Daškievič sfarmulavaŭ šeść idej, što dalej rabić dziela Kurapat
Kali 4 krasavika ja a 10:30 pryjechaŭ u Kurapaty, ja byŭ prosta šakavany, a serca napoŭniła rospač. Rospač, pieradusim, ad taho, jak my biaśsilny pierad abliččam zła i biezzakońnia, — piša ŭ siabie ŭ fejsbuku Źmicier Daškievič. — Kab mianie, bieź nijakich na toje maich ruchaŭ, nie pasadzili ŭ aŭtazak, to treba było b paprasicca tudy. Pasadzicie mianie ŭ kamieru — ja nie mahu hladzieć na hety vandalizm, na vašyja nachabnyja, zadavolenyja łyčy. Tak, možna ad rospačy kinucca na jakoha pradstaŭnika «zakona», — i ŭsie zrazumiejuć, za što ty siadziš, — ale heta ničoha nie vyrašyć. Toje, što my svaimi čałaviečymi siłami mahli vyrašyć, my vyrašyli: ustalavali kryžy i skazali «nie» złačynstvu, kali ich znosili. Ciapier tym, što vyšej za našyja siły, budzie zajmacca Tvorca nieba i ziamli. A nam iznoŭ treba zasiarodzicca na tym, što ŭ našych siłach. Naprykład.
1. Ciapier štodnia a 19 hadzinie ŭ Kurapatach, na Hałhofie, adbyvajecca malitva. Možacie padychodzić tudy. Nie vierycie ŭ Boha? Nie biada — možna pastajać, pahladzieć na kryžy, hlanuć u vierch i skazać što-niebudź Niabiosam.
2. Štodnia z 16 da 21 hadziny adbyvajecca varta la zabaŭlalnaha restarana ŭ achoŭnaj zonie Kurapataŭ. Vam nie padabajucca tyja ci inšyja ruchi niekatorych ludziej na varcie? Nie biada — mnie taksama nie padabajucca niekatoryja rečy, ale štopiatnicu ja prychodžu na vartu, uzdymaju ściah i mirna razdaju buklety — nivodnaha pratakoła. Davajcie ŭ piatnicu paśla pracy stajać razam i zadavać naviednikam adno tolki pytańnie: «Ci viedajecie vy, što takoje Kurapaty?» Ciaham zimy kožny dzień adzin-dva čałavieki dziakujuć za hetaje pytańnie, razvaročvajucca i źjazdžajuć — heta i jość hałoŭnaj metaj varty, dla hetych ludziej asabista ja tam i staju.
Aproč hetaha, jość bieźlič sposabaŭ bieź nijakich zvyšnaturalnych vysiłkaŭ uzvysić svoj hołas suprać chłuśni. Patelefanujcie ŭ kabak la Kurapataŭ (8 029 105-66-66) i zapytajcie, ci nia soramna im tam pracavać? Ja tolki što patelefanavaŭ i mnie skazali: «Niet, nie stydno». Niachaj takich zvankoŭ budzie 10, 100, 1000 na dzień i niachaj narešcie niechta ź ich skaža «Tak, soramna!»
Patelefanujcie ŭ Minkult (8 017 203-95-91), — prapanuje Daškievič. — Patelefanujcie ŭ Baraŭlanski śpieclashas (8 017 264-79-72, dyrektar Miranovič Alaksandr), — prapanuje jon taksama.
Pad cheštehami #Kurapaty i #Kurapaty2019 napišycie pra nacyjanalny niekropal va ŭsich akaŭntach svaich sacsietak — niachaj ludzi, jakija nikoli nie čuli pra hetaje miesca, pačujuć i zadumajucca.
I samaje važnaje. Chto moža paprasić u Boha mudraści, paprasicie, kab toje, što my robim, prynosiła plon i natchniała inšych. Bo my 20 hod zaprašali ludziej na mierapryjestvy, jakija rasčaroŭvajuć, a nie natchniajuć; padstaŭlali akcyjami, jakija pamianšajuć našyja siły, a nie pavialičvajuć. Ciapier usio treba rabić naadvarot. Treba prapanoŭvać prychilnikam pieramienaŭ taki farmat mierapryjemstvaŭ, da jakoha patryjoty mahli b dałučycca i jaki natchniaŭ by ludziej dobraj voli dy choć trochu, ale pavialičvaŭ našyja šerahi.
Ja vykazaŭ niekatoryja svaje dumki, jak heta možna zrabić. Chto maje jašče idei — vykazvajciesia. Taksama my pačynajem ciapier rychtavać «Noč rasstralanych paetaŭ», raspracoŭvajem infarmacyjnuju kampaniju i niekatoryja inšyja zachady. Vielmi šmat ludziej źviartajecca da mianie z prośbaju achviaravać na abaronu Kurapataŭ — ja daŭno nie bačyŭ takoj prahi dałučycca da spravy. I hetaja praha, siabry, pavinna być spatolena. Chto maje mahčymaść, achviarujcie na Kurapaty ŭ kramach «Symbal.baj» (Mašerava, 18), i «Moj modny kut» (Niezaležnaści, 58 — 333). Chto choča achviaravać bieznajaŭnym čynam, adpisvajciesia mnie pryvatna — i niachaj naša źjadnanaja praca budzie adkazam tym złačyncam, jakija padumali 4 krasavika, što jany pieramahli.
Mahčyma, jany i ciapier dumajuć, što pieramahli. Jak dźvie tysiačy hod tamu niekatoryja, ukryžavaŭšy Chrysta, taksama dumali, što pieramahli. Ale na treci dzień Zbaŭca śvietu ŭvaskros — Jon pieramoh śmierć. I voś na treci dzień ja hladžu na vyniki dziaržaŭnaha vandalizmu, i majo serca zamiest rospačy napaŭniaje natchnieńnie.
Jak napisaŭ mnie siońnia adzin Božy čałaviek: pahladzi, maŭlaŭ, navat pradstaŭniki sistemy vykazvajucca niehatyŭna pra znos kryžoŭ. Dyk nie sumuj, Źmicier, stajać tyja kryžy. Usie 70. Na tym samym miescy. Pałak niama, a kryžy — jašče vyšejšyja. Niešta ŭ hetym jość, siabry. Choć rospač pa źniesienych kryžach napoŭniła našyja sercy, ale kryžy stajać — duchova jany jašče vyšej. A fizičnyja, pryjdzie dzień, i my vierniem na miesca. Dziela hetaha budźma jadnacca i dziela hetaha budźma pracavać.
