Сяргей Сыс. Маці
Пэўна, пачну рэканструкцыю памяці з дроў,
З маці, якая іх ранкам прыносіць у хату.
Вось ужо, чуеш: у печцы шалёна зароў
Вогненны звер і мацней пахне сушанай мятай.
Круцяцца побач заўсёды рудыя каты.
Я дамалёўваю з бульбай прарослаю кошык,
Водбліскі полымя, што гоняць цемру ў куты,
Потым дадам цішыні, гэткай простай раскошы.
Глянеш, нібыта ў якім запаволеным сне,
Як павучок апускаецца ціха са столі.
Дрэмлюць спакойна выявы святых на сцяне:
Мне падаецца, іх стала на некалькі болей.
Кнігі маленства, і вось яшчэ — бацькаў партрэт,
Ён — як жывы, найвышэйшага хлопец гатунку…
Мусіць, усё… аднавіў неіснуючы свет,
Ды не знайшоў больш сябе я на гэтым малюнку.
0
0
0
0
0
0
Усевалад Сцебурака. Пасля. Верш
 6
«А гаўнюкі будуць заўсёды». Працяг сагі Сапкоўскага выйшаў у бліскучым беларускім перакладзе
 2
10 траўня стартуе продаж новага рамана Бахарэвіча
 3
Каментары
Каб пакінуць каментар, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
У Бягомлі гарэў самалёт з дарожнага скрыжавання ВІДЭА
 3
Ва Улада Бумагі нарадзілася дачка
 16
Стала вядома, хто страляў у славацкага прэм'ера Фіца
 10
Замах на прэм'ера Славакіі — яго стан вельмі цяжкі
 24
Пад Гомелем зладзілі Афганскую вайну з маджахедамі ФОТА
 1
Лукашэнка зрабіў змену ў камандаванні ВПС і СПА
 1
Каб скарыстацца календаром, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера