Dva vieršy. Pamiaci Ryhora Baradulina
Adnym ź blizkich šmathadovych siabroŭ Ryhora Baradulina byŭ viadomy kinascenaryst Samson Palakoŭ.
Imavierna nie tolki jamu Ryhor Ivanavič telefanavaŭ siarod nočy, kab pračytać novy vierš ci ŭdały radok. Ale ja dakładna viedaju, što Palakoŭ, praściej, Saša, nie tolki daravaŭ jamu načnyja turboty, ale i vielmi hanaryŭsia hetym, bo dobra ŭśviedamlaŭ hienijalnaść siabra.
Ja taksama siabravaŭ z Sašam, i praz heta siabroŭstva nieadnarazova sustrakaŭsia z Ryhoram Ivanavičam u palakoŭskaj kvatery, chacia znajomy byli ad siaredziny 60-ch.
Ale niešta ŭtrymlivała mianie na peŭnaj adlehłaści ad hienija, chacia mieć ź im znosiny było prosta i lohka.
Asabliva častymi stali jany naprykancy 90-ch (mahu pamylicca), kali pry jaŭrejskim abščynnym domie – chesiedzie – stvaraŭsia Kłub tvorčaj intelihiencyi, i my ŭtroch byli siarod jahonych stvaralnikaŭ. Na žal, utvareńnie akazałasia nie vielmi tryvałym. Ale z taho času zastaŭsia ŭ mianie aŭtohraf Ryhora Ivanaviča – vierš «Nad Jamaj».
Nu a potym Palakoŭ źjechaŭ u Izrail. «Trymaj, — skazaŭ na raźvitańnie i praciahnuŭ kasietu – apošni film…»
Ja zachoŭvaju ich pobač – baradulinski vierš «Nad Jamaj» i palakoŭski film «Jama».
Naša siabroŭstva z Sašam padoŭžyłasia amal štodzionnym listavańniem praź je-mejł i ŭ skajpie. A voś jahonyja niepasrednyja znosiny z Ryhoram Ivanavičam mieli, musić, niejkija techničnyja ciažkaści, bo źviestki pra žyćcio kožnaha zredku pieradavalisia praź mianie. 24 lutaha 2005 hoda, na 70 hadoŭ Ryhora Baradulina Palakoŭ dasłaŭ vierš… «Nie zdoleŭ dazvanicca, — pisaŭ jon, — pračytaj jamu…». Pračytaŭ. Ryhor Ivanavič peŭny čas maŭčaŭ, a potym spytaŭ: «Jak jon tam?»…
A ja dasłaŭ Palakovu spravazdaču. Voś jana:
Ja tak vyrazna pračytaŭ tvoj vierš,
Što Baradulin navat praślaziŭsia.
«Vialiki dziakuj!» – moviŭ tak najpierš.
A pa-druhoje — jakaści ździviŭsia:
«Jaki cudoŭny atrymaŭsia tvor!»
Prycmokvaŭ jazykom, niastrymna chlupaŭ nosam…
Paskardziŭsia, što znoŭku troški chvor…
Mo, byccam, jak Chrystos, chadziŭ pa hlebie bosym…
Ty ŭsio ž adtul jamu telefanuj,
Bo vielmi tut u nas jašče marozna…
Telefanuj jamu, telefanuj…
Telefanuj, pakul jašče nie pozna…
Spaźnilisia. Abodva. Jak im Tam?
Ale zastalisia ŭ mianie vierš Paeta i vierš da Paeta.
Ich žyvyja dušy.
Samson Palakoŭ — Ryhoru Baradułinu
Viedać heta nie prosta,
Dzie by my ni byli:
Jon — apošni apostał
Na zabytaj ziamli.
Pavažajuć tam katy
Tolki djabła deviz.
I visić jon raśpiaty
Hałavoju uniz…
Ja tut pobač z Taboju.
Boža,mnie adkažy:
Budzie trochi spakoju
Na pakutnym kryžy?
Boža, zlitujsia, śviaty,
Boža, cud nam stvary.
Chaj Jon budzie raśpiaty
Hałavoj dahary….
