Eduard Chanok choča padać u sud na Anatola Jarmolenku i Jadvihu Papłaŭskuju
Takoha skandału biełaruski šou-biznes nie pamiataje z časoŭ sudovych razborak Nastaśsi Špakoŭskaj z kampazitaram Aleham Moŭčanam. Hetym razam viadomy kampazitar, narodny artyst Biełarusi Eduard Chanok zabaraniŭ vykarystoŭvać muzyku svaich samych papularnych piesień Anatolu Jarmolenku i Jadvizie Papłaŭskaj.
Na dniach adpaviednyja listy Eduard Chanok nakiravaŭ ministru kultury Barysu Śviatłovu i ministru infarmacyi Lilii Ananič.
«Chaču paviedamić Vam ab tym, što ŭ suviazi z hrubymi parušeńniami maich aŭtarskich pravoŭ i budučymi sudovymi razhladami z Anatolem Jarmolenkam i duetam Cichanovič-Papłaŭskaja, ja, jak uładalnik vyklučnych pravoŭ, apaviaściŭ ŭsie radyjo i telekanały Respubliki Biełaruś ab zabaronie z 26 krasavika 2017 hoda vykarystańnia jak u aŭdyjo, tak i ŭ televizijnym varyjantach muzyki nastupnych maich tvoraŭ (piesień):
1. «Vy šumicie, biarozy» (słovy Niła Hileviča).
2. «Sčastlivyj słučaj» (słovy Łarysy Rubalskaj).
3. «Ja u babuški živu» (słovy Ihara Šafierana).
4. «Zavirucha» (słovy Hienadzia Buraŭkina).
5. «Malinovki zasłyša hołosok» (słovy Anatola Papiarečnaha).
Hetaja zabarona taksama datyčycca ŭsich masavych mierapryjemstvaŭ, uklučajučy Maładziečanski fiestyval, a taksama «Słavianski bazar» u Viciebsku.
Ab adnaŭleńni vykarystańnia dadzienych tvoraŭ (piesień) ja paviedamlu dadatkova. U vypadku niemahčymaści ŭrehulavańnia pravavych adnosin z vyšejnazvanymi vykanaŭcami, zabarona stanie kančatkovaj».
«U mianie była papiaredniaja razmova z Anatolem Jarmolenkam ab parušeńni maich pravoŭ, paśla hetaha ja nakiravaŭ jamu list-papiaredžańnie, ale prajšoŭ miesiac, jon nijak nie adreahavaŭ, — tłumačyć Eduard Chanok. — Heta značyć, što Anatol Jarmolenka admaŭlajecca zaklučać sa mnoj tak zvanuju apłatnuju damovu.
U suviazi z hetym ja zabaraniaju vykarystańnie svajoj muzyki. Pieśniu ja nie maju prava zabaranić, tamu što heta praca paeta i kampazitara. A biez zaklučanaj damovy sa mnoj zaraz jany faktyčna nie majuć prava vykarystoŭvać muzyčny składnik hetych piesień.
Heta ŭ savieckija časy aŭtary nie mieli prava zaklučać takija damovy, a ciapier usio źmianiłasia. U 2011 hodzie vyjšaŭ zakon «Ab aŭtarskich pravach», dzie prapisany miechanizmy zaklučeńnia vypłatnaj i biazvypłatnaj damovaŭ.
U suviazi z tym, što artysty hruba parušali maje aŭtarskija pravy, ni pra jaki biazvypłatnyja damovy havorki być nie moža. To bok aŭtar vystaŭlaje artystu peŭnuju sumu, jakuju toj pavinien jamu kampiensavać za toje, što jon vykarystaŭ tvaje pieśni».
Pa słovach Eduarda Chanka, mnohija biełaruskija vykanaŭcy ŭvohule pierastali nazyvać aŭtaraŭ słoŭ i muzyki piesień, jakija śpiavajuć. Pra svaje samyja papularnyja pieśni artysty inšy raz kažuć: nu, što, praśpiavajem našu?
«Nie tak daŭno Jadviha Papłaŭskaja na viečary pamiaci Alaksandra Cichanoviča naohuł nie abviaściła i nie zhadała nivodnaha z čatyroch prysutnych u zale aŭtaraŭ, — kaža Eduard Chanok. — Uvieś viečar hučała: «Sašavy pieśni». Prabačcie, heta što, Cichanovič i słovy, i muzyku napisaŭ? Aŭtary jašče ž žyvyja! Na hetym viečary my siadzieli jak biednyja svajaki…
Ci toj ža Anatol Jarmolenka kaža: «Dziakuj Tota Kutuńjo, što ŭziaŭ našu pieśniu!»
Ciapier šmatlikija vykanaŭcy sami pišuć pieśni. I kali na svaich vystupach jany nie abviaščajuć imiony kampazitaraŭ i paetaŭ, publika moža spraviadliva ličyć ich jašče i aŭtarami kampazicyj. Jurydyčna heta nazyvajecca prysvajeńnie aŭtarstva, a pa-našamu — kradziež.
Ja ŭsio mahu zrazumieć. I pryniaŭ by prabačeńni. Ale ich niama! Tamu ja liču, što heta aburalnaje parušeńnie aŭtarskich pravoŭ. I pakidać heta prosta tak, rabić vyhlad, što ŭsio cudoŭna, ja nie maju namieru. Tamu i zabaraniŭ vykarystańnie svajoj muzyki. Tamu što nielha zaachvočvać prysvajeńnie vynikaŭ čužoj pracy. Usio maje svaje miežy».
