Mieniedžar «Navi» na Jeŭrabačańni: «Treba na niekalki hadoŭ abmiežavać vystupy rasijskich artystaŭ u Biełarusi»
Siarhiej Andryjanaŭ — były žurnalist, a ciapier pijar-mieniedžar. U svoj čas jon dapamahaŭ ź pijar-kampanijaj na «Jeŭrabačańni» Alenie Łanskoj i Tea, a sioleta — Naviband. U razmovie z «Našaj Nivaj» Siarhiej raspavioŭ pra košt pajezdki na «Jeŭrabačańnie» i druhasny pradukt biełaruskaha šou-biznesu, a taksama daŭ parady, jak padniać jaho na mižnarodny ŭzrovień.
Siarhiej Andryjanaŭ (u centry) i «Navi»
NN: Čamu nie ŭdałosia pieramahčy na «Jeŭrabačańni»?
Siarhiej Andryjanaŭ: Sioleta była vielmi krutaja kamanda. Kahości vinavacić — pieśnia nie taja, vakalna nie tak, numar kiepski ci pijar-kampanija pamyłkovaja, — niapravilna. Prosta praz konkurs stała zrazumieła, što kožny moh palepšyć svaju pracu pracentaŭ na dvaccać. Pa maim dośviedzie, na «Jeŭrabačańni» jość zaŭsiody top-5 najlepšych pieśniaŭ, a ŭsie astatnija miescy — heta palityka. Ale važnuju reč, jakuju ja chaču padkreślić, — kali ŭ 2013 hodzie nam kazali «Priviet» i «Spasibo», to sioleta kazali «Vitaju» i «Dziakuj». Akramia ŭdziełu ŭ konkursie i atrymańnia vyniku, jaki byŭ u Łanskoj i Tea (16-je miesca ŭ finale), pierad saboj my stavili zadaču pakazać Jeŭropie Biełaruś i jaje vialikuju historyju. Dla čaho? Kab pakazać, što Biełaruś — paŭnavartasnaja jeŭrapiejskaja dziaržava.
Jašče adna prablema ź lidarstvam na «Jeŭrabačańni» — my nie tak časta traplajem u finał konkursu. Kali b paśla dvuchhadovaha vychadu ŭ finał Łanskoj i Tea pośpiechu dasiahnuli b i Uzari&Maimuna (2015 hod), našyja vyniki nadalej byli b vyšejšyja. A tak my vychodzim raz na try hady pa statystycy. Tamu na nas nie tak mocna źviartajuć uvahu, jak mahło być.
NN: Kolki kaštuje pajechać na «Jeŭrabačańnie»?
SA: Apošnija čatyry hady artysty finansavali siabie sami. Sioleta Biełteleradyjokampanija prafinansavała całkam uvieś prajekt. Jany apłačvajuć uniosak dla ŭdziełu i tranślacyi «Jeŭrabačańnia», a taksama dvuchtydniovaje pražyvańnie, pieralot i sutkavyja. Plus hanarary ŭdzielnikam kamandy: režysiory, piedahohi pa vakale, chareahrafii, stylisty, vizažysty, pijar-mieniedžar, bek-vakalisty, mastaki scenahrafii… Tea, naprykład, sam šukaŭ sponsaraŭ i znajšoŭ $30 tysiač, kampanija Aleny Łanskoj kaštavała 265 tysiač jeŭra. Sioleta suma była ŭ razy mienšaj, čym u Łanskoj.
Siarhiej razam z Alenaj Łanskoj i Tea.
NN: Kaho adpravić na nastupnaje «Jeŭrabačańnie»?
SA: Luby artyst, jaki choča vystupić na «Jeŭrabačańni», pavinien pierad hetym dobra padumać, ci jon hatovy da hetaha. Usia sprava ŭ maštabie asoby — kali jon jość, to nijakaja pijar-kampanija artystu nie treba. Kali vy zaŭvažycie, ni Łaryn, ni Saša Rybak, ni Džamała, ni sioletni pieramožca — nichto nie karystaŭsia dakučlivaj pijar-kampanijaj. U našym vypadku čaściakom vykanaŭcy nie myślać maštabna, tamu što žyvuć u łakalnaj historyi i pamiž saboj mierajucca miascovymi chit-paradami. I adsiul ich razhublenaść i niaŭpeŭnienaść na mižnarodnych konkursach.
Siarod tych, kaho ja baču ŭ nastupnym hodzie na «Jeŭrabačańni», — hurt «Pałac», chaj śpiavajuć pa-biełarusku, moža, dadaŭšy anhłamoŭny kuplet.
Paśla ja b daŭ druhi šaniec duetu Alaksandry i Kanstancina, jakija ŭpieršyniu pradstaŭlali Biełaruś na «Jeŭrabačańni» ź pieśniaj «My Galileo». Tady im nie paščaściła, mahčyma, tamu što jany byli pieršaadkryvalnikami. Ale na samim konkursie ich uzhadvajuć dahetul.
Trecim, kamu ja b daŭ šaniec vystupić na «Jeŭrabačańni-2018», — śpiavak Uzari. Mnie padabajecca, u jakuju historyju jon siońnia sychodzić, heta taksama byŭ by jaho druhi šaniec. Jon sychodzić ad śpievaka «Pieśni hoda» da Uzari-muzyki.
U mianie tolki adzinaja parada dla ŭsich vykanaŭcaŭ, jakija źbirajucca ŭdzielničać u nacyjanalnym adbory. Rychtujciesia da jaho zahadzia i pačynajcie pijar-kampaniju jašče da adboru! U nas ža atrymlivajecca, vykanaŭcy prahnuć udzielničać u mižnarodnym konkursie, nie majučy lehiendy ab sabie navat unutry krainy. Naprykład, Kančyta Vurst raspačała svaju kampaniju za dva hady da konkursu!
Tea, Kančyta Vurst i Siarhiej.
NN: Z «Jeŭrabačańniem» zrazumieła. Što adbyvajecca zaraz u muzyčnym kirunku ŭ samoj Biełarusi?
SA: Mnohija vykanaŭcy stanoviacca śpievakami adnoj pieśni. Chočacca pačuć ad ich novyja chity, a ad niekatorych prosta novyja pieśni. Tut znoŭ možna pačać kazać pra maštab asoby.
NN: Na siońnia možna nazvać maksimum trojcu viadomych za miežami Biełarusi vykanaŭcaŭ. Čamu astatnija nie karystajucca popytam?
SA: Našyja artysty — zamknutaje koła. Jany robiać na ruskaj movie druhasny pradukt. I z hetym praduktam chočuć vyjści na rasijski rynak. Heta nie atrymajecca, bo my sastupajem pa aranžyroŭkach, u vakale i šmat čym inšym.
Druhaja prablema — heta toje, jaki pradukt robiać sami artysty. Ja maju na ŭvazie, što siońnia prajšoŭ čas pieśniaŭ pra nastalhiju pa savieckaści. Siońnia — čas muzyki i impravizacyi. Tyja zakony napisańnia muzyki, jakija byli 5—10 hod tamu, užo nie pracujuć. A našyja artysty pieravažna pracujuć pierajmańniem rasijskaha rynku.
NN: Čamu ŭmoŭny Saša Nema nie moža napisać takuju pieśniu, jakaja b stała papularnaj u Jeŭropie?
SA: U Sašy Nema inšaja situacyja. U jaho siamja, i jon pavinien zarablać hrošy. I siońnia jon nie moža spynicca na 2—3 miesiacy, źmianić svajo myślenńnie, źmianić padychod, bo ŭ jaho ŭžo ŭsio staić na kanviejery. A ŭ krainie niama sistemy pradakšnu.
Našyja śpievaki nie hladziać na jeŭrapiejski rynak, bo ŭ rehijonach heta nie pradajecca. Atrymlivajecca toje zamknutaje koła, pra jakoje ja kazaŭ. I tolki ŭ adzinak atrymoŭvajecca sumiaščaść sučasnaść i zapatrabavanaść unutry krainy. Dobry prykład — J:mors.
NN: Vyjście z hetaj situacyi?
SA: Treba pastupova ŭkaraniać novuju kulturu. Umoŭna na kancercie vykanaŭcy budzie 20 piesień tradycyjnaha farmatu i dźvie — niečaha novaha. Dziesiać hadoŭ funkcyjanuje zakon pra 75% biełaruskaj muzyki na radyjo. Pa maich adčuvańniach, treba skaracić ličbu da 20%. Bo paśla hetaha zakona źnikła kankurencyja. Navošta artystam rabić niešta lepšaje, kali jany ŭsio roŭna patrapiać u efir? Sa skaračeńniem efiru źjavicca kankurencyja, ja ŭpeŭnieny. Kažuć, čas internetu. Ale apošniaja tranślacyja «Jeŭrabačańnia» pakazała, što ŭ nas jašče nie pryjšoŭ toj čas. Pieršy paŭfinał biełarusy hladziać z hadzinnaj zatrymkaj pa televizary, a nie na aficyjnym sajcie ŭ žyvym efiry.
Našy vykanaŭcy pavinny palapšać svoj muzyčny pradukt. Jak varyjant, śpievaki mohuć rabić tak, kab u albomach było kala 30% biełaruskamoŭnych pieśniaŭ. Treba stvarać historyju našym vykanaŭcam, kab jany mieli svaju indyvidualnaść. Tady i zmohuć vyjści na inšyja rynki.
Dla taho, kab padmacavać heta źniešnimi faktarami, možna na niekalki hod abmiežavać vystupy rasijskich artystaŭ u Biełarusi. Litaralna na try hady. Heta moža dać razumieńnie, što treba našym ludziam i chto my jość u estradnaj kultury. I takoje jość u kožnaj krainie. Pradstaŭnik estradnaj kultury ŭ Rasii — hurt «Leninhrad», va Ukrainie — «Akijan Elzy». A chto ŭ nas? Mahčyma, Michałok, ale jon nie pryznany jašče i dziaržavaj, i hramadstvam całkam.
NN: Try najlepšyja biełaruskich vykanaŭcy ci hurty.
SA: Treciaje miesca — Shuma, druhoje — Naviband, pieršaje — hety artyst jašče budzie napieradzie.
NN: Try najlepšyja suśvietnyja vykanaŭcy ci hurty, paśla prasłuchoŭvańnia jakich pačnieš raźbiracca ŭ muzycy.
SA: Treciaje — hurt Woodkid, druhoje — Pradakšn-kampanija Two Steps From Hell (naprykład, jany rabili saŭndtrek da filma «Hanna Karenina»), pieršaje — Sting.
