«Prykolna, heta Anioł Śmierci?» — što kažuć zamiežniki pra biełaruskaje adzieńnie
Niezaležnyja biełaruskija brendy adzieńnia daŭno ŭžo stali zvykłymi na vulicach. Biełarusy daŭno viedajuć i nosiać i patryjatyčnyja śvitšoty ad LSTR, i piaščotnyja chudzi ad RUSLO, i aryhinalny kroj moładzievaj marki SAVVA.
Ale ž heta my. A jak aceniać biełaruskuju vopratku zamiežniki?
Kab vyśvietlić heta, «Naša Niva» zaprasiła niekalkich maładych ludziej u kramu «Made in Belarus», jakaja znachodzicca na 3-m paviersie handlovaha centra «Maskoŭska-Vienski» (praśpiekt Niezaležnaści, 56).
Ź niadaŭniaha času krama stała multybrendavaj, ciapier tam možna znajści rečy šerahu biełaruskich brendaŭ i maładych dyzajnieraŭ. Tam možna nabyć i vopratku ad minčukoŭ LSTR, RUSLO, SAVVA, i pradukcyju bresckaha brenda «Važnyj huś», i śvitšoty ad Vitala Hurkova. Akramia taho, šmat hałantarei i dobrych navahodnich padarunkaŭ: mapy BNR u tubusach, hamancy i ramiani ad brenda Minsker, płakaty «Historyja Biełarusi». Jakraz toje, što treba dla našaha ekśpierymientu!
Fabia (29 hadoŭ, Uruhvaj)
«Ja vuču rasiejskuju movu ŭ Minsku. Čamu tut? U Rasiju nie chaciełasia, ja nie lublu vialikija harady. A Biełaruś mnie padabajecca, lublu Minsk. Tut harady nie takija vialikija, bolš spakojnyja, hetym Biełaruś trochi padobnaja da Uruhvaja. Ludzi vietlivyja, zyčlivyja, praŭda, jość adzin minus — mała chto viedaje anhlijskuju, — raskazvaje Fabia. — Ja adziavajusia prosta: chudzi, śvitšoty, džynsy. Chudzi našu pastajanna. Z brendaŭ vielmi lublu «Ander Armor», ale hałoŭnaje nie brend, a jakaść. Jakasnuju reč znajści niaprosta. Tym bolš u Minsku — ja tut jašče nie viedaju, dzie jakija kramy.
Ja pracuju ajcišnikam, tamu mahu sabie dazvolić zapłacić za jakasnuju reč. Dla mianie $100 za dobry śvitšot — heta narmalnaja cana».
U kramie Fabia vielmi spadabałasia zialonaje chudzi z vyjavaj Janki Kupały i aptymistyčnaj cytataj «Zahlanie sonca i ŭ naša vakonca» ad bieraściejskich vytvorcaŭ «Važnyj huś».
«Nie viedaju, chto heta, ale mnie vielmi padabajecca prynt. I dobraja jakaść — reč ciopłaja, dla zimy samaje toje», — prakamientavaŭ vybar Fabia.
Acaniŭ jon i zimovyja kurtki ad LSTR.
«Dobryja, ale, napeŭna, dla maładziejšych chłopcaŭ i dziaŭčat. Nie majo».
Ale daviedaŭšysia, što na kurtcy vykarystany nie prosta niejki tam uzor, a płan i reljef Minskaha ŭzvyšša, Fabia trochi źmianiŭ mierkavańnie:
«O, a heta vielmi kruta!»
Taksama amatar futboła, Fabia ŭpadabaŭ kancept futbolnaj formy ad LSTR.
«Uvohule, mnie spadabałasia jakaść rečaŭ. I vielmi padabajucca amal usie prynty, bo mnie, jak zamiežniku, cikavyja rečy, jakija adlustroŭvajuć mienavita Biełaruś», — padsumavaŭ Fabia.
Dyjana (26 hadoŭ, Ekvador)
«Ja vučusia na vykładčyka anhlijskaj movy ŭ Hrodnie. Žyvu ŭ Biełarusi 6 hadoŭ, užo tut jak doma, — kaža dziaŭčyna. — Ale ź biełaruskich brendaŭ viedała tolki vialikija, kštałtu «Konte», «Miłavicy».
Rečy niezaležnych brendaŭ dziaŭčynie pryjšlisia daspadoby.
Adrazu ž uvahu dziaŭčyny pryciahnuŭ usio toj ža jarki zialony śvitšot ad «Važnyj huś» — ź Jankam Kupałam.
«Kruty malunak! Mnie padabajecca! Kaniečnie, ja viedaju, što heta biełaruski paet, ja vučusia va ŭniviersitecie imia Janki Kupały. Praŭda, tvoraŭ nie čytała… Ale viedaju jaho bijahrafiju!» — kaža Dzijana.
Taksama jana acaniła žanočy śvitšot «Ščyhoł Cream» ad LSTR i «Achovy ptušak Baćkaŭščyny». 10% ad atrymanych za jaho hrošaj pieraličvajucca achoŭnikam ptušak, heta taksama paŭpłyvała na vybar dziaŭčyny.
«Takija rečy, z sacyjalnaj misijaj, adrazu chočacca kupić, heta karysnyja prajekty», — patłumačyła jana.
Dzijana ŭpadabała i chudzi ad RUSLO.
«Vielmi dobra zroblena. I pryjemny koler, ja lublu taki».
Ale favarytam dziaŭčyny staŭ brend SAVVA.
«Darečy, hetuju marku ja viedaju. Kłasnaja sukienka, mnie padabajecca i koler, i fason. Surjozna, ja paśla pa jaje viarnusia i nabudu», — paabiacała Dzijana.
«Uvohule, u Biełarusi šmat niezaležnych brendaŭ, i heta vielmi kruta! U Ekvadory takoha niama! A tut šmat roznaha, mnie heta vielmi padabajecca, bo heta vaš styl, vaša kultura, heta vielmi cikava, — patłumačyła Dzijana. — Mnie tut pasujuć i jakaść, i ceny, 30—40 dalaraŭ za jakasnuju reč — heta zusim nie šmat.
Da taho ž bačna, što nievialikija brendy robiać u pieršuju čarhu cikavaje adzieńnie. Zvyčajny čałaviek kupić toje, što tańniejšaje, aby było. A tut ja baču adzieńnie dla tych, chto zamaročvajecca pa tym, što nasić. Heta adzieńnie dla nacyjanalistaŭ i chipstaraŭ. Heta ž kruta!»
Deniz (23 hady, Turcyja)
«Ja vyvučaŭ mižnarodnyja znosiny ŭ Turcyi, ciapier pryjechaŭ u Minsk padvučyć rasiejskuju movu. Uvohule, ja płanuju być dypłamatam, — raspavioŭ pra siabie Deniz. — Što tyčycca adzieńnia, to brendy mianie nie vielmi cikaviać, hałoŭnaje, kab mnie padabałasia. Ja našu i chudzi, i cišotki, vielmi lublu kašuli. Za dobruju kašulu možna i $50 addać, ale, napeŭna, nie bolš».
Bolš za ŭsio Deniz upadabaŭ śvitšot «Nordzik» ad LSTR.
«Reč pryhožaja, ciopłaja. I ja vielmi lublu vaš arnamient, jon vielmi pryhožy! U mianie pakul niama rečaŭ z arnamientam, ale ja abaviazkova nabudu sabie chacia b kubačak ź im», — patłumačyŭ Deniz.
Taksama jamu spadabałasia papularnaja chudzi ad LSTR z busłom i cytataj Janki Kupały «Nie zahasnuć zorki ŭ niebie».
«Heta ž taksama niejki biełaruski simvał, tak?»
Prymieryŭ Deniz i šapačku ad LSTR.
«Kłasnaja, ciopłaja. Ale pampon… Heta dakładna ŭniseks? Bo ŭ nas, u Turcyi, padumali b, što heta žanočaja šapka», — paśmiajaŭsia chłopiec.
Acaniŭ jon i kurtku ad brenda RUSLO.
«Simpatyčnaja, ale, na žal, trochi nie moj styl».
«Uvohule, rečy jakasnyja, cikavyja. I, mnie zdajecca, jany vielmi dobra adlustroŭvajuć Biełaruś, dobra prezientujuć jaje», — skazaŭ Deniz.
Amir (18 hadoŭ, Iran)
«Ja źbirajusia vyvučać miedycynu ŭ Biełarusi. Ale jašče nie vyrašyŭ, kim chaču być: ci to terapieŭtam, ci to dantystam, — kaža Amir. — Adzieńnie ŭ mianie raznastajnaje: i chudzi, i skuranyja kurtki, kašuli, časam našu pinžak. Pa brendach nie zamaročvajusia, nabyvaju toje, što padabajecca. Maksimalny košt dla rečy kštałtu chudzi dla mianie — $50».
Bolš za ŭsio Amir upadabaŭ dva chudzi. Adno — spakojnaje i prostaje ad brenda SAVVA.
Druhoje — zipier «Vajarski taler» ad LSTR.
«Voś tut mnie padabajecca prynt. Nie viedaju, praŭda, što heta. Ale prykolna. Heta Anioł Śmierci? — pažartavaŭ chłopiec. — Ale rečy niebłahija. Mnie padabajecca jakaść, jany vielmi ciopłyja. I cikavyja prynty».
