«Ci spadnica — ci prahuł!» Čamu administracyja Minskaha kaledža pradprymalnicva nadzieła na chłopcaŭ spadnicy? FOTY
Chłopcy-studenty, što pryjšli ŭčora na zaniatki ŭ karotkich šortach, vymušanyja byli nadzieć spadnicy. Tak administracyja kaledža vyrašyła zmahacca za dres-kod va ŭmovach śpioki.
Pra heta «Našaj Nivie» raskazali studenty ŭstanovy.
«U nas u kaledžy pryniaty dziełavy styl adzieńnia, u jaki nie ŭvachodziać šorty. A ŭ aŭdytoryjach śpioka, bolš za 30 hradusaŭ, kandycyjanieraŭ i vientylataraŭ niama.
Pa praviłach achovy pracy heta nieprydatnaja dla vučoby tempieratura, tamu navučency pačali prychodzić u šortach. A administracyja pastaviłasia da hetaha niehatyŭna.
Na pieršych navučencaŭ, chto tak pryjšoŭ, nadzieli spadnicy, ale potym spadnic na ŭsich nie chapiła.
Praŭda, ciapier aficyjna dazvolili prychodzić u šortach i skaracili pary ŭ suviazi z nadvorjem», — raskazvaje navučeniec Kirył.
«Nasamreč heta pačałosia jašče za paru dzion da hetaha. Administracyja aburyłasia, što našy dziaŭčaty stali chadzić na zaniatki ŭ nadzvyčaj karotkich sukienkach. Vyrašyli dapamahčy im, vydali «rekvizit» — spadnicy z vystupleńniaŭ kaledža. A ŭčora vyrašyli pajści dalej, i apranuć u spadnicy jašče i chłopcaŭ», — raskazvaje Mikałaj.
«Ničoha prykolnaha ŭ hetym ja nie baču. Mianie prymusili apranuć hetuju haračuju vaŭnianuju spadnicu! A ŭčora ja pisaŭ tłumačalnuju, čamu pryjšoŭ na zaniatki ŭ rvanych džynsach», — dadaje Arciom.
«Nie było vybaru. Na ŭvachodzie nam tak i kazali: abo spadnica, abo pišam spaźnieńnie ci prahuł», — kaža Ihnat.
«Siońnia dres-kod admianili, tolki ŭ plažnych šortach nielha. Ciapier my chodzim na zaniatki ź viejerami», — kaža Mikita.
Siońnia ŭ instahramie raspačaŭsia fłešmob u padtrymku studentaŭ. Ludzi pačali vykładvać svaje zdymki ŭ šortach z chešteham #iamkp
Administracyja kaledža nie razumieje, čamu vakoł hetaj situacyi stolki šumu.
«Prosta u našych chłopcaŭ dobraje pačućcio humaru», — prakamientavała fota ŭ spadnicach namieśnica dyrektara pa vychavaŭčaj rabocie Taćciana Kazak.
Jana raskazała, što administracyja adreahavała na ŭmovy nadvorja i ŭniesła źmieny, kab navučencam było kamfortna. Krychu skaracili zaniatki (prybrali pierapynak) i ad učora dazvolili chadzić u šortach.
«Ale, razumiejecie, šorty šortam nie roŭnia. Usim było daviedziena, što heta pavinny być nie plažnyja šorty, nie spartyŭnaha stylu», — kaža Taćciana Kazak.
Što da navučencaŭ, jakija ŭčora nie ŭpisalisia ŭ dres-kod, to administracyja «dazvoliła im samim prymać rašeńni»:
«Jany mahli źviazacca z baćkami, kab tyja padvieźli im štany, a tyja, chto žyvie niedaloka, — źbiehać i pieraapranucca. U nas jość biełaruskija nacyjanalnyja kaściumy i, chto chacieŭ, moh uziać spadnicu. Byli biełyja i bardovyja spadnicy, my vyrašyli vydać ciomnyja, kab bolš adpaviadała dziełavomu stylu. Navučencam vielmi spadabaŭsia koler, jany pačali žartavać: «Voś, davajcie pabudziem šatłandcami».
