Naradžeńnie Najśviaciejšaj Baharodzicy ŭ katolikaŭ abodvuch abradaŭ
«Bo ź Ciabie ŭzyšło Sonca praviednaści».
8 vieraśnia biełaruskija katoliki ŭschodniaha abradu śviatkujuć pieršaje dvunadziesiataje śviata novaha liturhičnaha hoda — Naradžeńnie Najśviaciejšaj Baharodzicy. U łacinskaj tradycyi hetaje śviata, viadomaje jak Naradžeńnie Najśviaciejšaj Panny Maryi, maje mienšaje značeńnie ŭ liturhičnym kalendary i nie ŭvachodzić u lik abaviazkovych śviataŭ.
Hałoŭnaja krynica źviestak pra žyćcio Baharodzicy — apakryfičnaja kniha «Protajevanhielle Jakuba», napisanaja kala 170 — 180 hoda, jakaja padaje abstaviny naradžeńnia Dzievy Maryi i imiony jaje baćkoŭ, Jakima i Hanny, jakich uschodniaja carkva ŭ liturhičnaj tradycyi šanuje jak «bohaajcoŭ». Zhodna z carkoŭnaj tradycyjaj, Hospad Boh na schile hadoŭ daŭ hetaj pabožnaj pary dziacia, jakomu było pryznačana stać Maci Božaha Syna.
Upieršyniu śviata zhadvajecca ŭ piśmovych krynicach ŭ V stahodździ, a aficyjna ŭstalavana na chryścijanskim Uschodzie vizantyjskim impierataram Maŭrykijem naprykancy VI stahodździa. Nieŭzabavie jano pašyryłasia na łacinskuju carkvu, ale zajmieła ułasnuju słužbu ŭ zachodniaj tradycyi tolki ŭ XII — XIII stahodździach.
«Naradžeńnie Tvajo, Baharodzica Dzieva, radaść abviaściła ŭsiamu śvietu, bo ź Ciabie ŭzyšło Sonca praviednaści, Chrystos Boh naš, jaki, admianiŭšy praklon, daŭ błasłavieńnie i, źniščyŭšy śmierć, daravaŭ žyćcio viečnaje», śpiavajuć u hety dzień na śviatočnaj słužbie biełaruskija
