«8 hadoŭ ja byŭ achviaraj piedafiła» — hranična ščyraja spoviedź
33-hadovy Viktar u dziacinstvie, z 7 da 15 hadoŭ, byŭ achviaraj pedafiła, svajho stryječnaha brata. U «dainternetnyja» časy jon ničoha nia viedaŭ pra seks i, znachodziačysia pad upłyvam starejšaha, ličyŭ takija adnosiny naturalnymi. Viktar vyrašyŭ raskazać toje, pra što maŭčaŭ šmat hadoŭ. Redakcyja viedaje sapraŭdnaje imia mužčyny, ale na jahonuju prośbu my zachoŭvajem ananimnaść. Viktar damahajecca nie pakarańnia pedafiła, jaki ciapier maje žonku i dačku; jon choča, kab inšych dziaciej nie napatkaŭ jahony los, paviedamlaje Radyjo Svaboda
«Takim zručnym čałaviekam dla jaho staŭ ja»
Ja pahladzieŭ čatyrochhadzinny film ab mierkavanaj pedafilii Majkła Džeksana i dahetul u šoku.
Ja byŭ achviaraj niepaŭnaletniaha pedafiła. Heta byŭ moj stryječny brat, syn siastry maci. Alaksiej byŭ starejšy za mianie na 8 hadoŭ. Heta pačałosia, kali mnie było 7 hadoŭ. Da 15 hadoŭ u nas byli połavyja kantakty na inicyjatyvu Alaksieja. Heta takaja historyja, kali jamu ŭsio chočacca, ale pad rukoj niama patrebnaha partnera ci partnerki. Takim zručnym čałaviekam dla jaho staŭ ja.
Našyja siemji byli dastatkova blizkija, my žyli nia razam, ale časta bačylisia na siamiejnych padziejach, na leciščy. Pakolki ja byŭ małodšym, mianie časta pakidali Alaksieju na nahlad. Usie adbyvałasia hetak ža, jak i ŭ filmie pra Majkła Džeksana. Heta byli nia prosta połavyja akty, ale davoli blizkaja emacyjnaja suviaź, stasunki siabroŭ. Kali b u dalejšym byŭ sudovy praces, to ja, majučy pačućcio ŭnutranaha soramu, napeŭna, daŭ by pakazańni ŭ abaronu Alaksieja. A taksama i tamu, što takija rečy ŭsprymajucca našym hramadztvam admoŭna.
Kali paličyć kolkaść połavych kantaktaŭ za vosiem hadoŭ, to heta było prykładna adzin raz na kvartał. Heta adbyvałasia jak hulnia ź nievialikim prymusam, i potym heta stała jak niešta, što maje być. Ja tady dumaŭ, što tak mohuć rabić roznyja ludzi ŭ maim uzroście, što heta narmalna. Toje, što adbyłosia, mnie paźniej navat krychu padabałasia.
Našy kantakty byli aralnaha i analnaha charaktaru, pryčym z abodvuch bakoŭ. Jon navučyŭ mianie masturbiravać i vykarystoŭvać padručnyja pradmiety ŭ vyhladzie intymnych cacak. Jon byŭ nie daminantnym partneram, atrymlivaŭ zadavalnieńnie ŭ abodva baki.
Dumki pra toje, što ja hety vybar nie rabiŭ, i što heta byŭ hvałt, źjavilisia tolki, kali mnie było 22 hady. Časam u mianie źjaŭlalisia dumki pra raspłatu. Hetaje pačućcio całkam atručvała maju dušu. Jon maje siamju, u jaho ŭsio dobra, ale jahonyja rodnyja nia viedajuć, što jon sapsavaŭ mnie dziacinstva.
Pra jahonaje dziacinstva ja nia viedaju ničoha. Dla mianie źjaŭlajecca zahadkaj, čamu tak adbyłosia. Mahčyma, jon taksama staŭ u dziacinstvie achviaraj takich kantaktaŭ, mahčyma, heta adbyvałasia, tamu što jon ros biaz upłyvu baćki.
My niekalki razoŭ bačylisia na siamiejnych mierapryjemstvach kštałtu pachavańniaŭ. Jon zabiraŭ nas ź lecišča na mašynie razam sa svajoj dačkoj. Pa jahonym vyrazie tvaru ja baču, što jon usio pamiataje. Tak, jamu soramna, ale adnačasna jon nia ličyć heta niečym nadzvyčajnym.
«U vyniku adnapołaha ŭździejańnia ŭ rańnim uzroście ja staŭ hiejem»
Vosiem hadoŭ kantaktaŭ z Alaksiejem — heta pałova majho dziacinstva. U vyniku adnapołaha, homaseksualnaha ŭździejańnia ŭ rańnim uzroście ja staŭ hiejem. Heta adbyłosia mienavita tak, jak tłumačyć Frejd, jaki pieršym apisaŭ hety mechanizm. Jon pisaŭ, što homaseksualizm uźnikaje ŭ niekatorych vypadkach u vyniku traŭmatyčnaha ŭździejańnia, i za dzicia robiać vybar, źmiaščajučy jahonuju połavuju aryjentacyju ŭ adzin z bakoŭ. Dzieci, pavodle Frejda, bolš biseksualnyja, i ich połavaja aryjentacyja zamacoŭvajecca ŭ vyniku ŭździejańniaŭ, i adnym z takich uździejańniaŭ słužyć adnapoły hvałoŭny kantakt.
Kali mnie spoŭniłasia 18 hadoŭ, maci stała razumieć, što sa mnoj adbyvajecca homaseksualnaja historyja. Jana adnojčy ŭbačyła maju pierapisku z chłopcam ź inšaha horadu, dzie praskokvali adnapołyja momanty. Naturalna, jana ŭbivałasia, vinavaciła mianie va ŭsim. U 22 hady ja stamiŭsia ad psychalahičnaha cisku i skazaŭ maci, što i jana vinavataja ŭ hetym taksama, pakolki nie zaŭvažała rečaŭ, jakija adbyvalisia sa mnoj u rańnim dziacinstvie.
Maci była ŭ šoku, kazała absalutna niasłušnyja rečy, kštałtu, što mnie heta spadabałasia. Kali paźniej u nas uźnikali sprečki nakont hetaha, ja adkryta joj havaryŭ, što jana nie harantavała biaśpieku dziciaci i «pravaliła» svaju maciarynskuju zadaču. Heta vielmi ciažkija słovy, jany nanieśli traŭmu maci, ale ja liču, što zrabiŭ słušna, tamu što krychu ź siabie pierakłaŭ adkaznaść za toje, što adbyłosia, i bolš nie samabičujusia.
«Achviarami pedafilii, jak praviła, stanoviacca pasłuchmianyja dzieci»
My časta raścim vielmi dobrych dziaciej, i pad słovam «dobry» my razumiejem zručny. Achviarami pedafilii, jak praviła, stanoviacca pasłuchmianyja dzieci. Tak, dzicia pavinna być pasłuchmianym, ale kali my budujem kryštalovuju ścianu pamiž dziciom i darosłym, to jon budzie zručnaj achviaraj dla pedafiła.
Što treba rabić? Vychoŭvać u dziciaci asobu. Baćki pavinny razumieć svaju asnoŭnuju baćkoŭskuju zadaču nie jak siusiukańnie i karmleńnie. Treba rabić jak na Zachadzie — havaryć ź dziećmi pra seks, pačynajučy ź 5-hadovaha ŭzrostu. Heta składany momant, ale inšych šlachoŭ ja nia baču. Ja liču, što dzicia pavinna viedać, što jość niejkija dziejańni, jakija robiać darosłyja nia tolki dla naradžeńnia dziaciej, ale i dla vykazvańnia svajho kachańnia adzin da adnaho. Ja liču, što ničoha nia budzie drennaha, kali darosłyja raskažuć pra toje, što jany abdymajucca, kab pakazać, što kachajuć adzin adnaho.
Možna skazać dziciaci: «Mnie b chaciełasia, kab ty tak nie rabiŭ, abo rabiŭ heta paźniej, kali vyraścieš. Ja tabie heta tłumaču, kab ty nia staŭ achviaraj ludziej, jakija majuć psychalahičnyja adchileńni, i jakija mohuć ciabie vykarystać dla ŭłasnaha zadavalnieńnia». Treba brać lalku, raździavać jaje, pakazvać na hrudzi, połavyja orhany palcam i pytacca, ci niechta tam da ciabie dakranaŭsia. Možna prosta kupać hetuju lalku i raptam zapytacca, ci dakranaŭsia da ciabie niejki darosły, čužy čałaviek hetak, jak ja ciabie myju ŭ vannaj. Ja liču, što hetyja dziejańni mohuć krychu źnizić vierahodnaść pedafilii.
I treciaja parada takaja — jak maha mieniej pakidać dziaciej adnych. Heta składana. U niekatorych krainach jość zakanadaŭstva, jakoje zabaraniaje pakidać niepaŭnahadovych dziaciej adnych abo pad nahladam adzin adnaho ci rodnych. Treba viedać, što 98-95% pedafiłaŭ — heta rodnyja, siabry siamji, heta vielmi blizkija ludzi.
«Dzieci buduć raści ŭ atmasfery patreby adpomścić. I ŭ mianie tak było»
U 17-18 hadoŭ ja pačaŭ razumieć, što heta razburaje mianie, što ja nie mahu narmalna kantaktavać ź ludźmi. Ja źviarnuŭsia da litaratury, i heta źmianiła majo žyćcio. Ja całkam pračytaŭ Zihmunda Frejda. Častka jahonych teoryj pamyłkovaja, ale seksualnaść jon apisaŭ z bolšaha słušna. Ja pryčytaŭ pracy mnohich jahonych paśladoŭnikaŭ i mnohich jahonych praciŭnikaŭ. Ja pračytaŭ niekatorych sučasnych aŭtaraŭ i znajšoŭ niekatoryja apisańni terapii, jakija robiać ź ludźmi, jakija pieražyli seksualny hvałt.
Ja mnohija etapy paŭtaraŭ. Havaryć pra heta publična — adzin z etapaŭ, jaki pravodzić sučasny psycholah Sjuzan Forvard, jakaja napisała bestseler «Taksičnyja baćki», pierakładzieny na mnohija movy. Ja sprabavaŭ kantaktavać z psycholahami onłajn, i dahetul heta rablu, ale ŭ krainach SND psychalahičnaja dapamoha da niadaŭniaha času była vielmi prymityŭnaj i zvodziłasia tolki da zajavy psycholahaŭ, što treba dumać bolš pazytyŭna. Ciapier z hetym stała lepiej.
Pačućcio revanšyzmu raźjadaje asobu. Dziaciej nielha bić mienavita tamu, što jany buduć mieć patrebu ŭ revanšu pierad darosłymi. Dzieci buduć raści ŭ atmasfery patreby adpomścić. I ŭ mianie tak było. Ja nia moh atrymlivać zadavalnieńnie ad mastactva, ptušak, pryrody i hetak dalej. Usio razdražniała — Łukašenka, relihija, svajo cieła, šum posudu na kuchni. Heta ŭ psychalohii nazyvajecca samarazbureńnie.
Adpomścić u pryncypie možna, ale jość vierahodnaść, što kali pra heta raskažaš, reakcyja moža być istotna supraćlehłaj. Mnohija pačnuć jamu supieražyvać, dumajučy, što ja chaču adpomścić ci razburyć jahonuju siamju. Najchutčej supieražyvać mnie nia buduć tamu, što ja chaču vynieści śmiećcie z chaty.
Ja liču, što prymaŭka ab nievyniasieńni śmiećcia z chaty — heta samaje nehatyŭnaje, što mahło naradzicca ŭ našaj kultury. Dla taho, kab pieražyć hetuju traŭmu, treba havaryć pra heta, što ja ciapier i rablu. Ja havaru pra heta ź nieznajomym čałaviekam absalutna svabodna, zajaŭlajučy atačeńniu i samomu sabie pra toje, što heta na mianie bolš nijak nie ŭździejničaje i bolš nie atručvaje majo žyćcio.
