Pasažyrka raspaviała, jakija brydkaści kryčali ŭ samalocie «Biełavija» pjanyja rasijanki
31 maja na rejsie ź Pieciarburhu ŭ Minsk zdaryŭsia kanflikt. Pa słovach pasažyrki, dźvie pjanyja dziaŭčyny pavodzili siabie nieadekvatna, u vyniku, paśla pryziamleńnia daviałosia vyklikać milicyju.
«Naša Niva» źviazałasia z toj pasažyrkaj. Jaje zavuć Volha, jana biełaruska, pracuje miedykam. Žančyna paviedamiła, što ŭ toj situacyi ŭ jaje zastałosia šmat pretenzij i da supracoŭnikaŭ avijakampanii, i da milicyjantaŭ.
«U samalocie lacieła kampanija z čatyroch dziaŭčyn z rasijskimi pašpartami. Maładyja, hadoŭ 20-25, pryhožyja, vielmi dobra apranutyja. Ale pavodziny dźviuch ź ich mianie, miakka kažučy ździvili i aburyli, — kaža Volha. —
U mianie dźvie surjoznyja pretenzii. Pieršaja — da avijakampanii. Jak i čamu takich ludziej dapuścili na rejs? Bo apjanieńnie było vidavočnym.
Kali jany napilisia na borcie, to čamu bortpravadniki im nalivali stolki? Ja bačyła, jak bortpravadnik adbiraŭ u ich butelku viski. To bok, jany pili svajo i jon bačyŭ?»
Ale, moža, supracoŭniki «Biełavija» sapraŭdy nie zaŭvažyli apjanieńnie dziaŭčat pry pasadcy?
«Vy prosta nie ŭjaŭlajecie jak siabie pavodzili tyja dźvie dziaŭčyny. Pa pieršaje, ad ich realna śmiardzieła ałkaholem.
Pa-druhoje, jany nieśli takoje, što narmalnamu čałavieku ŭ hałavu nie pryjdzie. Jany tančyli ŭ prachodzie, śpiavali pieśni — a zamiest mikrafona ŭ ich byŭ čaravik. Paśla pačali štości tam šukać u bahažy, adkryvali palicy z čužymi rečami.
Taksama jany ździekavalisia z našaj krainy i movy. Heta nie było chichikańnie ź niejkaha śmiešnaha słova. Jany kazali takoje: «A čamu ŭ biełarusaŭ paŭsiul «he» i «šo»? Čamu jany paŭsiul «śviściać»? Moža im treba zuby ŭstavić?»
Kryčali, što jany hramadzianie vialikaj dziaržavy i musiać hanarycca svaimi pašpartami. Sačyniali niejkija vieršy pra «biełaraška-baćkaraška-bł***raška», «Pucin kruciŭ na **** ŭsiu vašu Biełoruśsiju»…
Druhaja pretenzija ŭ Volhi — da milicyi.
«Kali ja ŭsio raspaviała milicyi, to reakcyja była: «Nu i što tut takoha?»
Čamu ja musiła ŭhavorvać skłaści pratakoł? Pjanstva na borcie było? Było. Maciukalisia jany? Tak, navat u prysutnaści milicyjantaŭ.
Kryčali mnie: «Pačvara, kab ty zdochła, mužyka, napeŭna, daŭno nie było».
Ale milicyja pačała raskazvać mnie, što ja spaźniajusia, i ŭchilacca ad pratakoła. Jany raźličvali, što sprava sama saboju «rassmokčacca» i nie pryjdziecca ničoha rabić, — śćviardžaje Volha. —
I tolki kali ja zapeŭniła, što nikudy nie pajedu, pakul nie budzie składzieny pratakoł, ź ciažkimi ŭzdychami my nakiravalisia ŭ dziažurnuju častku. Pry hetym hetych dvuch hramadzianak Rasii nichto asabliva nie achoŭvaŭ i pry žadańni jany b spakojna paśpieli i zmahli b mianie ŭdaryć (kolki išli — stolki jany kryčali mnie ŭ śpinu maciuki).
My zajšli ŭ dziažurnuju častku, hetyja dźvie zastalisia za dźviaryma.
Vyjšaŭ niejki načalnik i laniva spytaŭ «sutnaść pretenzij». Ja ŭsio pracytavała dasłoŭna.
Na što mnie było adkazana: «Nu, artykuła za abrazu nacyjanalnaj śviadomaści ŭ nas nie isnuje. Abrazy dziaržaŭnaj ułady tut niama. I kožny čałaviek maje prava na vykazvańnie svajho pryvatnaha mierkavańnia. Kažycie, čym kankretna abrazili vas».
Ja była ŭ šoku. Ja spytała «a vam samim nie soramna? Pryludna abražajuć vašu krainu, a vy kažacie, što heta narmalna?»
Jak takoje moža być? Jak možna nastolki nie pavažać svaju nacyjanalnuju śviadomaść, svaju nacyjanalnuju identyfikacyju, nie lubić svaju Radzimu, kab ščyra nie razumieć sutnaść maich pretenzij?!
Paśla ja spytała ŭ milicyi, a kali budzie sud?
Mnie adkazali, maŭlaŭ, jaki sud, štraf daduć. Usio, jedźcie dadomu, usio patrebnaje vam paśla dašluć na poštu».
Usio, što viedaje Volha pra dalejšaje raźvićcio situacyi, heta toje, što dźvie dziaŭčyny z toj kampanii palacieli svaim rejsam u Kijeŭ biez pjanych siabrovak. Abiedźvie «maciukalščycy» na rejs nie trapili.
«Biełavija» prakamientavała situacyju partału Anłajnier:
«Sapraŭdy, na rejsie 946, jaki ruchaŭsia z Sankt-Pieciarburha ŭ Minsk 31 maja, adbyŭsia kanflikt pamiž pasažyrami. Padčas razdačy charčavańnia da kabinnaha ekipažu źviarnuŭsia adzin z pasažyraŭ z prośbaj vyklikać milicyju pa prybyćci rejsa ŭ Minsk. Da hetaha momantu zaŭvah z boku inšych pasažyraŭ nie pastupała, a taksama nie było zaŭvažana situacyj, jakija pahražajuć biaśpiecy palotu. Ekipaž zrabiŭ usio mahčymaje, kab ułahodzić kanflikt da pasadki. Paśla taho, jak kanflikt pahasić nie ŭdałosia, ekipaž vyklikaŭ milicyju».
Volha heta abviarhaje:
«Rasijanka, jakaja siadzieła pobač, rabiła dziaŭčatam zaŭvahi, kab jany pavodzili siabie narmalna. Tady dziaŭčaty pieraklučylisia na nas i pačali palivać nas brudam.
Ź imi svarylisia i inšyja pasažyry: rabili zaŭvahi, kazali, što jany hańbiać svaju krainu. Ale tyja byli nastolki nieadekvatnymi, što na ich nie ŭpłyvała ničoha».
«Hramadzianki RF byli pryciahnutyja da administracyjnaj adkaznaści pa č. 1 art. 17.3 KaAP Respubliki Biełaruś za znachodžańnie ŭ hramadskim miescy ŭ stanie apjanieńnia. Žančyny pryznali svaju vinu, apłacili štraf, ich adpuścili», — paviedamili «Anłajnieru» ŭ HUUS Minskaha harvykankama.
