Селекцыя ці вычварэнства: бельгійскі сіні бык
Тона ялавічыны на чатырох нагах. Як гэта можа выглядаць? Адказ на гэта далі бельгійскія селекцыянеры шляхам вывядзення ненармальна вялікага прадстаўніка Bos taurus taurus, то бок каровы хатняй.
Як і ва ўсіх рэкордных дасягненняў, у гэтага таксама ёсць адваротны бок. Да дарослага стану дажывае далёка не кожнае цяля — праз недаразвіццё ўнутраных органаў, сціснутых цягліцавай масаю — і праз тое, што сэрца не вытрымлівае прапампоўвання крыві праз такое вялікае цела.
Парода з'явілася ў выніку мутацыі ў гене, які адказвае за кадаванне бялку міястатыну. У звычайных кароў ён адказвае за затрыманне росту цягліцаў. У бельгійскага сіняга гэты механізм адключаны — і таму рост цягліцавай масы не спыняецца ажно да смерці жывёлы.
Ужо ва ўзросце цяляці ў гэтай пароды занадта вялікі язык, які не дае ім нармальна харчавацца матчыным малаком, і таму іх даводзіцца пераводзіць на штучнае кармленне.
Абаронцы жывёлаў радыкальна супраць далейшага культывавання гэтай пароды, а вось фермеры і ўдзельнікі сельскагаспадарчых выстаў — у захапленні ад яе.
