Hetuju zarazu nijak nie mohuć źniščyć, choć jašče letaś pradavali na rynku pa 5 rubloŭ
Biełaruskaja nazva raśliny Solidago (zołotarnik rus.) — sumnik. Vidać, tamu što raślina sumna-žoŭtaha koleru i raście ŭ asnoŭnym na mohiłkach.
Ale apošnim časam hetaje pustazielle raspaŭzłosia pa palach, uzdoŭž daroh, pobač sa śmietnicami.
Pra ekałahičnuju katastrofu, jakuju niasie hetaja biaskryŭdnaja na pieršy pohlad raślina, havaryć rana, ale toje, što sumnik całkam źmianiaje žyviolny i raślinny śviet taho ŭčastka, dzie raście, — biassprečna.
«U Maładziečanskaj inśpiekcyi pryrodnych resursaŭ zmahajucca z hetaj raślinaj, tamu što na adnym kuście sumnika vyśpiavaje da sta tysiač nasieńnia, — raskazvaje načalnik inśpiekcyi Viačasłaŭ Čarnoŭ. — A sumnik — heta takaja zaraza, la jakoj ničoha nie raście».
Viačasłaŭ Čarnoŭ raskazaŭ, što ŭ sumniku ŭtrymlivajucca fitancydy — rečyvy, jakija pryhniatajuć raźvićcio inšych arhanizmaŭ.
«Jašče hod tamu na rynku možna było kupić sumnik pa piać rubloŭ za kaliva — a što, pryhožyja kvietki, kali ich pasadzić na mohiłkach, pustazielle pad imi nie raście. Ale sumnik ža raśsiejvajecca šalonymi tempami!»
Akramia taho, sumnik nie jadzuć žyvioły, jon — słaby miedanos.
Asabliva niebiaśpiečna, kali sumnik traplaje ŭ lesapałasu. Jon źniščaje suničnik, čarničnik.
Zmahacca z hetaj raślinaj, kaniečnie ž, treba.
«Ale ŭ adroźnieńnie ad barščeŭnika, jaki pakidaje apioki, sumnik — raślina biaskryŭdnaja, tamu travić jaje chimikatami nijakaj patreby niama. Ale zapaścisia ciarpieńniem varta. Sumnik treba skošvać i skošvać. Mahčyma, nie adin hod. Skošanaju travu spalvać. Jašče dziejsny srodak — pierapachać ziamlu».
Pry hetym, kaža ekołah, bolšuju za sumnik niebiaśpieku niasuć roznyja chmyźniaki, jakija razrastajucca kareńniem i nie niasuć nijakaj karyści.
«Jaki naš hałoŭny kozyr u baraćbie z pustaziellem? Heta rozum i haspadarlivać», — padsumavaŭ Uładzisłaŭ Čarnoŭ.
