u 38-j desantna-šturmavoj bryhadzie ŭ Breście. Heta ŭžo było, kali razvalvaŭsia SSSR. «Jahonyja chłopcy z vučoby tady z Hiermanii pryhaniali mašyny. A my narakali: «Siaroža dobra vučyŭsia i nie pajechaŭ u Hiermaniju». Zrešty, u Čukotcy jamu niakiepska było», — uzhadvaje Nina Ściapanaŭna.
Padčas słužby ŭ Breście Siarhiej Kavalčuk pastupiŭ u Vajskovuju akademiju ŭ Minsku. «Zdymaŭ kvateru, vučyŭsia. I ŭsio sam, sam… My ludzi prostyja, u nas niama nikoha ŭ radni, chto b moh dapamahčy!» Paśla skančeńnia vučoby Siarhiej zastaŭsia pracavać u Ministerstvie abarony. A ŭ 2004 hodzie pierajšoŭ u Słužbu biaśpieki prezidenta.
U Siarhieja Kavalčuka jość jašče dva braty i siastra. Usie jany žyvuć u Breccie.
«Dačka skončyła ŭ Kijevie technałahičny instytut, ciapier pracuje ŭ niejkaj miasnoj firmie.
Druhi syn — Ihar. Jon taksama skončyŭ škołu z załatym miedalom, advučyŭsia ŭ Novasibirskim vajenna-palityčnym vučyliščy, ale nie zachacieŭ być vajskoŭcam.
I treci syn Saša taksama skončyŭ škołu ź miedalom, praŭda, srebranym. Pracuje hałoŭnym buchhałtaram», — raskazvaje Nina Ściapanaŭna.
Maci kaža, što syn u dziacinstvie ŭsio lubiŭ: i rybałku, i futboł: «Niejak navat klučycu złamaŭ u dziacinstvie, tak hulaŭ. Jon i ciapier uvieś čas na łyžach».
U Siarhieja Kavalčuka dvoje dziaciej. Synu Jarasłavu 24 hady, jon vučyŭsia ŭ BDU na mižnarodnych adnosinach, ciapier pracuje ataše ŭ Słužbie dziaržaŭnaha pratakoła ŭ Ministerstvie zamiežnych spraŭ. Dačka Anhielina vučycca ŭ 7-m kłasie.
«Pryjazdžaje, kaniečnie, na radzimu Jon lubić tut byvać. U susieda čovien biare dy katajecca ci na rybałku jeździć. Jany pa hetym krai sumujuć u Minsku. U nas miascovaść hłuchavataja, ale aŭtobus čatyry razy na dzień chodzić. Niakiepska! Kab tak žyć», — emacyjna vyhukaje spadarynia Kavalčuk.
U Horbachskim sielsaviecie, dzie naradziŭsia ministr i dzie ciapier žyvuć jaho baćki, padčas pierapisu nasielnictva 96% žycharoŭ zajavili, što doma razmaŭlajuć pa-biełarusku. Nina Ściapanaŭna zapeŭnivaje, što jaje syn dobra havoryć na rodnaj movie:
«Jon ža ŭsio ŭmieje! I pa haspadarcy, i kasić. Karovu trymali, bo treba ž było čatyroch dziaciej raścić. I śvińni, i ptuška była. I bulbu kapać pryjazdžaje. Pazaletaś byŭ ź Jarasłavam, dyk kambajn najmali, kab kapać. Pryjšli dadomu ŭsie zapylenyja, bo sami na kambajnie stajali dy kamiani vykidali».
«Dobraja navina, ale niečakanaja. Budu jašče płakać», — padsumoŭvaje mama.
