Ігнор-2012: вынікі імітацыйнай палітыкі
Пачынаючы прыкладна з 2000 года ўлады нават не спрабуюць надаваць выбарчай кампаніі бачнасць канкурэнтнай барацьбы за месца ў органе, які паводле першапачатковай задумы мусіў стаць заканадаўчым.
Не выключэнне і апошняя кампанія па прызначэнні ў Палату прадстаўнікоў чыноўнікаў і іншых функцыянераў, што адпрацавалі «дзяржаве» верай і праўдай. У выніку 109 дэпутатаў (са 110) абраныя ўжо ў першым туры, і толькі карупцыйны скандал у Гомелі не дазволіў запоўніць яшчэ адно месца ў так званым парламенце.
Што будзе менавіта так (без варыянтаў і строга па спісе вертыкалі), было зразумела з самага пачатку. Імітацыйны характар палітычнага працэсу
Аднак усё гэта было істотна аслаблена адсутнасцю адзінай стратэгіі дэмакратычных сіл і, на жаль, не стала часткай жыцця шараговага беларуса.
Тым не менш,
Падлікі назіральнікаў паказалі, што яўка ў спальных раёнах склала ад 25 да 35%. Гэта адсоткаў на 8–9 ніжэй, чым 4 гады таму, калі назіральнікі зафіксавалі яўку на гэтых жа ўчастках ад 33 да 44%.
У разрэзе ўчасткаў (дзе няма інтэрнатаў) па адной асобна ўзятай
Усе назіраныя ўчасткі ў акрузе (а іх было 28) паказалі больш высокую яўку — 36,63% (але гэта са студэнцкімі ўчасткамі, дзе галасаваць ішлі калонамі).
Гэтым разам звярнулі на сябе ўвагу вельмі нервовыя паводзіны ўладаў на ўсіх этапах кампаніі. Напрыклад, выдаленне назіральнікаў з участкаў у рэгіёне апошні раз было зафіксаванае ў 2000 годзе, а тут адразу некалькі выпадкаў у кожнай назіраным акрузе Гомельскай вобласці.
Такая нервовасць вытлумачальная, бо пустыя ўчасткі — паказчык стаўлення людзей да ўлады і яе палітычных махінацый. Тым больш што палітычная абыякавасць, як правіла, перарастае ў палітычную актыўнасць супраць