«Kraina nacyjanalistaŭ, jakija adzin za adnaho haroj, a ź mianie robiać vyradka!» — biełarus raspavioŭ svaju viersiju kanfliktu ź litoŭskaj palicyjaj
U Druskienikach biełarus Ihar K., pa viersii litoŭskaj palicyi, napadpitku ŭrezaŭsia na mašynie ŭ dreva, paśla čaho pačaŭ ahresiŭna siabie pavodzić. U vyniku palicyja skruciła jaho i adviezła ŭ adździaleńnie. Ihar pierakonvaje, što ŭsio było nie tak.
Mužčyna kaža, što jon parkavaŭ mašynu i trochi začapiŭ faraj mašyny dreva. Pahladzieŭ, što fara trochi paškodžanaja, a dreva cełaje. Paśla čaho pajšoŭ pa spravach.
«Pierad tym, jak vinavacić mianie, adkažycie na pytańnie: što takoje DTZ?
DTZ nie było, bo niama boku paciarpiełaha, u tym liku majomaści [kali aŭto paškodziłasia ab dreva, heta jurydyčna traktujecca jak DTZ — «NN»]. Pa sutnaści, heta padzieja, jakaja zdaryłasia ŭ pracesie pieramiaščeńnia transpartnaha srodku i paciahnuła za saboj škodu zdaroŭju abo žyćcia ludziej, a taksama aŭtamabilaŭ, hruzaŭ i roznych nieruchomych abjektaŭ, — śćviardžaje Ihar. — Akramia taho, prajšła hadzina, jak ja pryparkavaŭ aŭto! Viartajučysia z prahułki pa horadzie, piešachod pavinien mieć z saboj paśviedčańnie kiroŭcy i dakumienty ad mašyny? Nie».
Palicyja zapeŭnivaje: da ich pastupiŭ vyklik, što pjany udaryŭsia ab dreva, kinuŭ aŭto i syšoŭ. Ihar admaŭlaje, kaža, za styrnom nie piŭ.
«A paśla ja pajšoŭ hulać, zazirnuŭ u bar i vypiŭ kielich piva, ja adpačyvaŭ u turystyčnym horadzie i byŭ trochi zasmučany faraj…. Ale ŭ turystyčnym horadzie dazvolena 0.4 pramile ŭ piešachodaŭ, ja viedaŭ, što maju prava, — kaža Ihar. — Išoŭ ad bara da hatela pieššu, bo nie byŭ pjany … Ale mienty chacieli pieraviarnuć usio, kab vyhladała nibyta jany spynili pjanaha».
Paśla jon sam padyjšoŭ da palicejskich, śćviardžaje Ihar K.
«Ja sam padyšoŭ pacikavicca, što zdaryłasia, bo stajali dźvie mašyny palicyi i šeść čałaviek mientoŭ. Dalej u hrubaj formie ad mianie, piešachoda, zapatrabavali pakazać dakumienty na mašynu i pravy, što ja rabić nie abaviazany. Ja ŭžo razumieŭ, što tut niejki razvod budzie… — kaža Ihar. —
Ja admoviŭsia pradjaŭlać dakumienty ad aŭto i paśviedčańnie kiroŭcy, bo z saboj ich nie było i skazaŭ, što idu ŭ haścinicu. Chacieŭ jašče paklikać administratara, kab nie atrymałasia tak, jak atrymałasia!
Zrabiŭšy 10 krokaŭ, ja pačuŭ bieh za śpinoj, potym na mianie nakinuŭsia palicejski sa śpiny i źbiŭ z noh, udaryŭ, vykruciŭ levuju ruku, nadzieŭ kajdanki i paviez u adździaleńnie! Dzie ja pavinien byŭ padpisać pratakoł, što mianie spyniła palicyja i ja admoviŭsia pradjaŭlać dakumienty… Voś navošta ja padyšoŭ spytaŭ, što adbyvajecca?»
Ihar zapeŭnivaje, što pobač na budynku była kamiera. Tamu, maŭlaŭ, videa pakaža, što mieŭ racyju jon, a nie palicyja.
«Palicejskija adrazu skazali, što mnie nichto nie pavieryć. A ŭ ich, maŭlaŭ, jość śviedki. Učora havaryŭ z dyrektaram haścinicy, jon skazaŭ, što bačyŭ, jak ja prosta išoŭ i na mianie napali sa śpiny, ale jon nie viedaje, čamu …. Ja papiaredziŭ jaho pra kryminalnuju adkaznaść za ŭtojvańnie dokazaŭ, kali jon vydalić videa pa prośbie palicyi».
Paśla, kaža mužčyna, u jaho zafiksavali paškodžańni kalena i nyrki, u pastarunak pryjazdžała chutkaja kałoć abiazbolvajučyja.
Jon pradastaviŭ fota svaich paškodžańniaŭ.
«Kraina nacyjanalistaŭ, jany buduć adzin za adnaho haroj, a ŭsie ciapier, nie razabraŭšysia, robiać ź mianie maralnaha vyradka! — aburajecca Ihar. — U mianie svaja jurydyčnaja kampanija ŭ Litvie ŭ halinie mižnarodnaha prava. A ź mianie robiać bydła. Kryŭdna, što baćki paśla publikacyi daviedalisia pra incydent i chvalujucca, što mianie źbili ŭ Litvie!»
