«Akademkniha» nazvała samyja haračyja navinki studzienia
«Akademičnaja kniha» (pr.Niezaležnaści, 72).
Alhierd Bacharevič. Maje dzievianostyja
Heta - najnoŭšaja historyja krainy praz historyju staleńnia asoby.
Dzievianostyja hady minułaha stahodździa: takija niadaŭnija i takija dalokija. Ci zasłuhoŭvajuć jany nastalhii? Jakim byŭ horad Minsk u tuju ranicu biełaruskaj niezaležnaści? Što nas zachaplała i što pałochała, jak my adkryvali siabie, jak bilisia, pili, jak lubili — i ab čym maryli? Viadomy piśmieńnik Alhierd Bacharevič, maładość jakoha prypała akurat na hety «lichi» čas, sprabuje rekanstrujavać jaho ŭ svajoj novaj, ščyraj i naskroź aŭtabijahrafičnaj knizie. Apošnija kanvulsii SSSR vačyma vučnia siaredniaj škoły, volnaje studenctva, litaraturnaja revalucyja, biełaruski pank-rok, dramy i kamiedyi pryvatnaha žyćcia.
«Naša historyja» №1'2019
U śviežym numary časopisa «Naša historyja» — nievierahodny los minskaha doktara Kłumava, zahadki bijahrafii Ramana Skirmunta, hruntoŭnaja padborka tekstaŭ pra «Armiju Krajovu» ŭ Biełarusi, pačatak novaha komiksu pra vampiraŭ u Minsku 1950-ch… «Naša historyja» — heta sto staronak na samyja cikavyja histaryčnyja temy dla masavaha čytača.
Aleś Bieły. «Biełorusskaja kuchnia. Hastronomičieskij putievoditiel»
Časam ličycca, što biełaruskaja kuchnia - ścipły nabor prostych i sytnych sialanskich receptaŭ, nie zdolnych upisacca ŭ sučasnyja restarannyja mieniu. Adnak heta mif, i siarod raznastajnaści biełaruskich receptaŭ možna znajści praktyčna ŭsio.
Zdarovaje charčavańnie? Šukajcie ščaŭje - sapraŭdny supierfud Biełarusi, biarozavy kvas abo klinkovy syr.
Varyjacyi na temu italjanskaj kuchni? U našaj kuchni haspadyni z XVI stahodździa rychtavali łazanki - stravu, blizkuju da łazańni i pa naźvie, i pa recepcie.
Dalikatnyja desierty? Biełarusy viedali svoj čyzkiejk - syrniki - jašče da taho, jak heta stała modnym.
Takim čynam, pierad vami - niekalki dziasiatkaŭ tradycyjnych receptaŭ, jakija sabraŭ historyk biełaruskaj kuchni Aleś Bieły, viadomy svajoj zapałam da daśledavańnia smačnaj daŭniny.
Aŭtar uzdymaŭ archivy, a zaadno ŭličvaŭ, jakija stravy papularnyja i lubimyja ŭ sučasnaj Biełarusi. U daviedniku sabranyja nie tolki sposaby pryhatavańnia, ale i najlepšyja miescy, dzie bieražliva zachoŭvajuć tradycyi biełaruskaj kuchni.
Historyja biełaruskaj dziaržaŭnaści. Tom pieršy
Biełorusskaja hosudarstviennosť: ot istokov do konca XVIII v. A. A. Kavalenia [i inš.]; adk. red. toma: V. M. Laŭko, V. F. Hołubieŭ; Nac. akad. navuk Biełarusi, In-t historyi
U pieršym tomie «Historyi biełaruskaj dziaržaŭnaści» raskrytyja vytoki i asablivaści raźvićcia biełaruskaj dziaržaŭnaści ad staražytnaści da kanca ChVIII st.
Razhledžanyja i acharaktaryzavanyja takija jaje histaryčnyja formy, jak Połackaje kniastva (ziamla), Turaŭskaje kniastva, Kijeŭskaja Ruś, Vialikaje Kniastva Litoŭskaje, Reč Paspalitaja.
Kalektyŭnaja manahrafija raźličanaja na šyrokaje koła čytačoŭ.
Hienadź Buraŭkin. Nici losu. (100 vieršaŭ)
U knihu paeta, dypłamata, dziaržaŭnaha dziejača Hienadzia Buraŭkina ŭvajšli liryčnyja vieršy, mnohija ź jakich stali kłasikaj biełaruskaj litaratury.
Archan Pamuk. Stambuł: horad i ŭspaminy
Adna z samych viadomych knih słavutaha tureckaha piśmieńnika Archana Pamuka. Mienavita za ŭsłaŭleńnie rodnaha horada Pamuk atrymaŭ Nobieleŭskuju premiju ŭ 2006 hodzie.
Piśmieńnik stvaryŭ niazvykłuju knihu: raman-aŭtabijahrafija, siamiejnaja saha, encykłapiedyja horada, albom z cudoŭnymi zdymkami i hraviurami. Aŭtar viadzie čytača za ruku pa svaich lubimych vułkach, napoŭnienych hukami i pachami rodnaha horada, nie bačnaha turystam, schavanaha ad mimalotnych raziavak… Jak Dublin — Džojsam, Buenas-Ajres — Borchiesam, tak Stambuł usłaŭleny Pamukam.
«Aŭtabijahrafija» Sałamona Majmana
Imia našaha vybitnaha suajčyńnika i znakamitaha myślara Sałamona Majmana (1753-1800) zasłužana zajmaje miesca siarod imionaŭ takich vydatnych fiłosafaŭ epochi Aśvietnictva, jak Kant i Miendelson, Šyler i Hiote. Ale akramia fiłosofskaj spadčyny Majman pakinuŭ i dzivosnyja miemuary.
Heta nie tolki ŭnikalny tvor svajoj epochi, jakomu niama roŭnych ani ŭ jeŭrapiejskaj, ani ŭ biełaruskaj miemuarnaj litaratury XVIII stahodździa, ale i nieacennaja krynica pa historyi pobytu i noravaŭ Vialikaha Kniastva Litoŭskaha.
Hetyja dy inšyja vydańni šukajcie ŭ «Akademknizie» (pr.Niezaležnaści, 72), abo na sajcie kniharni.
RUP «Akademičnaja kniha» UNP 101462648
