Carkoŭnyja łaŭki ŭ balnicach i paliklinikach: navošta jany tam i jak jany pracujuć
Niaredka ŭ staličnych miedycynskich ustanovach možna zaŭvažyć nie tolki apteku, ale i nievialiki kijosk ad jakoj-niebudź pravasłaŭnaj carkvy. «Naša Niva» vyrašyła pacikavicca, na jakoj padstavie pracujuć carkoŭnyja łaŭki ŭ balnicach i paliklinikach.
Ilustratyŭnaje fota
Akazvajecca, praca carkoŭnych łavak u miedycynskich ustanovach rehulujecca niepasredna cerkvami.
Va ŭsiakim vypadku, u sinaidalnym infarmacyjnym adździele BPC nie zmahli patłumačyć, jak pracujuć łaŭki, i parekamiendavali źviartacca da nastajaciela carkvy, jakoj jany naležyć.
Navošta jany patrebnyja ŭ paliklinikach?
«[Tam jany] z toj ža samaj pryčyny, ź jakoj jany pracujuć i ŭ astatnich miescach. Z metaj štości pradać, štości nabyć, z metaj taksama dapamohi ŭ duchoŭnych pytańniach… A ź jakoj metaj isnujuć kramy? Z takoj metaj isnujuć i hetyja łaŭki.
Pravodzicca zbor achviaravańniaŭ, raspaŭsiudžvańnie adpaviednaj litaratury duchoŭnaha źmiestu, ikonki, malitoŭniki i hetak dalej…» — paviedamiŭ «Našaj Nivie» protaijerej Siarhiej Lepin, staršynia sinaidalnaha infarmacyjnaha adździeła BPC.
Kožnaja carkva zvyčajna zarehistravanaja jak relihijnaja arhanizacyja, to bok jak jurydyčnaja asoba. Zvyčajna nastajaciel ličycca dyrektaram. Niepasredna jon redka zajmajecca haspadarčymi spravami. Jak praviła, łaŭki i ich dziejnaść kantralujucca namieśnikam dyrektara — heta moža być jak supracoŭnik carkvy, tak i prosta naniataja asoba.
Ilustratyŭnaje fota
Carkoŭnyja łaŭki faktyčna viaduć handal, jaki, adnak, aficyjna handlem nie ličycca. U takich kramach zakon dazvalaje nie mieć kasavych aparataŭ i nie vydavać čeki — bo ličycca, što łaŭki mianiajuć svaje tavary na achviaravańni. Praŭda, zhodna z zakanadaŭstvam, pry handli tavarami z kaštoŭnych mietałaŭ (naprykład, załatymi ci srebranymi kryžykami) kvitok vydavać abaviazany, ale na spravie hetaha amal nichto nie robić. Taksama ŭ carkoŭnych łaŭkach zvyčajna adsutničajuć knihi zaŭvah i prapanovaŭ (choć kniha i pavinna być abaviazkova).
U chramach na temu, źviazanuju z handlem, reahujuć, jak praviła, vielmi baluča.
U minskim chramie Bohaźjaŭleńnia, jaki znachodzicca ŭ Łošycy, adna z łavak znachodzicca ŭ paliklinicy №11. Adnak namieśnica dyrektara (nastajaciela chrama) kateharyčna admoviłasia raskazvać padrabiaznaści pracy.
«Heta infarmacyja kanfidencyjalnaja, jak infarmacyja pradpryjemstva, — skazała namieśnica dyrektara Halina (svajo proźvišča žančyna nazyvać admoviłasia). — Biznesu ŭ nas niama, my relihijnaja arhanizacyja. U nas usio pa zakonie».
Ale ŭ Śviata-Jelisaviecinskim žanočym manastyry adkazali na pytańni. Manastyr taksama maje niekalki kramaŭ u miedycynskich ustanovach. Kijoski znachodziacca tam nie biaspłatna — balnicy ci paliklinicy spłačvajecca arenda, kažuć u manastyry. Kožny chram damaŭlajecca sam. Dzieści nie chočuć raźmiaščać carkoŭnuju łaŭku, dzieści — prosta niama dla jaje miesca.
Ilustratyŭnaje fota
Asartymient va ŭsich łaŭkach usich chramaŭ prykładna adnolkavy — isnuje śpis pradmietaŭ, jakija moža prapanoŭvać relihijnaja arhanizacyja. U pryncypie, chram moža sam šukać pastaŭščykoŭ tavaraŭ, choć zakazvać ich z Aliexpress. U Śviata-Jelisaviecinskim manastyry amal usie tavary vyrablajuć sami. Ale pra toje, jak farmirujucca ceny, usio ž nie havorać.
«U nas cenaŭ niama, jość achviaravańni», — nastojvajuć u manastyry.
Pracujuć pradaŭcami ŭ łaŭkach roznyja ludzi. Chtości atrymlivaje zarobak, chtości nie, pracuje za ideju. Pamiery zarobkaŭ taksama nie ahučvajucca: «Usio adbyvajecca ŭ miežach zakanadaŭstva».
Cikava, što knihi, jakija pradajuć u carkoŭnych łaŭkach, pilna adsočvajucca. Chutčej za ŭsio, paŭpłyvała na heta historyja, kali ŭ 2014 hodzie ŭ knižnaj łaŭcy Pietra-Paŭłaŭskaha sabora na Niamizie ŭ Minsku pradavali knihu «Ihoŕ Striełkov — užas bandierovskoj chunty. Oborona Donbassa».
U Minskaj jeparchii siońnia navat isnuje admysłovaja kamisija, jakaja kantraluje carkoŭnuju litaraturu, aŭdyja- i videapradukcyju.
«My kantralujem, kab nie było niedarečnaj litaratury: ekstremisckaj, šavinisckaj, dalokaj ad dohmaŭ. Tut taki pryncyp — lepiej być hałodnym, čym atručanym. Kab nie było knih, jakija škodziać našym nacyjanalnym intaresam, jakija prapahandujuć idei «ruskaha śvietu». Nam «ruski śviet» nie patrebien, u nas svoj, biełaruski śviet, — raspavioŭ «Našaj Nivie» ajciec Vital, siabra kamisii. — Kamisija isnuje hady try. My praviarajem asartymient, robim zaŭvahi, kali jość nahoda».
Na knihach, jakimi handlujuć u carkoŭnych łaŭkach, pavinien być hryf, što jany dazvolenyja Vydavieckaj radaj — arhanizacyjaj BPC, jakaja praviaraje kožnuju knihu i dazvalaje ci zabaraniaje jaje druk i prodaž.
