Pjany redaktar «Mieduzy» na karparatyvie pamacaŭ za jahadzicy žonku kalehi. U vyniku kaleha zvolniŭsia, a redaktar zastaŭsia
U kancy kastryčnika hałoŭnaha redaktara rasijskaha sajta «Mieduza» Ivana Kałpakova abvinavacili ŭ «nieprystojnych pavodzinach». Jaho adchilili ad pasady na čas unutranaha rasśledavańnia. Čym skončyłasia historyja?
Pad «nieprystojnymi pavodzinami» miełasia na ŭvazie toje, što na redakcyjnym karparatyvie 20 kastryčnika Kałpakoŭ pamacaŭ za jahadzicy žonku veb-raspracoŭščyka «Mieduzy» Mikity Kamarkova sa słovami: «Ty adzinaja na hetaj viečarynie, kaho ja mahu charasić (ad «charasmient», sinonim «damahańnia»), i mnie za heta ničoha nie budzie».
Elvira Kavalkova, achviara damahalnictvaŭ Kałpakova.
Jaje muž, naturalna, aburyŭsia situacyjaj.
Mikita Kamarkoŭ.
Sam Kałpakoŭ patłumačyŭ, što byŭ nastolki pjany, što nie pamiataje abstavinaŭ. Jon paćvierdziŭ, što incydent, «zdajecca, byŭ» i prynios vybačeńni mužu paciarpiełaj asabista, a žančynie — u piśmovaj formie.
Ivan Kałpakoŭ, redaktar «Mieduzy».
Redakcyjnaja kalehija płanavała, što situacyju ŭdasca adrehulavać unutranymi razmovami, ale hetaha nie adbyłosia. Było vyrašana adchilić ad pracy Kałpakova, pravieści ŭnutranaje rasśledavańnie i ekstranna sklikać radu dyrektaraŭ u pašyranym składzie.
Redakcyja «Mieduzy» ŭpieršyniu sutyknułasia z padobnaj situacyjaj i nie viedała, što rabić. U ich byli praviły ŭnutranaj etyki, ale jany nie ŭklučali razborak z charasmentam, jak i nie ŭklučajuć praviły amal luboj inšaj redakcyi.
I što ŭ vyniku?
Tak, redakcyja paćvierdziła, što pavodziny, jakija dazvoliŭ sabie Kałpakoŭ, niedapuščalnyja dla luboha supracoŭnika «Mieduzy». «My heta rezka asudžajem», — napisana ŭ finalnym liście redakcyi pa temie.
Adnak u redkalehii ličać, što heta «razavy incydent» i pakarańnia ŭ vyhladzie apubličvańnia situacyi i časovaha adchileńnia dla Kałpakova ad pracy całkam dastatkova.
Cikava, što paśla taho, jak los Kałpakova vyrašyŭsia, da spravy dadaŭsia novy štrych:
stała viadoma, što toj samy muž, jaki razam z žonkaj abvinavačvaŭ Kałpakova ŭ charasmencie, zvolniŭsia z «Mieduzy».
Śćviardžajecca, što heta adbyłosia pa jaho ŭłasnym žadańni: muž paciarpiełaj adrazu zajaviŭ, što, kali Kałpakoŭ zastaniecca na pazicyi redaktara, jon nie źbirajecca praciahvać z sajtam supracoŭnictva.
Hienieralnaja dyrektarka Halina Cimčanka zapeŭnivaje, što mužu paciarpiełaj žančyny prapanavali niekalki varyjantaŭ raźvićcia padziej: «zastacca i praciahvać pracavać (byŭ varyjant i addalenaj pracy), syści pa pahadnieńni bakoŭ z kampiensacyjaj abo zvolnicca pa ŭłasnym žadańni». Mužčyna abraŭ treci varyjant.
Praŭda, mnohija kalehi ličać, što ŭsio ž jaho «paprasili» syści, a historyju ź viartańniem Kałpakova na pracu nazyvajuć «kryvadušnaściu». Tamu što «Mieduza» nibyta adstojvaje libieralnyja pazicyi, ale kali sprava tyčycca svaich, to im dazvolena ŭsio i navat bolš.
«Mieduza» vyniesła z hetaj historyi vysnovu, što ŭ siońniašnich umovach kožnamu kalektyvu varta raspracavać ałharytm dziejańniaŭ u padobnych situacyjach. Unutranyja praviły raskazvajuć, što rabić z chabaram, publikacyjaj niepravieranaj infarmacyi ci raspaŭsiudžvańniem sakretnych dadzienych, ale abminajuć hvałtoŭnyja pavodziny, jakija moža ździejśnić luby z supracoŭnikaŭ — ad hałoŭnaha redaktara da buchhałtarki. «Mieduza» ščyra pryznałasia, što była nie hatovaja reahavać apieratyŭna i jak maje być.
Apytanka
