«Śmierć Ramana Bandarenki ŭraziła ŭsiu Biełaruś. Jon taksama słužyŭ, jak i ja». Vajskovamu piensijanieru, jaki zapieniŭ dźviery supracoŭnicy milicyi, dali 1,5 hoda kałonii
U sudzie Frunzienskaha rajona Minska 16 lutaha razhladali spravu ŭ dačynieńni da minčuka, jaki zapieniŭ dźviery ŭ kvateru supracoŭnicy milicyi. Hramadzianina Rasii Ihara Kapanajku abvinavačvali pa dvuch artykułach Kryminalnaha kodeksa: artykuł 339 (Chulihanstva) i artykuł 369 (Abraza pradstaŭnika ŭłady ŭ suviazi z vykanańniem im słužbovych abaviazkaŭ), paviedamlajuć pravaabaroncy.
Ihar Kapanajka ŭ sudzie
Spravu razhladała sudździa Alena Bušava, dziaržabvinavaŭca — prakuror Hreskaja.
Paciarpiełaja pa spravie — pres-aficer Centralnaha RUUS Minska Taćciana Aboznaja.
Ihar Kapanajka maje dazvoł na žycharstva ŭ Biełarusi, vajskovy piensijanier.
Z materyjałaŭ śledstva viadoma, što dniom 13 listapada 2020 hoda 55-hadovy mužčyna zajšoŭ u padjezd adnaho z damoŭ u Frunzienskim rajonie Minska i z chulihanskich pamknieńniaŭ zaliŭ mantažnaj pienaj uvachodnyja dźviery kvatery supracoŭnicy orhanaŭ unutranych spraŭ. Taksama jon zapieniŭ miechanizm zamka dźviarej i paštovuju skryniu.
Akramia taho, jak śćviardžaje Śledčy kamitet, na paštovaj skryni abvinavačany napisaŭ frazu, jakaja publična abražaje supracoŭnicu milicyi ŭ suviazi z vykanańniem joju słužbovych abaviazkaŭ, i schavaŭsia ź miesca zdareńnia.
Siońnia paciarpiełaja Taćciana Aboznaja vystupiła z chadajnictvam dałučyć jaje piśmovyja pakazańni da spravy.
Jana paviedamiła, što ŭ minuły raz jechała na sud z dumkaj, što nie treba stroha karać abvinavačanaha. Ale paśla taho jak pabyvała na sudzie — nastrojenaja na strohaje pakarańnie.
«Ja ličyła, što jamu budzie soramna i baluča, i jon raskajecca i paprosić prabačeńnia. Ale pačutaje ŭ zale suda prymusiła mianie źmianić svajo rašeńnie. Bo padsudny zusim nie raskajaŭsia. Vioŭ u sudzie siabie nachabna. Padsudny mianie abhavaryŭ. I ŭsio dziela taho, kab źmianić kvalifikacyju złačynstva na bolš miakkaje.
Jon paviedamiŭ sudu, byccam ja kamientavała padziei, źviazanyja z Ramanam Bandarenkam. Heta nachabnaja chłuśnia!
Ideja z pomstaj pryjšła jamu nie adrazu, bo na pieršych dopytach jon pra heta nie kazaŭ. Varta było jamu zapuścić hetuju chłuśniu, jak niekatoryja arhanizacyi, jakija adnosiać siabie da niezaležnych ŚMI, tut ža jaje padchapili.
Jany apublikavali hetuju infarmacyju, navat nie dačakaŭšysia prysudu, nie pravieryli, nakolki dakładnaja viersija padsudnaha. Usio heta spłanavanaja i pradumanaja akcyja, jakaja nakiravanaja suprać pravaachoŭnych orhanaŭ», — paviedamiła jana.
«Mnie nie chaciełasia b paŭstać pierad sudom starym marazmatykam, — zajaviŭ Ihar Kapanajka ŭ apošnim słovie. — Ja dakažu, što Aboznaj byli vymaŭlenyja słovy ab tym, što Raman Bandarenka vyjšaŭ viečaram pjanym.
Ja nie chulihan, nie złačyniec. Ja aficer zapasu. Kali ja baču niespraviadlivaść, ja zavožusia z paŭabarotu. Tak było i tady. Śmierć Ramana Bandarenki ŭraziła ŭsiu Biełaruś. Jon taksama słužyŭ, jak i ja. Jon mnie hadzicca ŭ syny. Jon zahinuŭ u centry Minska, u mirny čas, u krainie, jakuju nazyvajuć krainaj dla žyćcia.
Na nastupnym dzień ja zajšoŭ u internet i pračytaŭ paviedamleńnie Aboznaj, u jakim nie było spačuvańnia rodnym i blizkim, a tolki chłuśnia. Usio heta pierapoŭniła čašu majho ciarpieńnia — i ja nie pamiataju, kali mnie było tak baluča za krainu, u jakoj ja žyvu».
«Prynios prabačeńni baćkam i dziciaci Aboznaj, pakolki jany tut ni pry čym», — dadaŭ piensijanier.
Da materyjałaŭ suda była prykładzienaja kvitancyja ab kampiensacyi materyjalnaj škody.
Sudździa ahučyła prysud: paŭtary hady pazbaŭleńnia voli ŭ kałonii ahulnaha režymu.
Prakuror prasiła 3 hady pazbaŭleńnia voli ŭ kałonii ahulnaha režymu.
