Z vystavy ŭ centry Minska źniali kresła Alesia Puškina
Z ekspazicyi vystavy «Pastułat», što adkryłasia 19 kastryčnika ŭ minskaj halerei «Univiersitet kultury», źniataje kresła Alesia Puškina «Ahrahłamur». Dzie znachodzicca zaraz jaho tvor, mastak nie viedaje.
Jak paviedamiŭ BałaPAN Aleś Puškin, udzielničać u prajekcie jamu prapanavaŭ staršynia Biełaruskaha sajuza dyzajnieraŭ Źmicier Surski: «Źmicier asabista mianie zaprasiŭ zrabić dy vystavić kresła. Ja zrabiŭ, dasłaŭ jamu fotazdymak abjekta. 3 kastryčnika byŭ abnarodavany papiaredni śpis udzielnikaŭ prajekta, dzie było i majo proźvišča. U paniadziełak ja pryviez u Minsk hetaje kresła.
Dźmitryj mnie tady skazaŭ: «Oj, Aleś, lepiej by nam hetaje kresła pryniać. Prašu ciabie, nie dražni husiej, drot prybiary, a to buduć prablemy». Nie čakajučy rasparadžeńnia načalstva, tvorcy sami zdymajuć tvory mastactva! U hetym ja baču samacenzuru, jany dziejničajuć pa pryncypie «aby čaho nie vyjšła».
Puškin taksama paviedamiŭ, što nie viedaje, dzie zaraz znachodzicca jaho kresła ŭ styli ahrahłamur: «Ja prynios jaho dy addaŭ dyrektarcy halerei, jana jaho pryniała, zapisała ŭ žurnał, što tvor pryniaty. A paśla prosta nie vystavili jaho. Kudy padzieli — nieviadoma».
Źmicier Surski tak patłumačyŭ situacyju z kresłam Puškina: «Tak skłałasia, što Puškin apynuŭsia piersonaj non hrata i kiraŭnictva halerei ŭ siłu roznych pryčyn nie zachacieła bačyć jaho tvor u ekspazicyi.Havorać pra niejkija mifałahičnyja śpisy, jakich nichto nie bačyŭ. Puškin byccam u hetych śpisach jość. Ja tak i nie atrymaŭ adkazaŭ na svaje pytańni. Mnie vielmi škada, što tak atrymałasia, ale Aleś prapijaryŭsia, prapijaryŭ našaje mierapryjemstva. Dumaju, što heta na ruku i jamu, i nam».
Nu vystavili b hetaje majo kresła, paśmiajalisia b, vykazali b svajo mierkavańnie… Nie baču tut ničoha kryminalnaha. Heta ž mastactva, a nie płošča!»Havoračy pra mastacki bok svajho tvora, Puškin adznačyŭ: «Pazałočanymi cybulinami dy drotam ja chacieŭ pakazać, što za hłamurnym fasadam ahraharadkoŭ chavajucca sur`ioznyja prablemy.
Surski taksama ličyć, što kresła mastaka možna było pakazać publicy:«Dumaju, što ŭ rabocie Alesia Puškina ničoha strašnaha niama, jaje možna było śmieła pakazvać. Tut šmat padobnych ab`iektaŭ. Kaniečnie, nam było b cikaviej bačyć niejkaje čystaje cełasnaje dyzajnierskaje rašeńnie kresła. U jaho ž atrymaŭsia
Mastak Aleś Puškin viadomy jak epatažny pierformier, jaki nieadnarazova rezka vykazvaŭsia pra ŭładu, viadomyja jaho mastackija akcyi, prymierkavanyja da važnych palityčnych nahodaŭ: uhodkaŭ BNR, pratestu suprać razbureńnia histaryčnych budynkaŭ Hrodna dy inš.
