Prajšoŭ kruhły stoł biełaruskich i polskich historykaŭ
Jon byŭ pryśviečany prablemam II Suśvietnaj vajny.
Mierapryjemstva, jakoje adbyłosia 10 śniežnia ŭ hateli «Viktoryja», było arhanizavanaje Polskim Instytutam u Minsku i tydniovikam «Novy Čas».Pradmietam abmierkavańnia stała prablematyka, źviazanaja z padziejami vieraśnia 1939-ha h., a taksama II Suśvietnaj vajny.
Udzieł u kruhłym stale pryniali ź biełaruskaha boku Luboŭ Kozik, Uładzimir Snapkoŭski, (abodva pradstaŭlali BDU), a taksama Sihizmund Baradzin ź Biełaruskaha dziaržaŭnaha piedahahičnaha univiersitetu imia Maksima Tanka.
Polšču pradstaŭlali Antoni Miranovič (Univiersitet u Biełastoku), Andžej Kšyštaf Kunert (Varšaŭski univiersitet) i Kazimiež Krajeŭski ź Instytuta nacyjanalnaj pamiaci.
U adroźnieńnie ad aficyjnych školnych padručnikaŭ i publicystyčnych artykułaŭ, prafiesijnyja historyki na dadzienym kruhłym stale davoli dobra parazumielisia. I pryjšli da vysnovy, što isnujuć histaryčnyja fakty, jakija adnolkava traktujucca jak biełaruskim, tak i polskim bokam. U pryvatnaści adznačałasia, što 17 vieraśnia nielha adnaznačna nazyvać vyzvalenčym pachodam Čyrvonaj Armii.
Jak zaznačyŭ spadar U.Snapkoŭski: «Heta była zmova dvuch dyktataraŭ. Biełarusy za ŭźjadnańnie zapłacili – litoŭcam była addadzienaja Vilnia, a na ŭsioj terytoryi pačałasia aktyŭnaja savietyzacyja».U svaju čarhu, Kšyštaf Kunert zajaviŭ, što «1939-y hod dla Biełarusi – vielmi važnaja padzieja. Nacyja abjadnałasia ŭ adno cełaje ź dźviuch častak. A dla Polščy heta trahiedyja. I ŭ tym našaje adzinaje razychodžańnie».
Razmaŭlali taksama pra armiju Andersa i losy jaje žaŭnieraŭ. Pra neasavieckaść sučasnaj rasijskaj histaryjahrafii.
U cełym kruhły stoł pakazaŭ, jak trapna zaŭvažyŭ pasoł Respubliki Polšča ŭ Biełarusi, što taksama prysutničaŭ na kruhłym stale, što «polskija i biełaruskija historyki majuć šmat čaho skazać adzin adnamu». I vielmi dobra, što chacia b na akademičnym uzroŭni nieparazumieniaŭ zastajecca ŭsio mienš.
