Pamior muzyčny krytyk Vitaŭt Martynienka, jamu było 56 hadoŭ. U 1980-ja jon pieršym pačaŭ raskručvać biełaruskamoŭny rok
Jon adyšoŭ paśla šmathadovaha zmahańnia z cukrovym dyjabetam.
Jak paviedamiŭ Anatol Mialhuj, jaho siabra i kaleha pamior siońnia, 17 krasavika. U Vitaŭta Martynienki zastałasia 25-hadovaja dačka Aldona.
«Vielmi ciažka ŭśviedamlać, što niama čałavieka, ź jakim ja siabruju ŭžo bolš za 30 hod… Najpierš Vitaŭta viedajuć jak vydatnaha muzyčnaha krytyka, ale jon taksama talenavita žurnalist i paet, jaki pisaŭ vieršy dla biełaruskich hurtoŭ. Heta byŭ vielmi kreatyŭny čałaviek, jaki staviŭ pierad saboj vielmi roznyja zadačy. Naprykład, jon adstojvaŭ, kab u biełaruskaj movy adroźnivałasia napisańnie vybuchnoha i frykatyŭnaha «h». A jaho maraj było ŭviadzieńnie asobnych litar dla abaznačeńnia hukaŭ «dž» i «dz». Ale heta, vidać, tak i zastaniecca jaho maraj.
Syšoŭ sapraŭdny archivaryjus biełaruskaj niezaležnaj muzyki. Paśla jaho zastaŭsia vializny archiŭ artykułaŭ jak jaho aŭtarstva, tak i inšych muzyčnych krytykaŭ — jon usio heta źbiraŭ. Taksama ŭ jaho hruntoŭnaja kalekcyja viniłaŭ. Škada, kali heta prapadzie. Heta ŭnikalny zdabytak u biełaruskaj muzyčnaj kultury», — skazaŭ Anatol Mialhuj.
Vitaŭt Martynienka naradziŭsia 29 vieraśnia 1959 hodu ŭ Miensku. Skončyŭ Biełaruski dziaržaŭny ŭniversytet, fakultet žurnalistyki.
Z 1983 da 1994 pracavaŭ karespandentam, adkaznym sakratarom, namieśnikam hałoŭnaha redaktara moładzievaj gazety «Čyrvonaja źmiena», redahavaŭ muzyčnuju rubryku «Miełodyja» (z 1986 — «Notny arkuš»). Z 1989 da 1995 byŭ karespandentam miunchenskaj redakcyi radyjo «Svaboda», arganizavaŭ tam i pravodziŭ biełaruski muzyčny hit-parad. Z 1994 da 1997 pracavaŭ namieśnikam hałoŭnaha redaktara štotydniovika «Kinoniediela Minska».
U 1985 razam ź siabram i muzyčnym krytykam Anatolem Mialhujem byŭ siarod stvaralnikaŭ niezaležnaha muzyčnaha rok-klubu «Niamiha», jaki ŭ 1987-m staŭ kalektyŭnym siabram kaardynacyjnaj rady moładzievych niefarmalnych supołak. U kancy 1980-ch — udzielnik «Tałaki», «Tutejšych».
U 1988 stvaryŭ u kamsamolskaj gazecie «Čyrvonaja źmiena» adnu ź pieršych hrup padtrymki BNF.
Aŭtar muzykaznaŭčych knih «Praz rok-pryzmu» (1989, New York, razam z A. Mialhujem), «222 albomy biełaruskaha roku i nia tolki» (2006, Miensk, razam z A. Mialhujem), «Rock on-line» (2010, Miensk).
Vydaŭ taksama ŭ svajoj redakcyi z pradmovaj i kamentarami biełaruski pierakład ramanu Hienryka Siankieviča «Quo Vadis» (2002) i asobnym vydańniem poŭny tekst nazvanaj pradmovy — «Svoj siarod čužych (kanteksty, histaryčnyja i lingvistyčnyja asablivaści biełaruskaha pierakładu ksiandza P. Tatarynoviča)» (2003).
* * *
Infarmacyja adnosna raźvitańnia ź Vitaŭtam Martynienka:
19 krasavika a 9.45 z morha 10-j balnicy (vuł. Ubareviča, 73) cieła Vitaŭta paviazuć u krematoryj na Paŭnočnych mohiłkach (pas. Navinki) dzie a 11.00 adbudziecca raźvitańnie.
Kali chto nie maje, jak dajechać da krematoryja budzie transpart ad 10-j balnicy a 9.45.
Dadatkovaja infarmacyja: 8 044 7257064 Aldona
