U Navapołacku na pracu ŭ muziej uziali kaciania, a zaraz vybirajuć jamu imia
U Muziei historyi i kultury Navapołacka na słužbu ŭziali čorna-biełaje kaciania. Praŭda, konkurs na vakansiju nie adkryvali. Hadavanca padabrali na vulicy. Supracoŭniki pierakananyja: na hanak muzieja jaho pryviało nie tolki žadańnie zdabyć prytułak, ale i praha paznańnia. Va ŭsiakim vypadku, vitryny vystavačnych załaŭ kot vyvučaje ź vialikaj cikavaściu, paviedamlajuć Viciebskija vieści.
— My padumali, a čamu b nam pa prykładzie Mirskaha zamka nie zavieści takoha vydatnaha hadavanca? — raspaviadaje małodšy navukovy supracoŭnik muzieja Natalla Kraŭcova. — Kata my nazvali ŭmoŭna «naš małodšy MIAŬkovy supracoŭnik». Za try tydni jon vydatna ŭpisaŭsia ŭ naš družny kalektyŭ. My jaho krychu adkarmili. Umovy žyćcia ŭ kacianiaci niadrennyja: načuje ŭ ciopłym padvalčyku, u jaho jość svajo kresła, pastajannaje mieniu i cacki.
Miarkujučy pa tym, što maleńki drapiežnik nie złaziŭ z ruk małodšaha navukovaha supracoŭnika muzieja Paŭła Vasiljeva, mienavita jaho jon abraŭ svaim haspadarom.
- Kali my jaho znajšli, u jaho chvost byŭ skotčam pieramatany. Charakternaja mietka zastałasia da hetaha času. Paździekavaŭsia ź jaho niechta. Tamu pieršy čas na ruki kaciania iści bajałasia, — uspaminaje Pavieł Vasiljeŭ. — Ja pačaŭ hulać ź im bancikam, potym złaviŭ, i kot chutka pryvyk da mianie. Naš hadavaniec vielmi tavaryski, lubić razmaŭlać, asabliva kali ranicaj sustrakaje nas u muziei. A ŭviečary, kali treba sychodzić z pracy, viśnie na nahach, nie adpuskaje.
Imia ŭ novaha supracoŭnika ŭstanovy kultury pakul niama. U hetaj spravie śpieška nie patrebna, razvažyli tut. Kot ŭsio ž taki nie prosty — muziejny! I abviaścili ŭ internecie konkurs. Spačatku z dapamohaj padpisčykaŭ svaich hrup u sacsietkach vyznačyli dzieviać patencyjnych mianušak, ciapier idzie hałasavańnie
U śpisie prapanavanych imionaŭ jość Biehiemot, Źnič, Baron, Leapold, Kampot, Muziejščyk, ale lidziruje Mik - skaročana ad «Muziej (h)istoryi i kultury». Małodšamu MIAUkovamu supracoŭniku budzie prysvojena imia, jakoje nabrała bolšuju kolkaść «łajkaŭ», a aŭtara mianuški čakaje pryz ad muzieja.
