Kastuś Šytal: Varta vieści aśvietnickuju pracu ŭ «Adnakłaśnikach»
Minułaj vosieńniu ja zavioŭ staronku na Adnakłaśnikach, kab papularyzavać krajaznaŭčyja viedy praz publikacyju starych fotazdymkaŭ.
Faktam jość toje, što prostyja ludzi nie siadziać u fejsbuku. Mianie na fejsbuku nie čytaje nivodzin čałaviek z Parafjanava, a z Dokšyckaha rajona jość tolki adzin aktyŭny čytač — baču, što čas ad času stavić łajki.
Dyk tamu ja pajšoŭ na Adnakłaśniki. Maje siabry nie karystajucca hetaj sacsietkaj, tamu pieršaj metaj było sabrać aŭdytoryju z tych, kaho cikavić historyja rehijona. Ja zrabiŭ heta prosta: pajšoŭ na supołki Hłybokaha, Padśvilla, Varapajeva, Duniłavičaŭ, Dokšyc, Kruleŭščyny i staŭ publikavać tam staryja zdymki hetych pasieliščaŭ. Chto łajkaŭ — tych dadavaŭ u siabry. U chutkim časie administracyja zabaniła mianie, bo paličyła maju dziejnaść (masavaje dadavańnie ŭ siabry) za spam. Paśla karotkaj pierapiski administracyja mianie razbaniła, a ja staŭ dziejničać bolš aściarožna.
Ciapier u mianie na Adnakłaśnikach 588 siabroŭ — častka z majho rehijona, častka vychadcy ź jaho. Sabraŭšy aŭdytoryju na svajoj staroncy, ja ŭžo nie maju patreby publikavać dopisy ŭ miascovych supołkach: tyja, kamu miascovaja historyja jość cikavaj, užo jość u mianie ŭ siabrach. Ciapier dadaju ŭ siabry pieravažna tych, chto repościć maje dopisy ci chto łajkaje niekalki materyjałaŭ adrazu. Ałharytm Adnakłaśnikaŭ taki, što kali karystalnik pastavić adznaku dopisu, to jon stanovicca bačny ŭsim jaho frendam.
U vyniku — dopisy z histaryčnymi zdymkami zvyčajna nabirajuć na Adnakłaśnikach pa 3—4 tysiačy prahladaŭ. Niekatoryja nabirajuć i da 10 tysiač. Zvyčajnaja sprava, kali dopis nabiraje ad 10 da 30 repostaŭ. Achop aŭdytoryi značna bolšy, čym na majoj staroncy ŭ Fejsbuku.
Razam z tym, takaja sistema dazvalaje zrazumieć, jakija dopisy papularnyja, a jakija — nie. Ludziej cikavić miascovaja historyja abo dopisy pra maju hramadskuju aktyŭnaść. A, naprykład, teksty pra 100-hodździe BNR mieli značna mienšuju papularnaść, choć vinšavańnie z 25 Sakavika i pierapościli niešta kala 15 razoŭ.
U asnoŭnym aŭdytoryja Adnakłaśnikaŭ — ludzi dobryja, choć i małaadukavanyja, ź nizkim kulturnym uzroŭniem, trochi naiŭnyja. Miarkujučy pa kamientarach, jany majuć prychilnaść da rodnaha kraju, ich chvaluje pytańnie histaryčnaj spadčyny, jany padtrymlivajuć aktyŭnaść, nakiravanuju na vyrašeńnie miascovych prablem. Šmat słovaŭ udziačnaści na moj adras pakidajuć.
Jość u hramadstvie pierakanańnie, što na Adnakłaśnikach šmat «vatnikaŭ» — ludziej, jakija niekrytyčna paddajucca na rasiejskuju prapahandu. Ja hetaha pabojvaŭsia, i adrazu pastanaviŭ usich «vatnikaŭ» błakavać biez dyskusii. Usich, chto vykazvaŭsia rezka ci ahresiŭna suprać biełarusacentryčnaha pohladu na historyju, — ja baniŭ. U ban-list trapiła kala piatnaccaci čałaviek, a na majoj staroncy — cišynia, spakoj i nijakich svarak u kamientach. Dopis ź vinšavańniem na 25 Sakavika pavialičyŭ ban-list usiaho na dvuch čałaviek, i toje nie z maich frendaŭ, a z vypadkovych ludziej, jakija pabačyli dopis u stužcy svaich siabroŭ. Jašče adzin čałaviek (ź niekalkich tysiač, jakija pabačyli abviestku) napisaŭ «s etoho vsio načinałoś v Ukrainie» pad abviestkaj kursaŭ «Mova Nanova» ŭ Hłybokim.
Mnohija ŭražvajucca i paśmiejvajucca z taho, što ludzi pościać i repościać u Adnakłaśnikach. Skažu ščyra — ja nie čytaju frendstužku, tamu nie viedaju.
Ahułam ža vieści aśvietnickuju pracu ŭ «Adnakłaśnikach» varta. Asabliva karysny hety instrumient dla krajaznaŭcaŭ i miascovych hramadskich aktyvistaŭ. Adno važna — rabić heta treba prosta, tak, kab prostamu čałavieku, jaki staić na hałavu nižej ad nas pa intelektualnym i kulturnym raźvićci, było zrazumieła. I važna ŭstrymlivacca ad svarak, a heta možna rabić, błakujučy ahresiŭnuju mienšaść, jakaja składaje paru adsotkaŭ ad aŭdytoryi, ale zdolnaja pieraciahnuć na siabie ŭvahu i ŭciahnuć u niepatrebnuju sprečku. Bolšaść aŭdytoryi budzie spakojna čytać toje, što joj prapanuješ.
