Achutanaja tumanami Jelnia sustrakaje ranicu — FOTAREPARTAŽ Viktara Małyščyca
Znajomstva ź Jelniaj — adnym z samych cikavych bałot Biełarusi — usie pačynajuć z turystyčnaj ściežki «Aziaraŭki», na jakoj amal kožny dzień byvajuć turysty. Ale kali vy ŭžo tam byli, a bałota praciahvaje vabić vas, to amal zaŭsiody punkt numar 2 dla turystaŭ — heta voziera Kurhanistaje ŭ paŭnočnaj častcy bałota. Heta samaje vialikaje z tych azior, pakrytych sietkaj maleńkich astraŭkoŭ, jakija ŭ letni pieryjad stanoviacca prytułkam dla redkich u Biełarusi šyzych čajek.
Viadzie da voziera daroha ad vioski Suchavierža, pa jakoj daviadziecca prajści kala troch kiłamietraŭ (nie spadziavajciesia prajechać jaje na zvyčajnym aŭto!). A dalej pačynajecca naścił dla bałotachoda — śpiecyjalnaj mašyny, jakaja jość u rasparadžeńni zakaźnika. Hety naścił i pryviadzie vas da samaha voziera Kurhanistaha — jano budzie pa pravym baku ad darohi. Biez humovych botaŭ tut užo abyścisia nie ŭdasca, bolš taho, ź vialikaj vierahodnaściu ŭ hetych botach apyniecca i vada, ale ŭbačanyja krajavidy nie pakinuć vas abyjakavymi. Zrešty, miarkujcie sami — fatohraf Viktar Małyščyc pravioŭ u hetym miescy noč i ranicu.
