Vo jaki los u hetaj kabiety. Siadzieła raniej dy sačyła, jak vada z chałodnaj u haračuju pieratvarajecca, a potym apynułasia pad dyrektaram saŭhasa. Čamu mienavita jana, za što, tak i nie znajšoŭ anijakaj infarmacyi, mo łukašenka trešu zachacieŭ u łožku. I zaraz jana niešta vierzić studentam, pavučaje biełarusaŭ žyćciu, admaŭlaje kamuści ŭ sustrečach, vypiačvajučy svoj aŭtarytet. Zaŭsiody nachvalvaje vusataha mužyka, narakaje, što bieź jaho my źnikniem. Ale zrazumieła, što hetyja "Bieź jaho my źnikniem", heta ŭsia zhraja siabie maje na ŭvazie.
Kali niechta pamiataje publicystyčnuju kinastužku Paŭła Śpiryna "Hrań", za jakuju jon byŭ pakarany 4 z pałovaj hadami turmy, to ŭ joj raspaviadaŭ pra narkahandl u Biełarusi, pra ruch Maci-328 i taksama śćviardžaŭ ab tym, što dacham dla narkahandlu ŭ Biełarusi źjaŭlajucca vyšejšyja milicejskija načalniki. Z ulikam taho, što sučasnaje kiraŭnictva MUS atrymała svaje pasady z pratekcyi Kačanavaj, to jaje "razdražnieńnie" całkam zrazumiełaje.
mda? dyk moža joj ukolčyk zaspakajalnaha?
palcy-sosiski) nikakim manikiurom nie ispraviť)