Pra što damovilisia Pucin i Łukašenka
U našu redakcyju trapiła sakretnaja stenahrama z padrabiaznaściami budučych pieramovaŭ Uładzimiera Pucina i Alaksandra Łukašenki.
Na žal, dakument abryvajecca na samym cikavym miescy, adnak navat toje, što nam udałosia zdabyć (z remarkami nieviadomaha aŭtara hetaha dakumentu, vidavočcy pieramovaŭ), na našu dumku, maje vialiki intares dla našych čytačoŭ
Łukašenka: «Spačatku, Uładzimier Uładzimieravič, chaču jašče raz pavinšavać ciabie ź pierakanaŭčaj pieramohaj na prezydenckich vybarach. 63 pracenty — heta vielmi dobry vynik. Viadoma, heta nia 80 pracentaŭ».
Pucin kidaje na Łukašenku svoj firmienny niadobry pozirk
«Tak… pieramoha na 63 pracenty — heta našmat bolš mudraja, pierakanaŭčaja, upeŭnienaja pieramoha, čym na 80», — paśpiešliva praciahnuŭ Łukašenka, imknučysia zahładzić maleńkaje nieparazumieńnie.
«Vybary ŭ Rasiei adbyvajucca va ŭmovach pluralizmu, palityčnaj kankurencyi i svabodnaha padliku hałasoŭ, — chałodna pačaŭ Pucin. — U takich umovach 63 pracenty śviedčać pra vializnuju padtrymku našaha kursu».
«My svaich za adzin dzień usich upakavali. Kali što, ja mahu naš specnaz dasłać, kali tvaje nie spraŭlajucca, — Łukašenka zazirnuŭ u vočy Pucina, imknučysia zrazumieć, ci spadabałasia jamu hetaja ideja. U adroźnieńnie ad Džordža Buša, biełaruski prezydent, adnak, nia zdoleŭ ubačyć u vačach Pucina jahonuju dušu.Tak-tak , ja pra heta i kažu, pra vialikuju padtrymku», — z hatoŭnaściu padchapiŭ Łukašenka. — A što ty z hetymi, ź biełymi lentami, cackajeśsia?
«Nu dyk, viedaješ, zadziaŭbli hetyja zapadniki sa svaimi palitviaźniami i pravami čałavieka. Mnie b stolki rakiet, kolki ŭ ciabie, jany b adrazu adčapilisia».
Pucin znoŭ kinuŭ na svajho surazmoŭca niadobry pozirk. Pavisła toje, što ŭ filmach nazyvajuć niajomkaj paŭzaj. Łukašenka ściamiŭ, što lepiej źmianić temu.
«Niešta tam vašy małočniki nia chočuć naša małako. Jany što — niamieckaje albo aŭstralijskaje chočuć pić? U ich ža z paraška ŭsio! Tolki naša — sapraŭdnaje. Chočaš pačastuju? U mianie karova svaja», —Łukašenka nieciarpliva paviarnuŭsia ŭ bok,
«Nia treba małaka. Ja małako nie lublu, — davoli rezka i nieciarpliva kinuŭ Pucin. — Ja naftu lublu», — skazaŭ Pucin i łahodna chmyknuŭ.
Łukašenka adčuŭ nabližeńnie čahości niadobraha. «A što nafta? Nafta idzie, dziakuj našym pahadnieńniam, pierapracoŭvajem, pradajem, u biudžet vaš płacim».
«Za benzin jakby płacicie. A za rastvarycieli?» — Pucin padniaŭ svaje biaskolernyja vočy i hlanuŭ prosta na svajho surazmoŭcu.
«A jakija rastvarycieli? Ja raźbiarusia».
«Kali łaska, Alaksandar Ryhoravič, raźbiaryciesia. I z razbaŭlalnikami zaadno. Pamiatajecie, vy niejak ŭ 2009 hodzie nazvali palityku kiraŭnictva Rasiei „biazmozhłaj“? Ja tak razumieju, vy i dahetul tak ličycie?»
«Heta ŭsio žurnalisty prydumali. Falšyŭka, zroblenaja ŭ Polščy.Ja nie havaryŭ ničoha takoha. A kali i havaryŭ, dyk vy ž tady hrošy nam pierastali davać. Heta ž sapraŭdy biez mazhoŭ treba być, kab nam hrošy nie davać, — Łukašenka niezaŭvažana pačaŭ haračycca. — A ty taksama, Uładzimier Uładzimieravič, kaliści nas z muchami paraŭnaŭ. Albo z katletami, ja ŭžo nie pamiataju».
«Z muchami, Alaksandar Ryhoravič, z muchami. Katlety — heta na Zachadzie.A što, darečy, Alaksandar Ryhoravič, vy mieli na ŭvazie, kali skazali, što ŭ mianie niama resursaŭ zadušyć Biełaruś?» — Pucin navat prypadniaŭsia na svaim kreśle, jahonyja vočy drapiežna zabliščeli…
Na hetym sakretnaja stenahrama dziaržaŭnych pieramovaŭ pamiž kiraŭnikami Biełarusi i Rasiei abryvajecca. Ale ŚMI atrymali tekst padpisanaha kamunikata, ź jakoha vynikaje, što «abodva baki pryjšli da zhody pa ŭsich abmierkavanych pytańniach».
Stenahramu apracavaŭ u formie feljetonu ščyra Vaš Vital Cyhankoŭ.
