La akumulatarnaha zavoda ŭ Breście chulihan pabiŭ dziaŭčynu. Napadnik — biełaruskamoŭny mužčyna z «Pahoniaj»
Rezanansny vypadak adbyŭsia 14 žniŭnia na prachadnoj akumulatarnaha zavoda.
Bresckija aktyvisty pravodziać štodzionnuju vachtu la zavoda, kab kantralavać, što ź jaho vyvozicca. Adzin z praciŭnikaŭ zavoda Dzianis Małyščanka pierakryŭ darohu MAZu ź minskimi numarami. Aktyvisty paprasili pakazać, što znachodzicca ŭnutry aŭtamabila, ale kiroŭca admaŭlaŭsia, abiacaŭ vyklikać DAI.
Inšaja aktyvistka, Maryja Hałaluk, u hety čas viała strym na jutub. Paśla pierapałki z kiroŭcam da varty padyšoŭ vusaty mužčyna, jaki spačatku niekalki razoŭ udaryŭ nahoj mašynu, a paśla pačaŭ bić dziaŭčynu, jakaja viała strym. Na videa dobra čutna, što Maryja płača i prosić jaje nie źbivać. «Jak ciabie nie bić», — adkazvaje na heta mužčyna.
Telehram-kanał «Śvincovaja varta» paviedamiŭ, što ŭ vyniku napadu ŭ Maryi Hałaluk čerapna-mazhavaja traŭma. Dziaŭčyna znachodzicca ŭ kiepskim maralnym stanie, tamu admoviłasia razmaŭlać z žurnalistami.
Amal adrazu pradstaŭniki «Śvincovaj varty» identyfikavali ŭ napadniku stałaha naviedvalnika kursaŭ «Mova nanova» ŭ Breście, na jaho mašynie była nalepka «Pahoni». Vyśvietliłasia, što mužčyna pracuje ŭ adździele prodažaŭ kampanii «Biełpramimpeks». Darečy, pradpryjemstva ŭžo paprasiła vybačeńni za dziejańni svajho supracoŭnika.
«NN» vyśvietliła, što napadnika zavuć Alaksandr Aŭtuchovič. My źviarnulisia da jaho, kab pačuć inšuju viersiju padziej, ale razmaŭlać z presaj mužčyna nie zachacieŭ.
«Vy raspaŭsiudžvajecie niapoŭnuju praŭdu. Vy kormiciesia z čyjojści ruki i nie viedajecie, kudy vas varočaje, vy jak kitajskija bałvančyki. Na žal, vy nie razumiejecie, za kaho vy ŭstupilisia», — skazaŭ Alaksandr Aŭtuchovič.
«Paśla druhoha vašaha zvanka ja źviarnusia ŭ milicyju, kab vy mianie bolš nie turbavali.
Tam ludzi prykryvajucca «Pahoniaj», a nasamreč u Breście ŭžo [dziejničaje] terarystyčnaja arhanizacyja, jakaja pavinna kali-niebudź atrymać svajo i siadzieć pa niejkich padvałach. Nie abaviazkova ŭ milicyi, moža być, dzie-niebudź jašče.
Źmicier Pankaviec, ja zapomniŭ usio, što ja vam kazaŭ, i kali jano dzieści budzie vyłazić, to my možam sustrecca ŭ sudzie ci dzieści jašče. U nas jość ahulnyja znajomyja ŭ Bieraści, i ja jak-niebudź ź ich dapamohaj sustrenu vas.
Ja viedaju sabie canu. Vam, z vašym našaniŭskim uzroŭniem, navat składana sa mnoj razmaŭlać, razumiejecie. Jak i mnie składana razmaŭlać z tymi aktyvistami, «bła-bła-bła».
Jany niesumlennyja. Heta situacyja jak u knizie «Fierma». Vy jaje čytali? A chto aŭtar? Jany siabie abvieścili… aha, i my budziem žyć voś tak. Na niejkaj padstavie pakul na heta dajecca dazvoł», — paśla hetaha Alaksandr Aŭtuchovič kinuŭ słuchaŭku.
Arhanizatary kursaŭ «Mova nanova» raskazali, što Aŭtuchovič naviedvaje ich užo try hady. Jany acharaktarazavali jaho jak adnaho z samych razumnych naviedvalnikaŭ.
