U Mazyrskim rajonie babula zabiła siabroŭku i spaliła jaje dom: padrabiaznaści
67-hadovaja Hanna Astrejka była na piensii. Sama žyła ŭ Mazyry, u viosku Ramanaŭka pryjazdžała na siezon: viasna, leta.
Jana sama była rodam z Ramanaŭki, tut u jaje zastałasia baćkoŭskaja chata.
U hetaj chacie Hanna Ivanaŭna i zhareła.
«Apošnim časam jana była tut, u vioscy, chadziła ŭ les, u jahady, dahladała aharod, źbirała bulbu. Prablem ź joj nikoli nie było. Pobač ź joj žyvie vieteran, jon nikoli nie skardziŭsia na susiedku. Pra prablemy ŭ jaje z ałkaholem taksama nikoli nie čuli», — kažuć u sielsaviecie.
Viadoma, što da Hanny Ivanaŭny ŭ hości pryjechała jaje siabroŭka z Mazyra: 62-hadovaja Valancina Patapienka.
Patapienka i Astrejka žyli ŭ adnym domie ŭ Mazyry: adna na piatym paviersie, druhaja na šostym. Siabravali, niaredka bavili čas razam.
Unačy 11 vieraśnia ŭ milicyju patelefanavała nieviadomaja žančyna i paviedamiła, što zabiła čałavieka. Žančyna błytałasia ŭ słovach, nazyvała roznyja miescy ŭ Mazyrskim rajonie, dzie adbyłosia ciažkaje złačynstva, paśla čaho suviaź abarvałasia.
A nieŭzabavie ŭ milicyju pastupiŭ zvanok ad žycharki vioski Ramanaŭka: da jaje ŭ dom hrukała niejkaja žančyna, kryčała, pavodziła siabie nieadekvatna. Adnačasova z hetaj ža vioski pastupiŭ vyklik ratavalnikam: haryć dom. U zharełym domie rabotniki MNS znajšli trup žančyny. Źviazaŭšy dva zdareńni, pravaachoŭniki zrazumieli, što zvanok nieviadomaj i pažar — častki adnaho cełaha.
«Nieŭzabavie supracoŭniki kryminalnaha vyšuku znajšli ŭ vioscy i zatrymali mahčymuju padazravanuju. Žančyna pavodziła siabie nienarmalna, bo była pjanaja. Tolki ranicaj jana zmahła paviedamić apieratyŭnikam svaju viersiju taho, što adbyłosia, — paviedamlaje milicyja. — Papiarednie vyśvietlena, što 62-hadovaja žančyna razam sa svajoj 67-hadovaj znajomaj adpačyvali na dačy ŭ vioscy. Paśla raśpićcia śpirtnych napojaŭ pamiž žančynami ŭźnikła svarka. Bolš maładaja dačnica žaleznym videlcam niekalki razoŭ udaryła znajomuju pa hałavie, patelefanavała ŭ milicyju, padpaliła ciul i vybiehła z pamiaškańnia».
Ciapier pa spravie pracujuć śledčyja.
«Naša Niva» źviazałasia z mužam Valanciny Patapienka, jon admoviŭsia kamientavać historyju. Paviedamiŭ tolki, što, na jaho dumku, žonka moža być nievinavataj.
Susiedzi kažuć, što kanfliktaŭ pamiž žančynami nikoli nie było. Zdareńnie stała dla ich šokam.
