U Bresckaj vobłaści paśpieŭ novy ŭradžaj čarnic FOTAFAKT
Čytačka sb.by Nadzieja Jacura z Małaryckaha rajona była ździŭlenaja, kali kala darohi ŭbačyła zialony čarničnik ź jahadami:
— Pajechała ŭ hryby na rovary, atrymała zadavalnieńnie — i biełyja traplalisia, i zialonki. Nadvorje cudoŭnaje, u lesie — vosieńskaja pryhažość. Kala darohi, jakaja viadzie da Arechaŭskaha voziera, ubačyła zialony čarničnik, na jakim visieli jahady. Nie pavieryła svaim vačam. Sarvała, pakłała ŭ rot. Smak taki, jak u pieršych čarnicaŭ letam. Atrymlivajecca, małady čarničnik nie dačakaŭsia viasny i zaćviŭ, ašukany ciopłaj vosieńniu. Sarvała niekalki halinak, kab pakazać siabroŭkam, inakš chiba pavieryli b?
Namieśnik dyrektara Paleskaha ahrarna-techničnaha instytuta, kandydat bijałahičnych navuk Viktar Dziamiančyk adznačyŭ, što hety hod byŭ nie lepšym dla čarničnika:
— Krasavik vydaŭsia anamalna zasušlivym — samym suchim za apošnija 74 hady. A ŭ kancy krasavika — mai, u pieryjad ćvicieńnia jahady, miescami naziralisia zamarazki. Toje, što čarnicy vyrašyli zakvitnieć i pładanosić nie ŭ svoj čas - źjava redkaja. Ale čamu ŭžo ździŭlacca? Remantantnyja — zdolnaść raślin paŭtorna kvitnieć i pładanosić na praciahu adnaho viehietacyjnaha pieryjadu, my, byvaje, nazirajem u jabłyń, i ŭžo štohod - u kaštanaŭ. Čarnicy vyrašyli dałučycca da hetaj kampanii.
