«Razumiejecie, dzievianostyja-nulavyja…» Kandydaty pra svajo «kryminalnaje» minułaje
Chulihanstva, kradziež majomaści, i navat katavańnie! Z 2013 hoda ŭ bijahrafijach kandydataŭ u deputaty treba pakazvać usie kryminalnyja sudzimaści. My pahavaryli z kandydatami «ź minułym» ab tym, što heta było i ci treba vybarščyku viedać takija padrabiaznaści.
«Pryjšłosia karać»
Karystalniki sacyjalnaj sietki patrabujuć ad kandydata ŭ deputaty Ihara Bancara rastłumačyć, za što ŭ 1992 hodzie jon byŭ asudžany adrazu pa troch artykułach — pryčynieńnie naŭmysnaha ciažkaha i mienš ciažkaha cialesnych paškodžańniaŭ, u dadatak — katavańnie.
Ihar Bancar vyłučajecca ŭ deputaty Hrodzienskaha haradskoha Savieta deputataŭ pa Himnazičnaj vybarčaj akruzie №29. U pieradvybarnaj prahramie abiacaje nie padmanvać vybarščykaŭ pustymi razmovami pra źnižeńnie koštaŭ na leki i pavyšeńniem piensij. Źbirajecca dapamahać žycharam vyrašać realnyja prablemy, nakštałt pavieličeńnia parkovačnych miescaŭ, ramontu i ŭstanoŭki dziciačych placovak u dvarach.
Pra toje, što kankretna adbyłosia ŭ dalokim 1992 hodzie, kandydat adkazvaje spasyłkaj na NTV: «ciapier tam šmat filmaŭ z padobnym siužetam, tak što, prosta pahladzicie».
«Škaduju ja ci nie škaduju? Viadoma ž, nie škaduju, — niečakana pryznajecca kandydat. — Heta byli tyja abstaviny, 1992 hod, i zrabić pa-inšamu ŭ toj čas prosta było nielha. Skažam tak, kali vy bieracie hrošy ŭ pazyku i abiacajecie viarnuć ich z pracentami, to vy pavinny heta zrabić. Kali nie viartajecie naohuł ničoha, ludzi, jakija davali vam hrošy ŭ pazyku, mohuć razhladać vaš učynak, jak prosta tupy padman ci razvod na babki. Ludzi pavinny pryniać niejkija miery dla taho, kab viarnuć svaje hrošy. Pryjšłosia karać. Hrodzienski sud prysudziŭ mianie da troch hadoŭ pazbaŭleńnia voli — umoŭna».
Pa słovach Ihara Bancara, abstaviny ź minułaha nie asabliva adbilisia na jaho žyćci: «Ja atrymaŭ vyšejšuju jurydyčnuju i palitałahičnuju adukacyi, skončyŭ dypłamatyčnuju škołu ŭ Varšavie. Nie śpiŭsia, ci nie skuryŭsia. Nie lažu na mohiłkach ad pieradozu narkotykaŭ, nie prašu drobiaź na dobraje niedarahoje vino. Vy pavinny razumieć, što ludzi, u jakich niama takoha bahažu, jak u mianie, skančajuć svajo žyćcio całkam pa-inšamu».
Razvažajučy pra toje, nakolki etyčna varušyć minułaje patencyjnaha deputata, Bancar kaža, što stavicca da hetaha narmalna: «Zaraz heta vypłyła navierch, vy dobra razumiejecie, što słabych kandydataŭ abialajuć, a mocnych — ačarniajuć».
«Razumiejecie, dzievianostyja-nulavyja — i voś heta ŭsio!»
Albiert Jerafiejenka vyłučajecca ŭ Minski haradski Saviet deputataŭ pa Kupryjanaŭskaj vybarčaj akruzie №21 ad Kamunistyčnaj partyi. Kaža, što stać deputatam dla jaho — «heta jak nieabchodnaść, niejkaja ŭnutranaja fiłasofskaja i duchoŭnaja patreba, pabudavanaja na asensavańni siabie ŭ hetym śviecie».
Kala 15 hadoŭ tamu Jerafiejenka byŭ sudzimy za chulihanstva: «Zvyčajnaja bojka. Ja dumaju, infarmacyju pra heta pakazvać nie całkam etyčna. Bo ŭsio ŭžo jak by kampiensavana, vykuplena, — pierakanany kandydat. — U nas niejak tak zdarajecca: admoŭnyja baki časam vypinajecca, peŭnyja zasłuhi zamoŭčvajucca».
Na prośbu patłumačyć, što mienavita tady adbyłosia, surazmoŭca adkazvaje prosta: «ničoha, u pryncypie, istotnaha». «Z kim nie byvaje ŭ maładości, chto nie biŭsia? Ale naohuł, ja starajusia zabycca pra heta ŭsio. Razumiejecie, dzievianostyja-nulavyja — i voś heta ŭsio! Žyćcio tolki naładžvałasia, u tym liku, u socyumie. Heta zakranuła mnohich. Hetaha maładomu pakaleńniu nie zrazumieć».
«Tak va ŭsich było pa maładości»
Andrej Panfilenka vyłučajecca ŭ deputaty ad Libieralna-demakratyčnaj partyi ŭ Minsku pa Kupałaŭskaj vybarčaj akruzie №13. Byŭ asudžany za kradziež majomaści i ŭchileńnie ad alimientaŭ. U deputaty idzie, tamu što pierakanany, što ŭ nas «pakul nie dastukaješsia sam, tabie nichto nie dapamoža. A chočacca žyć lepš».
«Kaliści ź siabram u 17 hadoŭ zaleźli na budoŭlu, pazabaŭlalisia. Nie, ničoha nie skrali, ale nas złavili i zrabili sudzimaść, — raskryvaje kandydat svaju «kryminalnuju» historyju. — Tam źnikli niejkija dźviery, ramy akonnyja, škło. Adbyłosia heta 25 hadoŭ tamu, ale ž adbyłosia, tamu kazać, što ja nie byŭ sudzimy, taksama nielha. My nie siadzieli, dali dva hady ŭmoŭna. Heta ciapier usie dzieci siadziać u kamputarach-telefonach, tady hetaha ŭsiaho nie było. My hulali na vulicy, katalisia na rovarach, voś — na budoŭlu zaleźli. Na nas tady paviesili toje, što my nie rabili. Znajšli kazłoŭ adpuščeńnia, i ŭsio na nas paviesili. A my — maładyja, durnyja, ničoha nie razumieli, nie razumieli».
Druhaja sudzimaść (uchileńnie ad vypłaty alimientaŭ) vyklikaje ŭ kandydata abureńnie: «U nas prosta takija zakony idyjockija: nie infarmujuć, my viečna čahości nie viedajem. Ja hladžu svajo dzicia, płaču jamu hrošy. Atrymałasia, što ja nie zapłaciŭ na praciahu hoda try miesiacy — byŭ u kamandziroŭcy, potym zapłaciŭ. A mnie vyłučajecca kryminalnaja sprava, byccam by ja złosny niepłacielščyk i admaŭlajusia ad svajho dziciaci. U turmie nie siadzieŭ nikoli, a atrymałasia situacyja, što na mnie visić heta, i, jak by, schavać ja nie mahu. Razumiejecie, nu zakon u nas taki. Dali 200 hadzin papraŭčych rabot».
Pra etyčnaść abviaščeńnia raniejšych sudzimaściaŭ Andrej Panfilenka razvažaje ŭ tych ža katehoryjach, maŭlaŭ, ničoha strašnaha: «Zrazumieła, što, kali ciabie złavili pjanym i ty kahości źbiŭ, nie treba navat leźci ŭ hetuju vybarčuju kampaniju. A kali takoje, jak u mianie — tak va ŭsich było pa maładości».
«Zrabiŭ nad saboj, što nazyvajecca, pracu nad pamyłkami. I vydatna, i małajčyna»
Uładzisłaŭ Hryšačkin, vyłučajecca ŭ deputaty ŭ Homieli pa Fiestyvalnaj vybarčaj akruzie №27 ad Libieralna-demakratyčnaj partyi. Jon adziny z kandydataŭ «z kryminalnym minułym», chto admoviŭsia ad znosin z žurnalistami. U 2007 h. Uładzisłaŭ byŭ asudžany za rabavańnie. Rastłumačyć, što ž tady adbyłosia, pahadziłasia staršynia abłasnoj arhanizacyi ŁDP Volha Ihnacienka:
«Nu, razumiejecie, čałaviek nie choča mieć stasunki. Heta ž nie orden, nie miedal, kab jamu hanarycca hetym. Byŭ učynak dziesiać hadoŭ tamu. Zusim zvyčajny junacki ŭčynak — voś i ŭsio. Raskazvajcie pra pośpiechi. Adna sprava, kali voś u čałavieka takaja situacyja, jak u našaha Hryšačkina. Jon zrabiŭ nad saboj pracu nad pamyłkami. Dziesiać hadoŭ žyvie narmalnym žyćciom. Nu i dobra, i dziakuj Bohu, i vydatna, i małajčyna».
Pra toje, što fakty «kryminalnaha minułaha» majuć dla vybarščykaŭ značeńnie, kaža i toje, što ŭ Salihorsku źjavilisia ŭlotki, u jakich kandydaty naŭmysna dapaŭniajuć svaje bijahrafii jašče adnym radkom: «Sudzimaści nie maje».
